Vikan

Eksemplar

Vikan - 27.03.1975, Side 28

Vikan - 27.03.1975, Side 28
Drengurinn kinkaöi. kolli, en öryggisleysiö skein samt úrásjónu hans. Þau gengu út í sólskiniö. — Faöir minn, hvislaöi Maxine undur lágt og leit til hallarinnar. — Ef þaö veröur á minu valdi aö rifa i burtu þessa hulu haturs og hjátrúar, sem hvflir yfir nafni okkar, þá skal ég gera allt sem i mlnu valdi stendur. Henni var þungt fyrir brjósti, þegar hún gekk inn I hálfdimma stóru stofuna. baö var ekki neina sorg aö sjá á fólkinu, sem þar var saman komiö. Allra augu mændu á Dolbert og skjalatöskuna, sem hann hélt á. Upp úr henni tók hann stórt umslag, sem innsiglaö var með innsigli Bertranfjöl- skyldunnar. Þaö mátti sjá hæönissvip i augum lögfræðings- ins, þegar hann virti fyrir sér fólkið. Eustace skaut stóli tií Maxine og brosti vingjarnlega til hennar. Gluggatjöldin voru dregin fyrir og svörtu blæjurnar voru ennþá á málverkum og speglum. Gegnum rifu á gluggatjöldunum sá Maxine, sér til mikillar gleði, aö Roland var aö leika sér I sólskin- inu fyrir utan. Eulalia stóö ásamt hinu þjónustufólkinu i dyragætt inni, svo hún gat þá ekki kvalið drenginn þessa stundina. En viö og viö leit hún á Maxine meö morösvip. Colbert ræskti sig. Lágværar raddir þögnuðu og beinaberar hendur lögfræðingsins fóru að fletta i sundur skjölunum. Rödd hans var jafn þurr og ekr- urnar fyrir utan. — Aður en ég byrja, sagði hann, — verð ég að segja ykkur að skjólstæðingur minn sagði mér á banabeði, að hann vissi hver væri orsök að dauða hans.... — Þaö var sú bölvun, sem hvilt hefur yfir þessari ætt, tautaöi Hu- bert, sem stóð viö dyrnar. — örlögin réðu þvi, aö hann varö aö koma hingaö til aðdeyja. — Þegiö þér Hubert, sagöi Gaston Rondelle hvasst, — sjáiö þér ekki að frú Blanche liöur hræöilega illa. Hann brosti bllö- lega til ekkju Guys Bertran. Grænu augun fylltust tárum og hún leitj til skiptis á frænda sinn og Gaston Rondelle. Maxine hugsaöi aö tilfinningar Rondelles til ekkju fööur hennar væru eitt hvað meira en nábúakunnings- .skapur og hún tók líka eftir þvl, að Alan Russei veitti þeim athygli. — Skjólstæöingur minn var viss um, aö honum haföi verið gefiö eitur I smáskömmtum, frá þvl hann kom hingaö, hélt Colbert áfram. —-Honum fannst sennileg- ast aö þaö hefði veriö arsenik, sem sett haföi veriö I mat hans og drykk. — Ef það reynist rétt, Colbert, þá verðum við aö tilkynna það til yfirvaldanna! Rödd Eustace Clermonts var full hneykslunar. Hin kinkuðu kollum til sam- þykktar, en litu samt vonaraug- um á lögfræðinginn. Lucien Colbert andvarpaði — Þess myndi ég frekast óska, sagöi hann, — en Guy Bertran bað mig, að gera ekkert I þá veru. Hann gat ekki hugsaö sér aö láta draga nafn sitt niöur i svaðið með slfku hneyksli. Þiö getiö sjálf valiö hverju þið trúiö, hvort þiö trúiö þvi að einhver hafi gert þetta og kannski notiö þess aö sjá hann veslast upp á kvalafullan hátt, eða þá aö þiö trúiö þvi ekki og álltiö það sama og ég, aö honum hafi skjátlast. Hann var sjúkur maður og hlaöinn áhyggjum, þegar hann kom hingað heim til Arlac og svo tók hann þetta hatursfulla andrúmsloft mjög nærri sér. — Þess vegna hefi ég ákveöiö að fara aö óskum hans og láta ekki fara fram neina rannsókn. Og viö 'skulum vona, aö ekki sé neinn moröingi hér á meöal vor. Þaö var eins og andrúmsloftiö yrði svolltiö léttara. Maxine reyndi aö virða þau vel fyrir sér. Hún hugsaði með sér, að öll heföu þau sennilega óskaö honum dauða. Hún var svo viss um, aö hann heföi verið myrtur, að hana 28 VIKAN 13. TBL.

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.