Vikan - 01.02.1979, Side 51

I kaþólskri kirkju
Kæri draumráðandi
Mig dreymir ekki oft, og ég man
sjaldan drauma sem mig dreymir. En
þessi draumur var mjög skýr og mér
fannst öll nóttin fara í að dreyma
hann. (Mér fannst litirnir mjög
áberandi og minnisstæðir).
Mérfannst ég eiga að hitta vinkonu
mína, sem heitir Guðrún og allt í einu
vorum við komnar saman. Við vorum
að fara eitthvað og opnuðum hurð.
Við vorum þá staddar í anddyri
kaþólskrar kirkju og presturinn var í
mjög skrautlegum búningi (eins og
biskupar í fornöld) brosti blíðlega og
bauð okkur velkomnar. Hann sagði
ekki neitt en ég las af svip hans að við
áttum að setjast. Það var frekar dimmt
inni í kirkjunni eins og það væri bara
kertaljós á altarinu. Vinkona mín
hvarf svo ég gekk áfram og sá hvar
hún situr við hliðina á pabba mínum,
stjúpu og vinum þeirra á kirkjubekk
sem var í útskoti frá kirkjunni. Þar var
miklu bjartara en í kirkjunni. Þau
tóku ekki eftir mér þegar ég settist,
störðu bara fram, á prestinn.
Allt í einu fannst rnér við komin á
HótelSögu, við sátum enn á sama
bekknum en nú við einhvern gang, og
var gluggi fyrir aftan okkur. Það var
þoka og rigningarúði úti. Nú kom
leigubíll akandi inn á planið,
bílstjórinn var einn í bílnum, og við
horfðum öll á hann. Þá sagði pabbi:
„Hvað er hann að gera hér, hann
hefur ekkert leyfi til þess. Hvernig
hefur hann komist?” Þá fannst mér
eins ogþað væri hlið áður en hægt væri
að keyra inn á planið. Ég leit á
framrúðuna á bílnum, sem var rauður
Mercedes Benz, og leitaði að
leyfismiða til að komast inn á planið,
en hann var þar ekki. Þá sneri bíllinn
við og ók á brott. Þá sagði pabbi:
„Hann hefur bara villst. ” Þá sneru allir
sér við aftur og horfðu fram á
ganginn, birtist þá einhver frœg
leikkona og aðstoðarstúlka á eftir
henni.
Þá voru allt í einu ég og eldri systir
mín komnar inn í búningsherbergi og
mér fannst systir mín vera þessi fræga
leikkona. Hún var að fara I einhverja
hvíta glitrandi flík, en hana vantaði
eitthvað til að vera í, yfir og undir
henni. Við fórum að leita og ég frann
eftir langa mæðu hvítan undirkjól
handa henni. (Allan tímann sem ég var
í herberginu var ég með hvítt
handklæði á höfðinu, eins og ég væri
nýbúin að þvo mér um hárið).
Mig
drcymdi
Eftir þetta fór ég í bœinn og er inni í
búð. Þar er mjög bjart og ég spyr
afgreiðslustúlkurnar tvær, sem stóðu
við peningakassann, hvort þær eigi
lága Ijósbrúna sokka. Þær svöruðu
neitandi og bentu mér á strák sem
kom í þessu. Hann vann í búðinni á
móti og fór ég með honum þangað.
Hann sagði mér að bíða fyrir utan
meðan hann leitaði, og horfði ég í
búðargluggann á meðan. Þar var allt
fullt af bláum vörum. Þegar strákurinn
kom út, sagðist hann aðeins eiga hvíta
sokka, en ég vildi þá ekki. Hann
labbaði með mér í átt að strætisvagna-
stöðinni og spurði mig hvað ég ætlaði
að gera við sokkana. Ég sagðist ætla
út með fjölskyldunni og ætlaði að vera
ibláum oggulumfötum. Þá hvarf
strákurinn, en ég gekk til baka í
búðina, sem nú var orðin að snyrti-
vörubúð. Ég var enn með handklæðið á
höjðinu, en missti það um leið og ég
var að skoða bláa blýanta. Ég vaknaði
síðan þegar ég var að spyrja afgreiðslu-
stúlkuna hvað þeir kostuðu.
