Vikan - 10.02.1983, Side 40

Rís þú unga Islands rokk Ungar hljómsveitir skýra frá lífsrej
I undirdjúpum Reykjavíkur-
borgar eru miklar hræringar.
Æska borgarinnar hefur vaknaö
af værum diskóblundi og uppgötv-
að rokk. I árdaga, löngu áður en
pönkið olli jarðlífsbyltingu, þekkt-
ist það að ungt fólk greip hljóöfæri
og stofnaði hljómsveitir. Þá var
enginn maöur með mönnum nema
vera bítill eöa stælgæi með gítar í
hendi og axlasítt hár. Þetta var á
árunum fyrir og kringum 1970, en
síðan dó þessi hreyfing út og féll í
gleymsku. Einstakir atvinnurisar
gnæfðu yfir tónlistaröræfum
landsins allan áratuginn 1970—
1980.
Segja má að íslenskir unglingar
hafi uppgötvað rokkið á ný eftir
1980. Lítið samhengi er á milli
kynslóða. Deyföin á 8. áratugnum
var svo algjör aö óbrúandi bil
myndaðist. Fyrirmyndir þeirra
sem nú spila rokktónlist eru fyrst
og fremst pönkhljómsveitir eins
og Clash og Sex Pistols, Joy
Division og Public Image Ltd. Þó
bregður fyrir tónlist sem minnir á
Deep Purple eða Pink Floyd, en
munurinn er sá að nú er algjör
nauðsyn að hafa eigið efni. Sú
hljómsveit sem spilar útlend lög á
ekki möguleika á markaðnum.
Gróskan er ótrúleg. Fróðir
menn telja að meira en 100
hljómsveitir starfi á höfuðborgar-
svæðinu og töluverður fjöldi úti á
landi. Aðeins lítill hluti þessara
hljómsveita er þekktur eða gefur
út hljómplötur. A tónlistartilraun-
um SATT í Tónabæ fyrir áramót
fengu þó 30 nýjar hljómsveitir
tækifæri til að láta ljós sitt skína.
Meðal þessara hljómsveita voru
DRON, Trúðurinn, Singultus,
Medium, Utrás og Centaur. Eg
náði tali af þeim á einu kvöldinu í
Tónabæ. Sem heild gefa þær
góðan þverskurð af því sem er aö
gerast í unglingatónlistinni.
DRON
DRON, Danshljómsveit Reykja-
víkur og nágrennis, sigraöi í
keppninni og fær að launum 20
stúdíótíma. Hún spilar létt og
skemmtilegt dansrokk. Það má
greina reggae-áhrif, bluesáhrif,
pönkáhrif — allt blandast þetta
eigin stíl hljómsveitarinnar.
Flestir meðlima hafa veriö í
ýmsum pönkböndum í Kópavogi
og má segja að hljómsveitin sé
árangur Kópavogspönksins sem
Fræbbblarnir hófu til vegs og
virðingar. I DRON eru: Einar
Þorvaldsson, 17 ára, gítarleikari,
Björn Gunnarsson, 17 ára, bassa-
leikari, Öskar Þorvaldsson, 15
ára, trommuleikari, Máni
Svavarsson, 15 ára, hljómborös-
leikari, og Bragi Ragnarsson,
söngvari, 17 ára. Bragi er sá eini
sem ekki kemur úr Kópavogs-
pönkinu, hann söng í bítlagrúppu í
Danmörku áður en hann „villtist á
æfingu hjáDRON”.
Einar gítarleikari segir frá
upphafinu:
— Helgina fyrir hæfileika-
keppnina í Kópavogi sl. sumar
ákvað ég að klína saman grúppu
til að koma þar fram. Við töpuðum
í keppninni, höfðum æft tvisvar og
ákváðum að æfa betur fyrir næstu
keppni.
Það eru píanóleikarinn,
gítarleikarinn og söngvarinn sem
semja lögog texta.
— Við spilum lögin eins og
okkur finnst best að spila þau. Við
reynum aö semja dansrokk því að
okkur finnst stemmningin á
hljómleikum vera of þung. Allir
eru svo alvarlegir. Dansinn datt
upp fyrir með pönkinu.
— Við ætlum að halda áfram
þar til viö verðum þreyttir hver á
öðrum. Það er mikið stress að
vera í hljómsveit, til dæmis fyrir
keppni eins og Músíktilraunirnar,
og þá verða menn leiðir og tauga-
spenntir.
Hafiði klíku?
— Við höfum engan ákveðinn
stuðningshóp, aðeins fólk sem
fílar okkur og veit hvað við erum
aðfara.
Vikan óskar DRON til hamingju
með sigurinn. Þetta er þrælgott
band, árangur af mikilli vinnu,
þótt sú vinna hafi ekki öll verið
innan vébanda DRON.
Trúðurinn
Trúðurinn er undir meiri
pönkáhrifum en DRON. Þetta er
raunar gott pönkband með járn-
hörðu og gljáandi sándi, ekki sú
ruglingslega þvæla sem oft er
nefnd pönk á þessum síðustu og
verstu tímum. Hljómsveitin
minnir meira á Killing Joke en til
dæmis Cockney Rejects.
40 Vikan 6. tbl.