Vikan - 12.07.1979, Side 19

TJALDLEIGAN Hringbraut við Umferðamiðstöð
VIÐ LEIGJUM ALLT TIL FERÐALAGA
Höfum til dœmis:
Tjöld, allar stæröir, tjalddýnur, tjaldborð, svefnpoka —
Bakpoka, prímusa, pottasett — Reiðhjól, vélhjól, gúmmí-
bata' TJALDLEIGAN, sími 13072
einstakur viðburður. 1 fyrsta skipti á æv-
inni hafði losnað ærlega um málbeinið á
henni og í hennar augum var það guðleg
forsjón, aðfyrsta manneskjan sem ræddi
við hana í þessari voðalegu borg, var
kunnugur í hennar heimabyggð, og
hafði þar að auki borðað hjartarsteik,
sem hún sjálf hafði matreitt. Og hann
hafði klappað henni ástúðlega á bakið,
eins og piltarnir gerðu heima þegar þeir
döðruðu við stúlkurnar. Ekki flögraöi þó
að Crescenz að þessi fíni herra ætlaði sér
eitthvað með hana, en þó lifnaði líkami
hennar við þessa vinsamlegu snertingu.
Þessi lítilfjörlegi atburður hafði mikil
áhrif á hennar innri mann, hægt og
hægt vöknuðu nýjar tilfinningar í brjósti
hennar, tilfinningar sem beindust í eina
átt, að einum herra. Hún var eins og
hundur, sem bindur órofa tryggð við
húsbónda sinn, eltir hann með ýlfri og
gelti, skríður fyrir honum og eltir hvert
skref. Áður hafði líf Crescenz aðeins
snúist um peninga, torg, eldavél, kirkju
og svefn. En þessi nýja tilfinning bægði
öllu öðru frá. Nú snerist öll hennar
hugsun aðeins um að þóknast sínum
herra. Breytingin kom ekki strax fram,
og fyrstu merkin voru ekki áberandi.
Hún burstaði föt og skó barónsins af sér-
stakri natni, en lét aftur á móti stofu-
stúlkurnar annast fatnað barónessunnar
upp frá þessu. Hún sást oftar á ferli á
göngunum og í herbergjunum og um
leið og hún heyrði lykli stungið í skráar-
gatið á útidyrahurðinni, þaut hún
honum í mót til að taka frakka hans og
staf. Hún lagði sig alla fram við matseld-
ina, lagði það erfiði á sig að fara á stóra
markaðstorgið til að ná I hjartarsteik og
var sífellt að hugsa um að þóknast hús-
bónda sinum. Hún fór líka að gefa gaum
að útliti sínu og ganga betur til fara.
Hálfur mánuður eða svo var nú liðinn
síðan þessi nýja tilfinning skaut rótum
og ennþá liðu margar vikur áður en
nýjar hugsanir bærðu á sér og næðu að
mótast. Þessi nýja tilfinning var eðlilega
tengd þeirri fyrri, til að byrja með var
það óvildarhugur í garð barónessunnar,
en síðan taumlaust hatur. Hún hataði
konuna, sem hafði rétt til að lifa með
honum, en bar þó ekki sömu lotningu
fyrir honum og hún sjálf. Sjálfsagt hafði
Crescenz orðið vitni að hjónarifrildi,
heyrt hvernig hann var niðurlægður,
hann sem hún hafði næstum tekið I
guða tölu. Það fór heldur ekki fram hjá
henni nú, þegar hún var meira á ferli í
húsinu, hvernig barónessan kom fram
við eiginmanninn. Þessi norðurþýska
kona talaði hörkulega með yfirlætis-
legum tón bæði við eiginmann og
þjónustufólk. Áður fyrr hafði þetta ekki
snert Crescenz, en nú hafði hún vaknað
til meðvitundar um umhverfi sitt og
samferðafólk. Hún neytti allra bragða
til að gera barónessunni, sem átti sér
einskis ills von úr þessari átt, lifið leitt.
Barónessan varð að hringja minnst
tvivegis áður en Crescenz þóknaðist að
koma. Framkoma hennar var óþolandi,
hún var svifasein þegar það var eitthvað
sem húsmóðir hennar æskti. Hún
svaraði aldrei þegar hún tók við fyrir-
mælum barónessunnar, og ef hún
endurtók skipanir sinar til öryggis,
svaraði Crescenz henni með
þvermóðskufullu nikki eða þá að hún
sagði hæðnislega: „Já, ég heyrði það!”
Einhverju sinni var frúin að fara I leik-
húsið, þegar hún varð þess vör að mikil-
vægur lykill var horfinn óvænt. Frúin
setti allt á annan endann og þaut úr einu
herberginu I annað í leit að lyklinum. En
hálftíma síðar fannst hann hangandi á
Ný þjónustumiðstöð
KASK
SKAFTAFELLI

í versluninni:
Allar nauðsynlegar matvörur,
búsáhöld og vefnaðarvara
miðuð við þarfir feröamanna.
í veitingastofunni:
Heitur matur og grillréttir.
Opið frá kl. 9 til 23 alla daga.
Þjónustumiöstöö-
Kaupfélag Austur-Skaftfellinga
Þjóögaröinum SKAFTAFELLI
28. tbl. ViKan 19