Vikan - 27.03.1975, Side 15

Þegar allir voru klárir á viftu-
reiminni, lét Erling hagnýtan
fróöleik um aöra hluta bifreiöar-
innar dynja á nemum sinum svo
hratt sem þeir tóku viö, og þegar
til kom, reyndist bilvélin ekki eins
hræöilega flókin og hún litur út
fyrir aö vera. Einfaldur og al-
gengur hlutur eins og naglalakk
getur meira aö segja komiö aö
haldi, ef sprunga kemur i
kveikjulokiö i afdal fyrir austan,
vestan, noröan eða sunnan, þar
sem vonlaust er að komast á
verkstæöi. Þá er ekki ýkja mikill
vandi aö skipta um platinur og
kerti — várla meiri en að skrúfa
frá krana. Umfram allt aö reyna.
„Þegar þiö einu sinni þoriö aö
íyfta kveikju, er hálfur sigur unn-
inn”, sagöi Sveinn Oddgeirsson
bifvélavirkjameistari, sem var
einn leiöbeinenda á námskeiöinu,
og llklega er töluvert til i þvi, aö
minnsta kosti óx sjálfstraustiö i
svip nemanna meö hverri nýrri
skrúfu, sem þeir lærðu aö þekkja.
Og ekki bar á ööru en allir færu
hinir ánægöustu af námskeiöinu,
fullvissir þess aö standa ekki á
gati næst, þegar eitthvaö smá-
vegis amaöi aö blessuöum biln-
um.
Námskeið Vikunnar og F.í.B. i skyndiviðgerðum
Þetta var einmitt það
sem þurfti að gera”
Þaö eitt aö heyra minnst á
kveikjuhamar, háspennukefii,
platinur, kveikjulok og bensin-
stiflu er nóg til þess, aö kulda-
hrollur fer um margan manninn
og konuna, sem tæpast þora aö
leiöa hugann aö vélinni i bilnum
sinum, hvaö þá aö þau dirfist aö
snerta hana — dauöhrædd um aö
eyöileggja eitthvaö. Einna helst
er þaö viftureimin, sem allir eru
nokkurn veginn vissir um, hvaö
og hvar er, en þaö var einmitt
hiín, sem Erling Andersen vél-
stjóri kenndi fyrst aö meöhöndla
á námskeiöi i skyndiviögeröum
bifreiöa, sem Vikan efndi til I
samvinnu viö F.Í.B. helgina 15.
og 16. mars siöastliöinn.
Eins og aö likum lætur var þátt-
taka I námskeiöinu mjög góö. Tiu
tiu manna hópar fengu tæpra
tveggja tima kennslu hver i þvi að
framkvæma einföldustu viögeröir
á bifreiðum, jafnframt þvi sem
algengustu bilunum I sömu tækj-
um var lýst fyrir þeim. Þá fengu
þeir sérstaka yfirhalningu um
meöferö rafgeymis, sem Arnar
Andersen veitti.
Þetta fyrsta námskeiö i skyndi-
viögeröum á bifreiðum tókst aö
allra dómi mjög vel, og vegna
mikillar aðsóknar var þaö endur-
tekiö á sama staö helgina á eftir.
En ekki veröur látiö þar viö sitja,
þvi ætlunin er, aö þeir Sveinn
Oddgeirsson og Erling Andersen
fari á ýmsa staöi úti á landi til
þess aö leiöbeina um þessa hluti.
Ætlunin er aö bjóöa upp Á nám-
skeiö á Selfossi 5. april, i Borgar-
nesi 12. april og á Akureyri 19.
april,en lengra nær ekki áætlunin
I bili. Reyndar var ekki búiö aö
ganga frá húsnæöi á þessum stöö-
um, þegar þetta er ritaö, en
Sveinn Oddgeirsson fram-
kvæmdastjóri F.Í.B. bjóst ekki
viö, aö þaö yröi neitt vandamál,
og aösókn yröi áreiöanlega ekki
siöri úti á landi en á Reykjavikur-
svæöinu, þvi aö, eins og einn á-
gætur bifreiöaeftirlitsmaöur
sagöi viö Svein: „Þetta var ein-
mitt þaö, sem þurfti aö gera”.
*
Jafnvel naglalakk getur komiö aö haldi.