Vikan - 08.12.1977, Blaðsíða 101

Guðlaugur og Guðrún, eða Laugi
og Bíbi eins og þau eru kölluð
rneðal vina og kunningja, að
heimili sínu Álftamýri 2. Guðrún
situr í mjög skemmtilegum stól,
sem húsbóndinn hefur hannað og
smíðað. Neðri myndin sýnir modet
af gamla og nýja sjúkrahúsinu á
Neskaupstað. Mæ/ikvarði 1:200.
Arkitektar Ormar Guðmundsson
og Örnólfur Hall. Þess skal getið
að í langflestum ti/fel/um hefur
Reynir Vilhjálmsson, skrúðgarða-
arkitekt,, teiknað" landslagið um-
hverfis byggingarnar.
HVER GERÐI MÓDELIÐ AF
hallgrímskirkju
— Þegar maður sér myndir af
rnódelum | blöðum, þá er yfirleitt
aldrei minnst á þann, sem gerði
módelið. Það þykir mér furðulegt.
— Já, það er ekki laust við, að
manni sé misboðið, þegar öll
nöfn eru týnd til nema nafn þess,
sem stóð að gerð módelsins.
Aftur á móti gleymist sjaldan að
birta nafn þess, sem tók Ijósmynd
af módelinu! Hvað skyldu annars
margir vita, að það var Axel
Helgason, sem gerði módelið af
Hallgrímskirkju, skínandi vel gert
mödel, en myndir af því hafa birst
ótal sinnum í fjölmiðlum.
— Hvað er svo að frétta af tón-
Kstarmanninum, Guðlaugi?
— Það er nú fátt eitt. Ég spilaði
með ,,Skuggum" sl. þrjú ár, én
Þetta var orðið of mikið álag fyrir
mig, svo ég ákvað að hætta að
spila fyrir dansi.
— Var það ekki erfið ákvörðun?
— Aðeins í örstuttan tíma, en
núna er ég mjög feginn að hafa
tekið þessa ákvörðun — þetta er
allt annað líf síðan ég hætti. Sumir
halda, að maður þurfi bara að
leika um helgar með hljómsveit-
inni, en ef vel á að vera þarf maður
að gefa sér góðan tíma til æfinga.
LAGASMIÐURINN
— Svo hefurðu samið lög?
— Það er ekkert til að tala um,
en sú árátta hefur samt fylgt mér
frá barnsaldri. Lítið hefur verið
flutt af lögum mínum, lagið
,,Einstæðingur," við Ijóð eftir
föður minn, er til á segulbandi í
útvarpinu. Þá hefur Vilhjálmur
Vilhjálmsson sungið á einni plötu
sinni lag eftir mig, sem heitir ,,Ég
hvísla þitt nafn," og er Ijóðið
einnig eftir pabba. Annars gerði
ég nýlega lag, sem verður mér
trúlega alltaf minnisstætt. Þannig
var, að ég kom seint heim eftir að
hafa verið að leika fyrir dansi. Ég
háttaði og reyndi að sofna, en gat
það ekki með nokkru móti. Þá
kemur skyndilega í hug mér lag,
ég fer fram, sest við orgelið og
spila lagið beint af fingrum fram.
Ég nefndi það strax ,,Hugleið-
ingu" og var mjög hissa á, hvernig
það hafði komið alskapað. Daginn
eftir frétti ég, að um nóttina hafði
látist Kristján Einarsson, góður
vinur minn og frændi konunnar.
Eftir því sem ég komst næst, lést
hann um svipað leyti og ég var aö
spila lagið. Kristján hafði yndi af
tónlist og var organisti í kirkjum
vestra.
— Tveimur dögum síðar komu
til mín bróðir Kristjáns og systur-
sonur. Þeir spurðu, hvort ég ætti
ekki ífórum mínum frumsamið lag
til að leika við jarðarförina. Ég
sagði þeim þá frá þessu lagi og
hvernig það hafði orðið til. Ég lék
það síðan við jarðarför Kristjáns
og hef síðan leikið það við tvær
aðrar jarðarfarir.
Áður en við kveðjumst tekur
Guðlaugur nokkur örsmá model-
stykki og setur í annan lófann um
leið og hann segir kankvís á svip:
„Þetta er dagsverk, og er að
furða, þótt manni þyki stundum
seint ganga."
sj
49. TBL. VIKAN 101