Vikan - 28.10.1982, Blaðsíða 15

Fjölskyldumál
ast sársauka né dauöa til aö vera
menn með mönnum. Karlmenn
eru oft álitnir meiri karlmenn ef
þeir eru herskáir, harðir af sér og
jafnvel árásargjarnir.
Strákar sem eru óöruggir meö
sig og hafa lélega mynd af sjálfum
sér (sjálfsmynd) sækja oft mikiö í
alls kyns stríðsleiki. Karlmanna-
fyrirmyndir drengja, þ.e.a.s.
feöur þeirra, hafa áhrif á hvaða
sjálfsmynd drengir fá og hvemig
drengir upplifa sig. Margir
drengir hér á landi hafa lítiö af
feörum sínum aö segja, bæði
vegna beinna fjarvista af heimili
og afskiptaleysis inni á heimili.
Þaö er spuming hvort íslenskir
drengir sæki kannski meira í
ýmiss konar stríösleikföng og
leiki til aö reyna að styrkja
karlmennsku sína og karlímynd
vegna þess aö þeir fá of lítiö af
beinum tengslum viö feður.
Hreyfi- og útrásarþörf
barna
Böm hafa ótrúlega þörf fyrir
virkni og að hlaupa, klifra,
hamast, hreyfa sig. Þessu er lítið
sinnt í umhverfinu. Alls staðar eru
boö og bönn. Það má ekki hlaupa í
garöinum, ekki á stóra græna
svæðinu fyrir utan húsiö, ekki má
leika í stigaganginum, ekki á
gangstéttinni fyrir utan húsið.
Gatan er hættuleg, bQamir
ganga fyrir o.s.frv. o.s.frv. Hvar
á aö fá útrás? Sumir geta fundiö
upp á einhverju utan húss þrátt
fyrir boö og bönn. Aðrir láta sér
nægja aö finna upp á einhverju
innan dyra og fá meöal annars út-
rás fyrir hreyfiþörfina í
byssuleikjum og leikjum með
stríösleikföng.
Á að banna
stríðsleikföng?
Komið hefur fram sú hugmynd
opinberlega aö banna skuli sölu á
stríðsleikföngum. Hugmyndin er
komin fram m.a. vegna þess að
stríösleikföng eru álitin
óæskilegur þáttur í uppeldi bama
og hugsanlegur hvati þess að böm
líti á byssur og manndráp sem
eðlilega hluti sem grípa beri til
þegar eitthvað ber út af í
mannlegum samskiptum.
Máliö er margslungið eins og
reynt hefur verið að varpa ljósi á í
ofangreindu. Þaö tengist einnig
mörgum öðrum hlutum en því
hvort böm læri að líta á stríö og
stríðsleikföng sem eðlilega hluti.
Eitt er einnig stór spuming þegar
þessi leikföng eru annars vegar,
eins og reyndar gildir um marga
aöra hluti, sem fólk telur
óæskilega og ef til vill
hneykslanlega, — þaö er hvort
eigi aö banna hlutina. Er yfirleitt
hægt að leysa málin meö boöi og
bönnum? Og er það skynsamleg
lausn? Þýðir t.d. aö banna hluti
sem ekki hafa fengið langa og
alvarlega umræðu? Hvemig lærir
uppvaxandi kynslóö um hættur og
óæskilega hluti, eins og t.d. vín,
eiturlyf og stríösleikföng, ef leysa
á vandamál tengd þeim meö boði
og bönnum? Mun æskulýður
landsins nokkum tíma veröa uppi-
skroppa með vín aftur um hvíta-
sunnuna ef fjármálaráöherra
dytti í hug aö banna vínsölu
nokkrum dögum áður? Margir
keyptu vín í tíma fyrir verslunar-
mannahelgina. Er yfirleitt hægt
aö ímynda sér að hægt sé aö banna
stríðsleikföng einhliða, en leyfa
allt annað sem kemur inn á þessa
hluti, t.d. í fjölmiðlum? Ef
fullorðnir leyfa allar stríðsmyndir
og allt það ofbeldi sem gjarnan
birtist í fjölmiðlum en banna hin
svokölluðu stríðsleikföng einhliöa,
er þá ekki um að ræða tvöfalt
siðgæði?
Eru stríðsleikföng
hættuleg börnum?
Þessari spumingu er ekki hægt
að svara annaðhvort játandi eða
neitandi. Þau eru sennilega
óæskileg fyrir sum böm og geta
verið þeim beinlínis hættuleg, t.d.
bömum sem fá ýmsum þörfum
fullnægt í gegnum stríðsleiki —
þörfum sem ætti að fullnægja á
annan hátt, slíkt getur haft lang-
varandi áhrif. En mörg böm sem
taka þátt í þessum leikjum á vissu
aldursskeiði skaddast sennilega
ekki af því og verða ekki ofbeldis-
hneigðari en þau sem snerta þetta
aldrei. Það reynir á márga aðra
þætti þegar þetta er annars
vegar. Umræðan þyrfti kannski að
snúast meira um þarfir barna og
hvemig komið er til móts við þær.
Þar er af nógu að taka — mikið af
vanræktum bömum — sem
sennilega eiga eftir að sýna af sér
ofbeldi í einni eða annarri i 'W
mynd. ^ \»
Frjálst, óháð dagblað
SMA-
AUGLÝSINGAR
AFGREIÐSLA
SKRIFSTOFUR
ÞVERHOLT111
SÍMI
27022
* *
*
*
AUGLYSINGAR
SÍÐUMÚLA33
SÍMI
27022
43. tbl. Vlkan XS