Vikan - 25.10.1979, Blaðsíða 26

Mynd Harðar Ágústssonar af Söluturninum, tekin árið 1963.

ingu á luisnæðismálastjórnar-
lögum, en það hefur ekki náð
fram að ganga ennþá.
Þrátt fyrir allt þetta hefur
verndun gamalla húsa tekið
miklum breytingum. Listmál-
arinn Hörður Ágústsson hefur
unnið að rannsóknum á íslenskri
byggingarlist frá upphafi og
hann hefur einnig á vegum
húsfriðunarnefndar unnið að
úttekt á gömlum timburhúsum i
smáþorpum og kaupstöðum.
Könnuð eru hús á hverjum stað.
gert yfirlit eða greinargerð um
þau hús sem talist geta merkileg
frá sjónarmiði húsaverndunar
og einstöku hús friðað.
Fjárveitingar til |x;ssara starfa
eru þó mjög skornar við nögl og
þvi miðar verkinu seint áfram.
Mörg sjávarþorp bíða ennþá
eftir slíkri rannsókn og úttekt og
þar með mörg hús einnig, sem
Gamla apótek 1963. Mvnd H. Á.
talist geta stórmerkilegar niinjar
liðins tíma.
Fyrstu norsku timburhúsin á
íslandi voru reist á Seyðisfirði,
sem virðist hafa nokkra sérstöðu
í þessu efni. Þessi gamli verslun-
ar- og fiskveiðistaður var eitt
sinn í miklum blóma og þar
gengu um götur norskir stór-
huga útgerðarmenn, eins og til
dæmis Ottó Wathne, sem
nefndur hefur verið faðir Seyðis-
fjarðar. Þetta var um síðustu
aldamót og þá var Seyðisfjörður
einn af fegurstu stöðum á
landinu. Atvinna var mikil og
afkoma manna byggðist að
mestu leyti á síldargulli. Þarna
var næststærsti kaupstaður
landsins og norskir menn fluttu í
talsverðum mæli þangað og
stunduðu sildveiðar. Þeirra lang-
þekktastur er Ottó Wathne, en
hann setti þar á stofn útgerð
og varð fljótlega höfuð staðar-
ins. Þessir norsku innflytjendur
fluttu með sér fyrstu norsku
timburhúsin, sem síðan urðu
fyrirmynd að öllum íslenskum
bárujámsarkitektúr næstu 30
árin. En eftir að íslendingartóku
26 Vikan 43. tbl.