Vikan - 22.03.1979, Side 19

A KROSSGÖTUM
leiddi hana i átt að lyftunni. Hann þrýsti
á hnappinn fyrir fyrstu hæð, þar sem
búningsherbergin voru.
„Aumingja Freddie,” sagði Emma og
varð hugsað til hins slæma hnés hans og
til Annabelle og ibúðanna þeirra og allra
veislanna sem hún vildi halda. ,,Þú veist
að við fáum bara borgað fyrir þátttöku i
sýningum í ár.”
„Nei, það vissi ég ekki." Fjandinn
hirði Adelaide.
Lyftudyrnar opnuðust. „Jæja,” sagði
Emma glaðlega, „hikstinn er líka bú-
inn.”
Emma gekk hægt upp þreptn sem
lágu að hliðardyrunum. Hún var annars
vön að hlaupa upp þau, hún var vön því
að vera alltaf að flýta sér. 1 dag hafði
hún búist við að þurfa að mæta á æfingu
fyrir nýja ballettinn hans Arnolds, á
æfingu fyrir Giselle og að máta búninga
fyrir siðastnefnda ballettinn. Í tuttugu ár
hafði hún aldrei þurft að velta því fyrir
sér hvað hún ætti við tímann að gera.
Hún hafði ekki einu sinni þurft að velta
því fyrir sér hvað hún ætti að gera við
fríin sin.
Hún horfði i átt að miðborginni.
Heitar göturnar voru næstum því eins
tómar og hún sjálf og eins og þessi
dagur. Hún sneri sér við og gekk í hina
áttina vegna þess að þar voru nokkur tré
á stangli og örfáar hræður á ferli. Á lág-
um steinvegg sem lá upp að Plaza sat
kona sem hvorki virtist vera í sólbaði
eða yfirleitt að gera neitt. Hún sat þarna
eins og gamla fólkið og vesalingarnir
sem sátu í skuggum trjánna.
Konan sneri sér i átt til Emmu og á
sama augnabliki hrópuðu þær báðar upp
yfir sig:
„Deedee!”
„Emma!”
Þær föðmuðust feginsamlega, hróp-
uðu fagnaðarorð og hlógu svo eins og
hálf taugaóstyrkar. Þær héngu hvor á
annarri og héldu af stað fyrst í aðra
áttina og svo hina og dönsuðu næstum
því út á götuna til að veifa leigubíl.
Þær hentu öllum pökkunum á sófann
fyrir neðan myndina af Dahkarovu í
hlutverki Giselle.
„Nú verð ég að reyna að finna eitt-
hvað til að setja blómin í,” sagði Deedee.
Emma stóð og horfði á myndina.
„Hún átti einu sinni fullt af fallegum
gömlum handskornum kristalsvösum."
„Það er áreiðanlega ekkert eftir af
þeim
Emma sneri sér frá myndinni og fór
að litast um. „Hvað þýðir þetta eigin-
lega?” Hún benti á litlu svörtu töfluna
fyrir ofan símaborðið. Þar stóð skrifað
með krít: „D-D Wa hring.”
„Ó, það var í gærkveldi. Það er ekki
alltaf auðvelt að skilja þessar skamm-
stafanir hjá Dahkarovu.”
„Ó ... Ó! Wayne hringdi.”
„Þúátt heiður skilið!”
„H vað er að frétta af honum?"
„Allt gott.” Og kænni en hún hélt
hugsaði Deedee. Svo kænn að hann vissi
að ef hann gæfi henni lausan tauminn
yrði það henni til lítils góðs.
„Og hvernig hefur Janina það?”
„Alveg eins, hún er enn jafn vitlaus.
Hún kann vel við sig í Oklahoma og
henni leiðist ballett. Hvernig gat ég
eignast svona eðlilegt bam?” Tómt mas,
það var ekki lengur erfitt fyrir þær að
tala saman. En þó gátu þær enn ekki
minnst á það þegar hún og Emma höfðu
horft á hvor aðra í speglinum þegar þær
voru að æfa. Slíkt tal myndi eyðileggja
þá hlýju sem hvíldi yfir endurfundum
þeirra þessa stundina.
Þegar þær höfðu fyrst komið inn i
íbúðina höfðu þær heyrt daufan óm frá
plötuspilaranum í æfingaherbergi
Dahkarovu. Tónlistin hafði síðan
þagnað en var nú aftur byrjuð. Emma
hætti að horfa á Deedee leita í skápun-
um og fór að hlusta betur á tónlistina;
þetta var úr ballettinum um Giselle.
