Vikan - 25.10.1979, Blaðsíða 8

Verðlaunaafhending eftir Chiciana-söngvara-
keppnina i Sienna, italíu.
— Annars hef ég verið að hugleiða hvort
mér sé í rauninni ekki hollast að ráða mig
til að byrja með hjá einhverju litlu leikhúsi
þar sem ég get fengið að spreyta mig á sem
fjölbreyttustum hlutverkum og æfa að lyst.
Þó að það sé afskaplega gott að starfa fyrir
Vínaróperuna þarf söngvari helst að hafa
öðlast sína reynslu er hann kemur þangað.
í rauninni er Vínaróperan eins og
umferðarmiðstöð þar sem söngvarar koma
og fara. Æfingar eru allt of fáar fyrir
byrjanda og lítil tilbreytni í hlutverkum.
Annars finnst rnér að ég hafi aldrei fyrr
verið jafnþroskaður og tilbúinn til að takast
á við starf mitt. Mér var t.d. bent á það í
Vín að rödd rnín væri sern sköpuð fyrir
Lohengrin og ég hef hugleitt að reyna mig
meira við Wagnerhlutverk en áður.
— Mér er það fullljóst að margir söngv-
arar hafa eyðilagt sig á áfengi og að
ofdrykkjumaður er í rauninni alltaf
ofdrykkjumaður. Ég fékk líka að
sannreyna það fyrsta kvöldið mitt á hótelinu í
Vínarborg í vor. Áður var það alltaf mitt
fyrsta verk. þegar ég kom upp á hótel-
herbergi, að panta mér glas og vaninn á
sterkar rætur í manni. Það kom yfir mig
ntikill pirringur og ég vissi að þar var
Bakkus gamli að verki. Ég háði þó nokkra
hugarbaráttu þar sem ég spurði sjálfan mig
að því hvort ég vildi raunverulega hætta á
að brjóta niður allt sem hafði áunnist og
eyðileggja þar með alla von. Loks hringdi
ég til AA samtakanna og sagði þeim
hvernig rnér liði. Þeir buðust til að korna þó
að klukkan væri farin að ganga ellefu en
rnér leið strax svo miklu betur að ég
afþakkaði boðið. Þeir báðu rnig þá að hafa
samband við sig næsta morgun en þess
8 Vikan 43. tbl.
gerðist ekki þörf, hættan var liðin hjá. í
stað þess að fá mér í glas þetta kvöld fór ég
í langa göngu um borgina. Og nú finn ég
ekki lengur til löngunar í vín, jafnvel þó ég
sé innan um fólk sem neytir bess,
Gjörbreytt viðhorf
— Ég veit að ég hef glatað miklu og eyði-
lagt allt fyrir sjálfum mér. En ég hef líka
unnið mikið í staðinn. Skapgerðarstyrkur
minn hefur aukist að mun, mér finnst ég
loks hafa öðlast sanna hamingju og rnér
líður vel andlega. Viðhorf mín hafa öll gjör-
breyst og þar á meðal viðhorf mitt til
fjölskyldulífs. Núna finnst mér ég fara
mikils á mis við það að eiga enga fjölskyldu
svo næsta skrefið hjá mér verður sennilega
að koma mér upp eiginkonu! Ég er að visu
enn þeirrar skoðunar að listamaður verði
að hafa náð föstum grundvelli í starfi og
vissum fjárhagsaðstæðum áður en hann
stofnar til fjölskyldu. Ungum listamanni,
sem er að byrja að koma sér áfram. er það
áreiðanlega mikill fjötur um fót að þurfa
líka að standa í fjárhagslegu basli við að
framfleyta fjölskyldu. Listamaður þarf að
geta helgað sig list sinni en það er líka
nauðsynlegt fyrir hann eins og aðra aðeiga
sér einhvern fastan punkt í tilverunni, eins
og fjölskyldu. Starfi söngvara fylgir mikið
flakk og um leið mikill einmanaleiki. Hann
hefur kannski staðið á sviðinu um kvöldið
umkringdur fólki, lifi og litunr, en kemur
svo aleinn heirn á ókunnugt hótelherbergi.
Það er oft ákaflega nöturleg tilfinning og
leiðir hugann að því hvað það væri gott að
eiga sér sálufélaga.
— Auðvitað hugleiddi ég það stundum
hér áður fyrr að kvænast en þá var það
frekar rneð það sjónarmið í huga að konan
gæti veitt mér styrk. En nú hef ég sjálfur
öðlast nægan styrk til að Ieggja fram minn
skerf, ég þarfnast ekki lengur konu sem
einhverrar hækju heldur sem sálufélaga og
manneskju. Hitt er svo annað mál að það
verður kannski enginn hægðarleikur fyrir
konu að taka mig að sér. kominn á þennan
aldur og vanan piparsveinalífinu!
JÞ
Hreinn i hlutverki sinu i Vopnasmiðnum í
Volksoper í Vinarborg.