Vikan - 07.03.1974, Blaðsíða 45

...hneppa konur að sér
fötum með vinstri hendi
og karlar með þeirri
hægri?
begar litlir drengir læra að
klæða sig venjast þeir á að
hneppa að sér jökkum og peys-
um með hægri hendinni, enda er
það sjálfgert þar sem hnappa-
götin eru á vinstri boðang. Litl-
ar stúlkur læra aftur á moti að
hneppa með vinstri hendinni,
þvi hnappagötin á fötum þeirra
eru á hægri boðang. Þetta vitum
við öll, og við erum svo vön þvi
... er X stundum skrifað í bréfum til að tákna koss?
Þessi venja skapaðist fyrr á öldum, er almenningur úti i löndum
var yfirleitt hvorki læs né skrifandi. Þegar skrifa þurfti undir skjöl
varsett eitt x i stað nafns. begar eiður var unninn var biblian kysst
og smám saman runnu þessi tvö tákn saman i hugum fólks og X-ið
varð tákn einlægni og alvöru. Þess vegna setja elskendur stundum
X, eitt eða fleiri, undir bréf sin. — Og þetta er kannski einnig skýr-
ingin á þvi hvers vegna við setjum X fyrir framan listaheiti við
kosningar.
... hafa sumir ótrú á því
að ganga undir stiga?
Það liggur i augum uppi að
það getur verið hættulegt að
ganga undir stiga, sem reistur
er upp við vegg, þvi alltaf getur
eitthvað dottiö niöur úr stigan-
um. En fyrr á timum var önnur
hætta þyngri á metunum. Stig-
inn, sem reistur er upp viö vegg
myndar þrihyrning (meö gólfi
og vegg) og þessi þrihyrningur
var talinn tákna heilaga þrenn-
ingu, föður, son og heilagan
anda. A6 ryðjast inn i þessa
helgi gat aðeins boðaö illt eitt og
þvi var farið að krækja fyrir
stigá — og margir gera þaö enn
þann dag i dag.
að svona sé það, að okkur finnst
það alveg sjálfsagt. En hvernig
stendur á þessu? Er þetta til
þess að auðvelda okkur að
þekkja karla frá konum eða á
þetta aðra skýringu?
Hnappamálin eiga ekki að
hjálpa okkur að greina karla frá
konum og þeim er ekki þannig
fyrir komið vegna þess að karl-
ar séu liprari i fingrum hægri
handar en konur i fingrum
vinstri handar. Þessi venja
skapaðist á þeim dögum, er
hefðarkonur höfðu þjónustu-
stúlkur, sem hjálpuðu þeim að
klæðast. Þjónustustúlkurnar
stóðu andspænis húsmæðrum
sinum og þótti eðlilega þægi-
legra að nota hægri hendiha,
sem sagt, hnepptu yfir á vinstri
boðang. Lægra settar konur,
sem komu sér sjálfar i fötin,
tóku þessa venju eftir hefðar-
frúnum — og þess vegna hneppa
konur að sér fötum með vinstri
hendi enn þann dag i dag.
... höldum við fyrir munninn, þegar við geispum?
Flestum finnst liklega svarið liggja i augum uppi, þvi það sé hinn
mesti ósiður að gapa framan i fólk og sýna kannski ljótar og
skemmdar tennur. En skýringin er ekki sú. bessi venja á rætur sin-
ar að rekja til þeirra daga, er menn trúðu þvi að sálin lifði i andar-
drættinum og yfirgæfi likamann með siðasta andvarpinu við dauð-
ann. sbr. að gefa upp öndina. bvf myndaðist sú hjátrú að væri
munnurinn galopinn lengi gæti sálin sloppið út og þá væri dauði yfir-
vofandi. Þvi þótti vissara að halda fyrir munninn, þegar geispað
var og það gerum við enn.
10. TBL. VIKAN 45