Vikan - 10.02.1977, Qupperneq 64

VILLT Í DRAUMI
Kæri draumráðandi!
Ég hef mjög miklar áhyggjur af
því, hvaö eftirfarandi draumur geti
táknað og vona því að þú getir
ráðið hann fyrir mig.
Mér fannst umhverfi hússins,
sem ég leigi ásamt strák, sem ég
er með og við getum kallað X,
vera allt öðruvísi en það er í
rauninni. Ég, X og vinkona mín
(A), vorum öll inni í íbúðinni
okkar, en svo fannst mér að ég
þyrfti að fara með rusl út í
ruslatunnu. Ég gerði það, en fann
ekki ruslatunnuna vegna breyt-
inga á umhverfinu og gekk af stað
t leit að tunnunni. Ég fór fram hjá
mörgum húsum og fór loks inn í
eitt húsið og spurði mann sem ég
sá í ganginum (þetta var einhvers-
konar blokk), hvort hann vissi um
ruslatunnu Ég hélt ennþá á
ruslinu, sem var í plastpoka, í
hendinni. Maðurinn gat sagt mér
hvar ruslatunnu var að finna og
fann ég hana í húsagarðinum og
henti ruslinu í hana. Þegar ég
ætlaði svo að halda heim aftur var
ég orðin rammvillt. Ég kom auga á
strák, sem var á Hondu og hann
spurði mig, hvort hann ætti að
skutla mér heim. Ég þáði það, en
skildi ekki hvernig hann gat vitað
að ég var villt. Þegat eg ætlaði að
setjast á Honduna kom oskubíll og
mennirnir í honum bönnuðu
stráknum að keyra mig heim, en
vildu gera það sjálfir. Þeir óku mér
síðan neðst á Skólavörðustíginn,
en það er ekki langt frá heimili
mínu, og fór ég þar úr bílnum og
gekk upp Skólavörðustíginn. Þeg-
ar ég var um það bil hálfnuð upp
eftir götunni fannst mér gamall
maður i s'vörtum frakka og með
svartan pípuhatt vera að elta mig
og ætlaði hann að nauðga mér. Ég
tók til fótanna og stakk hann af.
Loksins komst ég heim og brá mér
þá heldur en ekki í brún. Ég kom
inn í herbergi, sem jafnframt er
stofa, og sá X sitja þar í hæginda-
stól, sem ég á, og er hann gulur á
litinn. (Þessi stóll er í rauninni ekki
i íbúðinni). X hélt á A og fannst
mér þau hafa verið að kela. Ég fór
að gráta og skammaði X, en þau
fóru þá bara að hlæja og sárnaði
mér það.
Seinna fannst mér X vera að
segja mér, að þau hefðu ekkert
verið saman og skammaði hann
mig fyrir að hafa haldið eitthvað
um þau. Þau hefðu bara verið að
tala saman, en ég vissi ekki hvort
ég áui að trúa honum.
Þannig endaði draumurinn, en
hann var allur mjög dimmur og
drungalegur.
Með þökk fyrir birtinguna.
Heiða.
Mig
dreymdi
Draumurinn boðar þér gæfu í
hjónabandi og góða hei/su. Þú
verður senni/ega fyrir einhverju
happi á næstunni og þá í sam-
bandi við peninga. Um tíma getur
/itið ílla út i sambandi við giftingu
þina, en úr því mun þó rætast.
Tefldu ekki i tvísýnu. Áhyggjur,
erfiðleikar eða óvænt mótlæti á
vinnustað, sem gæti jafnvel verið
af völdum ættingja þinna fá mjög
á þig. Þú verður að taka því með
jafnaðargeði og reyna að kippa
öllu í lag.
Á FLÓTTA
Kæri draumráðandi!
Mig langar til að biðja þig að
ráða þennan draum, hann er raunar
tvískiptur. Fyrri parturinn er eitt-
hvað á þessa leið.
Það átti að fara að ferma mig,
(tek það fram að það er löngu búið
að ferma mig) og var flest af
skyldfólki mínu heima, en þó vildi
enginn koma með. mér til kirkj-
unnar. Ég leit út um gluggann og
sá að krakkarnir voru að tínast að
úr öllum áttum. Ég var kominn í
dálítið tímahrak að mér fannst.
Alltíeinu fórég að gráta. (En ég er
ekki viðkvæm.) Mamma rak mig
þá af stað og fannst mér ég
óskaplega einmanna, en fór þó af
stað. Þegar ég kom inn voru allir
krakkarnir komnir í röð og áttu að
fara að ganga inn. Ég flýtti mér í
minn stað og svo gengum við inn,
og settumst fyrir framan altarið.
Einn sálmur var sunginn no. 740.
(En ég hef ekki fundið svo hátt
númer í sálmabók). Það var engin
altarisganga. Og fannst mér þetta
mjög stutt athöfn.
Seinni parturinn er hinsvegar af
allt öðrum toga spunninn.
Mér fannst sem ég væri úti, á
alókunnugum stað. Ég var á leið
upp brekku og sá glytta í eitthvað,
ég tók það upp og reyndist það þá
vera einseyringur. Ég leit á bakhlið
hans og sá ártalið mjög greinilega,
en það var 1664. Hélt ég síðan
áfram og kom á sléttlendi. Allt í
einu sé ég unga stúlku koma
hlaupandi í átt til mín. Hún var
með barn á handleggnum, þó-
nokkuð stórt.
