Vikan - 08.12.1977, Blaðsíða 29

Sinn ersiður í landi hverju
Jólasokkcirinn
orðinn koddaver
— Að vera diplómat er eins og að vera eilífðar-
stúdentf maður er alltaf að læra, sagði breski
sendiherrann Kenneth Arthur East# þegar ég spurði
hannf hvort það væri ekki erfitt að þurfa sífellt að
aðlagast nýjum aðstæðum í nýju landi.
Kenneth Arthur East er fæddur og
uppalinn í Southamton og hefur
starfað í utanríkisþjónustu Breta
allar götur frá stríðslokum.
Fyrsta staða hans erlendis var í
Kanada, þar sem hann var í 4 ár,
þá starfaði hann á Ceylon í 4 ár, í
Noregi var hann í tæp 5 ár, en
hingað kom hann frá Nígeríu, þar
sem hann var sendiherra lands
síns í hálft fimmta ár.
Það var talsverð spenna í
samskiptum Breta og íslendinga,
þegar Kenneth kom hingað í maí
1975, og þá um haustið sauð upp
úr, eins og öllum er kunnugt.
Hann viðurkennir að þessir mán-
uðir hafi verið erfiðir, en ber
landsmönnum vel söguna, bæði
þá og í annan tíma. Hann sagði,
að raunar hefði sér fundist hann
taka upp þráðinn á ný frá því hann
var sendiherra í Osló á árunum
'65-70.
Börn Kenneths eru 5 talsins, öll
uppkomin, 4 búsett í Bretlandi, en
eitt í Þýskalandi. Kenneth viður-
kenndi, að barnauppeldi og dipló-
matí færu sérstaklega illa saman,
enflestir reyna að halda fast við siði
feðranna, sérstaklega í kringum
jól, og fjölskyldan borðaði sinn
kalkún og jólabúðing og „mince-
meat" pæ, hvar sem var á
hnettinum og jafnvel þótt hún yrði
að kæla sig (sundlauginni síðdegis
á jóladag, eins og í Lagos.
— Enskir jólasiðir eru ákaflega
fastmótaðir, sagði Kenneth. Að-
fangadagur á að heita vinnudagur
fram að hádegi, og skrifstofur eru
opnar, en víðast verður heldur lítið
úr verki, menn eru komnir í jóla-
skap, og tfminn fer í smáveislur
(office parties). Síðari hluti dags-
ins og kvöldið fer í undirbúning,
það þarf að skreyta jólatréð og
híbýlin og dvelja fyrir börnunum.
Litlar gjafir eru hengdar á tréð, en
stærri gjöfum er raðað undir þaö.
— Það er gamall enskur siður,
að börn hengi sokkinn sinn við
rúmstokkinn, og svo á jólasveinn-
inn (Santa Claus) að koma á
sleðanum sínum með hreindýrinu
fyrir, og hann klifrar niður í
gegnum reykháfinn og stingur
gjöfum í sokkinn, þeim mun fleiri,
sem barnið hefur hegðaö sér
betur. Nú eru ensk börn gjarnan
farin að hengja koddaverið sitt á
rúmgaflinn, þar sem það rúmar
meira en sokkurinn!
— Algengt er, að enskar
fjölskyldur fari til guðsþjónustu á
miðnætti aðfararnótt jóladags, en
fótaferöartíminn á jóladag fer eftir
því, hvert barnanna vaknar fyrst
og hvað það tekur þau langan
tíma að njóta þess, sem þau hafa
fengið í sokkana sína. Svo er
víðast borðaður morgunverður,
áður en fjölskyldan safnast saman
við tréð og tekur upp gjafirnar. .
— Ýmist er aðaljóiamáltíöin
borðuð kl. 1-3 og þá létt máltíð um
kvöldið, eða öfugt. Við borðum
kalkún og jólabúðing og á eftir
kaffi og „mincemeat" pæ, oftast
með vanillusósu. Jólabúðingurinn
er búinn til allt að mánuði fyrir jól.
í honum er hveiti, egg, sykur, salt,
brauðmylsna, þurrkaðir ávextir,
svínamör og krydd, eins og
negull, kanill, o.fl. Allir í fjölskyld-
unni eiga að hræra í búðingnum
og óska sér einhvers. Síðan er
hann gufusoðinn í fjóra klukku-
tíma og svo aftur í 2—3
tíma, áður en hann er borinn fram.
Og þá er hann gjarna sneyddur,
hellt yfir hann koníaki og kveikt í.
Hreinasta sælgæti, og hann er
jafngóður ársgamall og mánaðar-
gamall, en líklega er nauðsynlegt
að alast upp við hann til að kunna
að meta hann til fulls.
— Annar í jólum er líka frídagur,
sem við eyðum í jólaheimsóknir og
boð, en þessi dagur var áður
kallaður „boxing day," sem kom
til af því, að gjafirnar voru gefnar
þennan dag, og þær voru í
kössum (boxes).
Að lokum spurði ég Kenneth,
hvort hann hygðist eyða jólunum
hér eða heima hjá sér.
— Heimili mitt er nú hér,
svaraði hann og brosti Ijúfmann-
lega.
K.H.
MINCEMEAT PÆ
250 g rúsínur
250 g epli
250 g kúrennur
50 g möndlur
50 g þurrkuð kirsiber
250 g svínamör
250 g sykur
150 g sultaður börkur
negull
1/2 tsk. salt
rifinn börkur og safi úr einni
sítrónu
2-3 msk. koníak eða romm.
Þessu er öllu blandað saman og
síðan geymt í lokaðri krukku.
Síðan er búið til pædeig og
blandan notuð sem fylling í litlar
kökur úr deiginu.
Samkvæmt gömlum siðvenjum
á hreint ekki að bragða þessar
sérstöku pækökur fyrr en á jólum,
en sú regla er ærið oft brotin nú
til dags, meðal annars á heimili
Kenneths, þegar Vikan sótti hann
heim!
49. TBL. VIKAN 29