Vikan - 10.02.1977, Qupperneq 48

\
Það eru smáatriðin
sem gera
AUTOBIANCHI
A112 Elegant
að svona
skemmtilegum bíl.
Italir kunna að nostra viö smáatriðin
og þess ber AUTOBIANCHI
greinileg merki, hann er vel gerður
bíll, — að auki stenst hann þær
gæðakröfur um aksturseiginleika
og öryggi, sem SAAB gerir til
smábíla. Til afgreiöslu nú þegar.
Það er þess virði að skoða
AUTOBIANCHI.
BtORNSSON Aco
SKEIFAN 11 REYKJAVIK SIMI 81530
Italski ^
smábillinn
Söluumboð á Akureyri
Bláfell s.f.
helju í þrjár vikur. Hún er með
heilahimnubólgu og er ekki hugað
líf. Þó fer það svo, að hún neitar að
kveðja þennan heim og tekur að
hjarna við á ný. En hún er föl og
guggin og læknirinn bannar henni
að fara út fyrir dyr í hálfan mánuð.
Það er komið fram í október og
veður orðin vond. Gróa sér fram á,
að hún muni verða að hafa vetur-
setu i þessari Nesvík. Ekki líst
henni vel á þá ráðstöfun forsjónar-
innar sér til handa. En fyrst svo er
og hún heldur líftórunni og er tekin
að hressast, þá vill hún helst hafa
eitthvað fyrir stafni.
Hún kemur að máli við prestinn á
staðnum og spyr hann, hvort ekki
megi hafa gagn af sér við barna-
kennslu.
Presturinn tekur henni vel, segir
að vísu sé búið að ráða kennara.
Hann spyr, hvort hún hafi mennt-
un.
Gróa segist reyndar vera mennt-
uð til kennslu blindra og heyrna-
lausra. En hún treystir sér ekkert
siður til að kenna heilbrigðum
börnum.
Það lyftist brúnin á presti við
þessar upplýsingar. Og hann segir:
,,Þú mundir kannski fáanleg til
þess að lita á strákinn hans Jóns
gamla í Eyrarkoti fyrir mig? Hann
er heyrnarlaus skinnið, og karlinn
hefur aldrei viljað senda hann suður
á málleysingjaskólann.”
Daginn eftir fer Gróa með presti út
að Eyrarkoti til feðganna, sem þar
búa einir síns liðs. Á leiðinni út eftir
segir prestur henni það, sem hann
veit um þessa feðga.
Karlinn hafði komið þarna fyrir
einum 15 órum síðan og var þá
einsamall. Engin deili sagði hann á
sérutannafnsittogenginn vissi, svo
áreiðanlegt væri, hvaðan honum
skautupp þarna. Einhverja peninga
átti hann, keypti þessa kotjörð og
hokraði þar með nokkrar rollur.
Skömmu eftir að hann kom þarna
rak á fjörur hans kvenmann fram-
an úr sveit, sem settist upp hjá
honum. Þetta var hálfgerður fár-
áðlingur, sem enginn gat tjónkað
við, en hjá Jóni gamla var hún
róleg og undi hag sínum vel. Þau
gengu aldrei í hjónaband, en
eignuðust þennan dreng, sem nú
er tíu ára.
Þegar drengurinn var fimm ára dó
móðir hans og síðan hafa þeir feðgar
verið tveir einir og engan þolað
nálægt sér.
Strákurinn er fæddur heymarlaus
og enginn skilur hann, nema faðir
hans. Þeir ræðast við með bending-
um, fettum og brettum, sem aðrir
botna ekkert í.
4SVIKAN 6. TBL