Dálítinn spöl á eftir henni var
frekar roskinn maður. Ég þekkti
hvorugt þeirra. Stúlkan nálgaðist
mig óðum en maðurinn dró á
hana. Hann náði henni, hún sleit
sig lausa, en hann hélt barninu.
Nú var hún komin alla leið til mín
og fannst mér að hún segði mér
að hún væri munaðarlaus, og
ætlaði sér að strjúka frá honum.
Hún hljóp síðan af stað og slóst ég
íför með henni. Við hlupum nú út
af veginum, en lentum í mýri. Hún
óð mýrina eins og ekkert væri, en
ég festist, þegar við vorum alveg
að koma að girðingu. Hún hljóp
þá til baka og dró mig áfram. Við
komumst eftir illan leik yfir girð-
inguna og vorum báðar útataðar í
mýrarrauðu.
Við áðum þar og horfðum á
manninn, sem öslaði mýrina með
barnið á handeggnum, og festist
þar. Vildi hún þá ólm fara og ná í
barnið, sem grét og kallaði
mamma, en ég sagði henni að við
gætum sótt það seinna. Féllst hún
á það, því maðurinn var í þann
mund að losna. Svo hlupum við
aftur af stað. Eftir smáspöl kom-
um við að háu moldarbarði, sem
var snarbratt. Ég straukst aðeins
við það og hrundi moldin þá
viðstöðulaust. Hún var mjög þurr
og rauk upp moldarmökkur. Ég
leit nú til hægri og sá þá að
stúlkan var langt komin upp á
barðið, mér sýndist eins og það
væru steintröppur sem hún gekk
á. Hún rétti mér hendina, og ég
gekk upp þessar tröppur. Þegar
við komum upp á brún sáum við
hús ekki langt frá. Stefndum við
nú að því. Gekk það vel og við
vorum komnar að húsinu eftir
stutta stund. Dyrnar stóðu opnar
og gengum við því inn, en þar var
allt mjög hrörlegt. Ég vildi ekkert
stoppa þarna, en hún sagði að það
væri örugglega miklu betra að fela
sig þarna það sem eftir væri
dagsins. Vtð fórum nú að líta í
kringum okkur og sá ég tvær
síldartunnur, sem voru alveg tand-
urhreinar. Ég stakk upp á því að
við færum ofan í tunnurnar og
hún tók vel í það. Hún komst með
naumindum í aðra, en ég komst
alls ekki í hina. Fór ég því að leita
að betri stað og sá þá mjóa hurð.
Það var eins og spýta væri negld
lárétt fyrir dyrnar ofarlega. Ýtti ég
aðeins við hurðinni og hún laus,
en inni fyrir var mikið timbur og ég
fóraðtína það út. Þá heyrði ég að
einhver var að koma, tróð mér inn
fyrir og gat með naumindum
komið hurðinni í sömu skorður.
Við þetta vaknaði ég.
Sigga.
Þessi draumur er alveg skilinn i
tvo hluta. Sá fyrri boðar þér
óvæntan gróöa og gleði. Einnig er
hann fyrir hamingju í hjónabandi.
Síðari hlutinn er af öðrum toga
spunninn. Hann er í rauninni alls
ekki gæfulegur. Ýmsir erfiðleikar
munu steðja að þér. Einhver
hindrun verður á vegi þínum, en
þér tekst að yfirstíga hana með
erfiðismunum. Aðrir erfiðleikar og
niðurlæging stafa sennilega af
snöggum umskiptum í lífi þínu og
eru hið mesta ólán. Ofan á a/lt
saman bætast svo einhverjar
slæmar fréttir, sem þú mátt búast
við innan skamms. Liklega get-
urðu kennt einhverri ákveðinni
persónu öll þessi ósköp, en þaö
væri ekki viturlegt. Sennilega
verðurðu hamingjusöm, þegar
þetta er a/lt saman afstaðið.
FULLT AF PENINGUM
Kæri draumráðandi
Mig dreymdi fyrir skömmu að
ég væri stödd hjá kunningja
mínum, en hann á heima langt í
burtu. Fannst mér hann ákaf-
lega glaður í bragði og sagðist
þurfa að sýna mér dálítið.
Hann gekk síðan að rúmi og dró
undan því meðalstóran kistil. Þeg-
ar hann opnaði kistilinn ætlaði ég
varla að trúa mínum eigin augum.
Hann var kúffullur af peningum.
„Langar þig til að eiga þetta?"
spurði kunningi minn. Ég kom
ekki upp nokkru orði og varð alveg
gáttuð þegar hann lokaði kistlin-
um og rétti mér hann. ,,Ég hef
ekkert með þetta að gera", sagði
hann og þannig endaði draumur-
inn.
Ég vona að þú getir ráðið þetta
fyrir mig.
Með fyrirfram þökk,
I.B.M.
Þessi draumur veröúr ekki ráð-
inn nema á einn veg. Þú færð
óvænt mikla peninga, líklega arf
og veist var/a hvaðan á þig
stendur veðrið. Draumurinn er því
sennilega til viðvörunar, svo aö þú
eyðir ekki þessum fjármunum í
einhverja vitleysu.
64VIKAN 6. TBL.