Efþessi draumur er fyrir einhverju,
þá vona ég að þið birtið svarið. GHJ
Næstum öll tákn í þessum draumi boða
þér og systur þinni upphefð og heppni,
ásamt mikilli hamingju. Gættu þess að
láta ekki velgengnina stíga þér til höfuðs
og gleymdu ekki gömlum vinum, þótt
margir nýir komi til sögunnar síðar.
Ættingjar umhverfis rúm
Kæri draumráðandi.
Seint í ágúst dreymdi mig draum,
sem hefur ekki liðið mér úr minni
síðan. Hann var svona:
Ég var stödd í stóru ferhyrndu,
hvítmáluðu herbergi. (svefnherb.) Á
einum veggnum miðjum var stór
dökkbrún hurð. Við vegginn
andspænis hurðinni stóð stórt en
gamaldags, dökkbrúnt eins manns
viðarrúm með höfðalag upp að vegg.
Sængurföt voru drifhvít. Ekki man ég
eftir öðrum húsgögnum þarna inni.
Umhverfis rúmið stóðu nokkrir
nánustu ættingjar mínir, en ég stóð við
fótagaflinn. Við horfðum þegjandi á
þá persónu, sem lá í rúminu. Ég veit
ekki hver það var, sem lá þarna. þó að
ég hafi horft þangað alllengi. — Samt
finnst mér það hafa verið háaldraður
maður/kona, eða örlítið nýfætt barn.
Stundum sá égjafnvel engan í rúminu.
Samt var þetta í alla staði mjög skýr
draumur.
Allt I einu segir einhver? „Hann/hún
vaknar stundum og sér þá hvítt Ijós. ”
Viðstaddir umluðu eitthvað til svars,
en svo varð aftur þögn. Mér varð litið
til hliðar og þá sé ég hvar móðurafi
minn (sem er látinn) stendur meðal
okkar og horfir í sömu átt og hinir.
Ekki varð ég hrœdd, heldur dálítið
undrandi en þó aðallega glöð. Mér
fannst hinir ekki hafa tekið eftir
honum. Andartaki síðar snýr hann sér
við og gengur rösklega út úr
herberginu. Ég hugsa með mér, að ég
megi alls ekki missa af honum og elti
hann fram. Égstöðvaði hann varlega,
því ég var hrædd um að hann myndi
hverfa, gufa upp. „Afi” segi ég áköf,
„þú ert kominn til að sækja
hann/hana, er það ekki?” Hann lítur á
mig og segir nœstum hressilega „Jújú,
það er rétt. . . éger kominn til að
sækja hann/hana". Hann var svo hress
yfir þessu, að mér varð orðfall um
stund. Svo fannst mér, að mér létti
stórum og við brostum út undir eyru
hvort tilannars. Við settumstsíðan í
næsta sófa og röbbuðum saman,
þ.e.a.s. ég hafði eiginlega alltaf orðið,
sagði fréttir af okkur skyldfólkinu. Ég
var ekki hrœdd um að hann myndi
hverfa, því að hann var svo raunveru-
legur, I vinnufötum (eins og ég man
oftast eftir honum) og reykjandi
Camel. Hann bauð mér eina, en ég
sagðist aðeins reykja með síu. Síðan
var draumurinn búinn.
Með fyrirfram þökk fyrir birtinguna
Hildur
Þessi draumur er nokkuð óráðinn en er
þó sennilega fyrir einhverjum meiri-
háttar fréttum, sem þú færð á næstunni
og ekki er ósennilegt að nýr fjölskyldu-
meðlimur verði látinn bera nafn afa
þíns.
5. tbl. Vikansx