Vikan - 25.10.1979, Blaðsíða 6
farið hér og ég fann að ef ég gerði ekki
einhverjar róttækar ráðstafanir til að
sporna við þessu væri ég búinn að vera í
orðsins fyllstu merkingu.
Sjálfsblekkingin er
söm við sig
— Vinir mínir höfðu reynt að fá mig á
AA fund en það hafði ekkert þýtt. En loks
tók ég sjálfur þá ákvörðun að leita til SÁÁ.
Þar talaði ég við gamla skólasystur mína úr
Keflavik og hún reyndist mér ómetanleg
hjálparhella. Ég fór svo I gegnum
prógrammið í Reykjadal og eftir nokkra
baráttu ákvað ég að halda áfram á
Freeport. Svo hvarf ég aftur til vinnu
minnar hér heima og allt gekk ljómandi vel.
— Hálfu ári siðar fór ég til Ítalíu. Og þar
kom í ljós að ég var langt frá því fullnuma,
ganila, góða sjálfsblekkingin var enn söm
við sig. Ég dvaldi hjá vini mínum á Capri og
eitt kvöldið fékk ég mér hálft glas af víni.
Bara til að prufa og sýna sjálfum mér og
öðrum að áfengið hefði mig ekki lengur á
valdi sínu. Og ég drakk heldur ekkert meira
það kvöldið. Morguninn eftir var ég
snemma á fótum og fór á matsölustað. Og
þar korn strax yfir mig sú tilfinning að úr
því að ég hefði verið maður til að fá mér
glas af víni i gærkvöldi þá gæti ég alveg
eins gert það núna. Þessi blekking kostaði
mig tíu daga túr. Ég var aftur kominn á
botninn bæði andlega og fjárhagslega og ég
vissi ekki mitt rjúkandi ráð. Skólasystir
mín, sem ég minntist á áðan, var þá í
Bandaríkjunum. Ég hringdi til hennar og
sagðist vilja koma aftur. Siðan hringdi ég
heim og bað unt hjálp. Og þá sýndi sig best
hvað AA samtökin eru ótrúlega traust. Þeir
sendu strax mann út til ítaliu til að ná í mig
og hann fór með mig til New York. Hann
lagði meira að segja út peninga fyrir mig
sem ég greiddi honum að sjálfsögðu seinna.
— Ég fór aftur í gegnum Freeportpró-
grammið og var svo heppinn að fá að vinna
með dr. Herzlin allan tímann. Honum tókst
að hjálpa mér til að öðlast sjálfstraust á ný.
Smám saman fór ég að þora að horfast í
augu við sjálfan mig eins og ég var. Og þó
að ég rækist þar á marga hluti sem var allt
annað en þægilegt að viðurkenna var það
samt dásamleg tilfinning að þora loks að
standa augliti til auglitis við sjálfan sig með
öllum sínum göllum — og kostum. Fólk
notar áfengi yfirleitt til að forðast að vera
það sjálft, til að auðvelda sér að leika þá
persónu sem það í raun og veru er ekki af
því það veldur því ekki að vera bara það
sjálft. Og það er svo ótrúlega auðvelt að
trúa loks í blindni á eigin sjálfsblekkingu og
lygi-
— Núna finnst mér yndislegt að þora að
koma til dyranna eins og ég er klæddur. Ég
hef lært að meta sjálfan mig á annan hátt,
ég legg metnað minn í að gera mitt besta og
vera ánægður með það.
Því er ekki öllu lokið
— Eftir síðasta skellinn á Ítalíu er ég
samt mjög hræddur við áfengi þó ég hafi
kannski þurft hans með af því að ég hafði
ekki náð nógum þroska. Og ég er ósegjan-
lega þakklátur fyrir alla þá hlýju og hjálp-
semi sem ég hef hvarvetna mætt í baráttu
minni við að losa mig úr neti áfengis-
ofneyslu og sjálfseyðingarhvata.
— Ég er mjög ánægður með stöðu mína
hér en samt hefur alltaf blundað með mér
Ljósmynd: Jim Smart.
sá draumur að reyna mig aftur sem óperu-
söngvara. Dr. Pirro sagði einu sinni við mig
þegar við vorum að hlusta á spólu með
söng mínum á Freeport:
— Þú verður að gera þér grein fyrir að
þessi maður sem stóð í sviðsljósunum er
ekki lengur til. Þú verður að viðurkenna
það fyrir sjálfum þér og sætta þig við það.
Þú verður að byrja nýtt líf og heima á
íslandi bíða þín næg verkefni. En lífi þinu á
sviðinu er lokið.
— Ég man að ég kreppti hnefann undir
borðinu og sagði við sjálfan mig: — Nei,
þvi skal ekki vera lokið. Ég skal koma
aftur.
— Eftir heimkomuna fór ég að æfa af
6 Vikan 43, tbl.