„Hana nú, þetta hlýtur að geta gengið
sem vasi.” Deedee dró skörðótta postu-
línskönnu út úr skápnum undir vaskin-
um og stakk blómunum í hana. „Ef ég
gæti bara fengið þetta blessaða kennara-
starf.” Hún bryddaði aftur upp á því
sama og þær höfðu verið að ræða i lyft-
unni á leiðinni upp. „Það eina sem mig
vantar er samþykki Adelaide en ég get
ekki einu sinni fengið að ræða við þessa
bölvuðu norn i síma.”
Emma var komin alveg upp að lok-
aðri hurðinni á æfingasalnum. „Hverri
er hún að leiðbeina?”
Ha? Ó, þessari hávöxnu, Carolyn held
ég.”
„Ó, já.” Emma kom aftur til baka og
settist við borðstofuborðið. „Ég hef
heyrt að Carolyn eigi að vera i hlutverki
Giselle I ár.”
Þó hún reyndi að láta engin svipbrigði
sjást á andliti sínu höfðu atburðir dags-
ins sett sín merki á andlit hennar sem
vörpuðu skugga á sameiginlegar
ánægjustundir þeirra. Deedee hafði
haldið að það væri vegna hinnar sönnu
vináttu þeirra að Emma hafði eytt deg-
inum með henni. Henni hafði fundist
þær svo nátengdar, svo jafnar, að það
var eins og hún væri orðin ung aftur. En
hún hefði svo sem átt að vita að Emma
gæti aldrei verið hrein og óskipt í neinu.
Vissulega batt vináttan þær saman en
það var ekki það eina sem tengdi þær
saman i dag, Emma hafði falið fyrir
henni örvæntingu sína. Eitt augnablik
fannst Deedee eins og Emma hefði verið
að leika á hana. En af því að hún skildi
þessa óumtöluðu örvæntingu þá skamm-
aðist hún sín fyrir þessa tilfinningu sem
loks vakti hjá henni bæði meðaumkun
og ankannalega ánægju. Svo fór Emma
að hiksta eins og hún gerði alltaf þegar
eitthvað skelfdi hana og þá þótti Deedee
ennþá vænna um hana.
„Bölvað,” sagði Emma, „ekki aftur.”
Deedee flýtti sér að ná i vatnsglas.
„Hvernig væri að ég dræpi Adelaide.
Mig langar hvort eð er mest til þess.”
„Vertu ekki að ásaka Adelaide.”
Emma drakk vatnið hægt til að kæfa
hikstann. Rödd hennar var stillileg. „Ég
var búin að heita því að ég skyldi hætta
þegar ég yrði þrjátíu og fimm ára. Síðan
þegar ég yrði þrjátíu og sex, þrjátíu og
sjö, þrjátíu og átta. Þá hætti ég öllum
heitstrengingum. Hvað varst þú gömul
þegar þú byrjaðir I ballett?”
„Átta ára.”
„Ég var að verða sjö ára. Allar þessar
fáránlegu stellingar. Manstu hvað það
var oft erfitt að láta líkamann hlýða?”
„Já, hvort ég man.”
„Já en þú varst ekki nógu lengi til að
finna það þegar líkaminn gerir uppreisn.
Og allt of snemma. Hann hættir að
framkvæma það sem honum er fyrir-
skipað. Hann getur það ekki lengur.”
Hún nuddaði borðið með einum fingri.
En enn koma samt þau augnablik þegar
allt sameinast í eina heild — dansinn,
tónlistin, Ijósin og búningarnir — það er
betra en að elskast.” Framh. ínœstablaðL
Ókeypis eyðublöð á afgreiðslunni:
Bíll: Sölutilkynningar, tryggingabréf, víxlar, afsöl.
Lausafé: Kaupsamningar, víxlar.
Húsnæði: Húsaleigusamningar.
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið
Dagblaðið afgreiðsla Þverholti 11 sími 27022
Miðstöð smáauglýsingaviðskiptanna
Smáauglýsingaþjönustan.
BIAÐIB
Dagblaðið er smáauglýsingablaðið Afgreiðsla Þverholti 11, sími 27022

tl. tbl. Vlkan 19