Vikan - 18.04.1985, Page 23

Ekki getum við skilið við eldhúsið á Grund án þess að sýna lesendum mynd af
leiðsögumönnum okkar. Þórarinn Guðlaugsson matreiðslumeistari veitti okkur sér-
frœðilegar upplýsingar og það sem mest var um vert, kom okkur í kynni við
Ingibjörgu. í lokin stilltu þau sér upp í einni matargeymslunni. Myndin var reyndar
tekin fyrir þau persónulega en við fengum náðarsamlegast að birta lesendum þessa
skemmtilegu mynd. Við þökkum fylgdinall
að sjálfsögðu tilefni til þess að fá
Ingibjörgu til þess að stilla sér upp
við pottinn. Eins og þiö getið
ímyndaö ykkur þarf ofurlítinn pott
til þess að geta eldaö baunasúpu
fyrir 350 manns.
Við spyrjum Ingibjörgu hvort
ekki sé mikið verk að elda mat
fyrir á fjóröa hundrað manns
hvern dag. Ekki vill hún gera
mikið úr því. Þó fæst hún til að
viðurkenna að hún komi hér allar
stórhátíðir klukkan sex og taki til
við undirbúning en segist vera
hætt að vinna eins og hún gerði
enda farin að nálgast sjötugt. Það
er þó ekki að sjá neinn bilbug á
Ingibjörgu þar sem hún situr við
borðsendann og skipuleggur
vinnuna. „Við stöndum saman
eins og ein manneskja hérna.
Annars væri þetta ekki hægt. Þær
eru svo natnar og nærgætnar við
mig, stúlkumar, og sumar búnar
að vera hérna í marga áratugi. Og
svo höfum við mjög góðan for-
stjóra.”
Nákvæmlega klukkan tíu
En okkur aðkomumönnunum
virðist þetta byggjast á fleiru. Það
er greinilega röggsamur skip-
stjóri í eldhúsinu á Grund. Svo vill
til að meðan við erum þama er
Ingibjörg að ræöa pantanir við
Þórarin Guðlaugsson í Meistar-
anum. Þau viröast skilja hvort
annaö mætavel.
„Og ég vil fá það klukkan tíu. Og
þegar ég segi tíu þá meina ég tíu.
Ekki klukkan eUefu og heldur ekki
klukkan tíu mínútur yfir tíu. Og ég
vil líka fá það sem ég bið um. Ég
vil ekki fá of mikið. Það hjálpar
mér ekkert. En ég vU fá þaö sem
ég bið um klippt og skorið og
ósvikið á nákvæmlega réttum
tíma.”
Það er greinilegt á viðmóti Ingi-
bjargar að Þórarinn stenst allar
þessar kröfur. Við fengum hann
líka til þess að fylgja okkur um
stassjónina til þess aö fá sérfræði-
lega aðstoð við tólin. Og viö látum
myndirnar segja frá því ferðalagi.
„BIRO. FEB: 24 '31." ttendur 6 þettari kjötsög. Uklega eru ekki marger til i hennar
aldri annars staðar. Ekki veröur sagt annað en hún beri aldurinn velll
Þetta er dálaglegur slatti af vöfflum sem vistmenn á Grund oiga eftir að gæða sir á.
En þarna sem annars staðar var allt hreint og fágað. Guðjónina Jóhannesdóttir held-
ur á vöfflunum.
16. tbl. Vikan 23