Vikan - 27.09.1979, Side 14
AÐ TALA SAMAN
Flestir hugsa ekki mikið um hvað það er
að tala saman. Fólk talar bara saman á því
tungumáli sem það hefur einu sinni lært.
Tal eða tjáskipti eins og það er stundum
kallað eru margvísleg. Eitt af því er HVAÐ
við segjum í orðum, HVERNIG við segjum
orðin og hvernig við tökum á móti því sem
sagt er.
Annaö er hvernig við tölum saman án
þess að nota orð. Maðurinn tjáir sig með
svipbrigðum sfnum, handahreyfingum, lík-
amshreyfingum, raddbeitingu o.s.frv.
Margar deilur verða til á milli fólks af því
að tal er óskýrt, vegna ósamræmis í tali, orð
eiga ekki við rétta hluti og þeir faldir með
því að segja eitthvað annað en maður í
rauninni álítur.
Tal um einföldustu hluti getur valdið
pirringi á milli fólks. Erfiðleikar á að tala
saman eru ein algengasta orsökin fyrir að
fólk biður um sálfræðilega aðstoð.
Sambúðarvandamál verða oft til vegna
þess að fólk á erfitt með að tala saman.
Dæmi
Margrét og Jón vinna bæði úti fulla
vinnu. Margrét, sem er kennari, er vön
að koma heim 1-2 tímum á undan Jóni sem
er skrifstofumaður. Margrét nær gjarnan í
barnið á barnaheimilið.
Einn daginn kemur Margrét heim um
þrjúleytið. Hún er dauðþreytt eftír langan
kennsludag og nemendurnir voru
sérstaklega erfiðir við hana í dag. Hún sest
niður, fær sér bolla af kaffi og reynir að
slappa af. Því næst ákveður hún að hringja
í vinnufélaga, þrátt fyrir að íbúðin sé öll í
drasli og hún eigi eftir að kaupa inn.
Margréti finnst að hún eigi rétt á því að
slappa af.
Eftir samtalið er klukkan orðin margt og
hún flýtir sér að ná í barnið á barna-
heimilið. Fyrr en varir er kl. um hálf sex og
Jón er kominn heim.
„Æ, Jón, getur þú ekki skroppið út og
keypt inn, ég gat það ekki.”
Jón spyr: „Hvenær komst þú heim í
dag?”