Vikan - 01.11.1979, Blaðsíða 20

Kimberly Wells brosti inn í myndavélina
og byrjaði að lesa: „Djarfasti tísku-
teiknarinn í" Hollywood í dag teiknar
ekki fyrir konur, heldur karlmenn.”
Jack sneri sér á stólnum og ávarpaði
Harry: „Heyrðu, Blandari, hefur þú
verið að horfa á fréttirnar?"
„Já, svona með öðru auganu, þu
veist.”
„Hafa þéir nokkuð minnst á Ventana-
orkuverið?” spurði Jack. „Eitthvað um
að við séum að loka?"
„Nú? Eruð þið að loka fyrir?” spurði
Harry. „Nei, ég heyrði ekkert um það.
Ég er búinn að vera hér á bak við
afgreiðsluborðið nema þegar ég kom
með drykkinn til þín og þá held ég að
hafi veriðauglýsing.”
Godell varpaði öndinni léttar.
„Hvers vegna eruð þið að loka fyrir?
Gátuð þið ekki greitt rafmagnsreikning-
inn?"
Jack glotti. þó það hefði lika getað
verið merki um sársauka. „Þetta var
nokkuð fyndið, Harry. Ég vona að þú
haldir þessu áfram. Fyndni þin er alltaf
að batna. Þú nærð bráðum þvi að segja
fimmaurabrandara."
Hann sneri sér aftur að Kimberly sem
var nú að fitla við fataefni. Hann and-
varpaði djúpt, fékk sér annan gúlsopa
af drykknum sínum og fann skyndilega
að hann var I brýnni þörf fyrir ferskt
loft.
Hann steig óstyrkur af stólnum, gaf
Harry merki um að setja drykkina á
reikninginn og slagaði út í myrkrið. Það
var ekki mikið svalara fyrir utan en inni
á vínstofunni, en það var hressandi að
losna við tónlistina úr plötusjálfsalan-
um. Hann teygði úr sér, dró nokkrum
sinnum djúpt andann og ákvað að ef
hann færi hægt og varlega þá ætti hann
að geta ekið heim. Heimili hans var ekki
mjög langt i burtu, hann gat gengið
þangað, reyndar hafði hann oft gert það.
Heim, hugsaði hann með sér. Heim.
Staður með loftræstingu, sjónvarpstæki
og ísskáp fullum af sjónvarpsréttum.
Eitt sekúndubrot datt honum I hug að lif
hans væri óendanlega tilbrey tingar-
snautt. Og honum hafði ekki fyrr dottið
það í hug en hann lokaði fyrir slíkar hug-
KJARN-
I.IEIÐSI.A
711. KÍNA
renningar með hraða tölvunnar. Farðu
inn I bilinn, góði. sagði hann við sjálfan
sig, aktu svo varlega og haltu bílnum á
veginum.
Ef einhver hefði sagt Jack að hann
væri sjálfhreyfivél, að hann væri tækni-
fræðingur sem væri óðum að missa
mannlega eiginleika vegna þess að hann
væri mettaður af tækninni. að hann
væri einmana draugur og I rauninni
aumkunarverður, afleiðing kjarnorku-
aldarinnar — ef einhver hefði sagt
honum eitthvað af þessu öllu saman. þá
hefði Jack aðeins hnussað fyrirlitlega.
En það var heldur enginn sem sagði
honum það.
forstj
• Ridgeway
& Jones
Þú verður að bíða
þetta er áríðandi
fundur.
Það er meira áriðandi sem
ég þarf að ræða við hann.
........... ...1
Ég var búin að
mæla mér mót við
Bödda Karls.
aöwesá-
Pioáewf/
20 Vikan 44. tbl.