Vikan - 08.12.1977, Side 95

egt, cn kröfuhart
þessu starfi. Leiðin lá nú til
Reykjavíkur, og þar fékk ég starf
hjá Tollstjóraskrifstofunni. Árið
1962 hóf ég störf hjá borgar-
verkfræðingi, byrjaði í mælinga-
og gatnadeild. i því starfi kynntist
ég vel, hvernig unnið var úr
rnargskonar mælingum á götum
og landi, og það kom mér til góða
síðar, þegar ég fór að vinna
oiódel.
— Hvernig lærðirðu módel-
smíðina?
— í framhaldi af þessum
störfum bauðst mér vinna á
módeldeild Reykjavíkurborgar
undir leiðsögn Axels Helgasonar
og Sigmars Kristinssonar, og
þeim á ég mest að þakka það, sem
ég kann. Þar kom, að mig langaði
að vinna við þetta sjálfstætt, og
fékk ég þá ársleyfi hjá borginni, á
árinu 1969, svo ég gæti athugað
oiinn gang og fundið út, hvort
einhver lífsvon væri í þessu starfi.
— Og það hefur reynst svo?
Á myndinni hér til vinstri sjáum við
Borgarleikhúsið i mælikvarðanum
1:200. Arkitektar Ólafur Sigurðs-
son og Guðmundur Kr. Guð-
mundsson. Á myndinni hér til
hsegri er Guð/augur með mode/ið
sf Þjóðarbókhlöðunni, sem er
onnið i p/ast úr 13-1400 stykkjum.
Á myndinni að ofan sjáum við
Sjúkrahús Akureyrar, mælikvarði
1-500. Arkitekt: Húsameistari rik-
'sins.

VERÐ AÐ VINNA MINNST 10
TÍMA Á DAG
— Síðan hef ég alltaf haft nóg
að gera og stundum kannski um
of. Það getur enginn orðið ríkur af
þessu starfi, og til að halda
hlutunum gangandi verð ég að
vinna minnst 10tíma á dag. Þetta
er reyndar mjög skemmtilegt starf
og mikið á sig leggjandi fyrir það.
Stundum liggur mikið á að klára
verkefni, sem á að vera tilbúið á
ákveðnum degi, en vandi minn er
sá, að ég get ekki sagt nákvæm-
lega fyrir um, hvað hvert verkefni
útheimtir mikinn tíma. Þessvegna
hef ég stundum orðið að leggja
nótt við dag, og þá hreinlega
ofgert mér við að klára verkefni
fyrir fyrirfram ákveðinn tíma. En
ég hef haft það að leiðarljósi að
gera alltaf eins vel og ég get —
semsagt að reyna að skija
lýtalausri vinnu, og það virðist til
lengdar borga sig.
— Hafa viðskiptavinir þínir alltaf
fullan skilning á því, hvað slík
vinna verður og hlýtur að kosta?
— Ég fer nú líklega að verða
vanur því, að menn hafi einhver
orð um kostnaðinn að verki loknu,
en það er mest vegna þess, að
þeim er ekki Ijóst, hve mikil vinna
liggur að baki, og ég get ekki
ætlast til, að allir skilji það. Allt
öðru máli gildir, kostnaðarlega
séð, hvort ég er að búa til vinnu-
módel, eða módel, sem á að varð-
49. TBL. VIKAN95