Vikan - 09.01.1986, Blaðsíða 32

Að dýrka sól- og sjávarguð á bröttum klöppum. Frá Hydru i Saroniska flóanum
— eða
,,0g svo, þegar þú kemur aftur til
Grikklands, tekuröu próf hjá okkur i
þessari bók," sögðu vinir minir,
Galanisfjölskyldan i Glyfada, með
prakkarabros á vör um leið og þau
réttu mér Nicklas Nickleby eftir
Charles Dickens á grisku! Bókin var
ætluð skólabör*um.
Þetta var 5 mánuðum eftir að ég
kom til Grikklaods. 8. mai 1985 steig
ég upp í þotu Olympic flugfélagsins
griska á Schipholflugvelli í Amster-
dam á leið til Aþenu. Með kennslu-
bók frá Snæbirni, Greek in 3 months,
og goðafræði Edith Hamilton hugðist
ég eyða þriggja tima flugferðinni og
undirbúa mig fyrir lendingu. Fram að
matnum las ég stafrófið, bæði litlu
og stóru stafina. Eftir rikulega máltið
kítrínó — kokkínó — bratsínó — ble
sökkti ég mér niður í goðsagnirnar
um afreksmanninn Þesseif, forynjuna
Medúsu og söguna af Pyramus og
Þisbe og minntist í leiðinni yndislegrar
útfærslu þeirrar sögu i litla leikhúsi
'iðnaðarmannanna i Jónsmessunæt
urdraumi Shakespeares. Við lilið
mér sal belgiskur kaupsýslumaður og
las goðsagnir ur efnahagslifinu.
Eftir komuna til Grikklands var ég
fljót að átta mig á að ég var lent i ann-
arri veröld. Það var ekki bara hitinn,
litirnir i náttúrunni og fjölskrúðugt
mannliíið, heldur skiltin sem alls
staðar blöstu við mér með framandi
letri þeirra Grikkja. Strax fyrsta dag-
inn reyndi ég að stauta mig fram úr
þessu letri samkvæmt lærdómnum úr
flugvélinni. Fyrsta orðið sem ég
Texti og myndir: Hlín Agnarsdóttir
hnaut um var avtokinito eða
aftókinító sem þýðir bill. Svo byrjaði
ég að spyrja og spyrja og smám
saman varð ég eins og óþolandi
krakki. Þannig byrjaði þessi dvöl min,
rétt eins og fyrsta skólagangan.
Galanisfjölskyldan vissi vel að ég,
32ja ára unglingurinn, var eins og
barn í þessum nýja heimi.
Og það vissu fleiri Grikkir því um
leið og þeir fundu að ég var ekki
venjulegur ferðamaður, heldur hafði
áhuga á að læra erfiða tungumálið
þeirra sem þeir eru afar hreyknir af,
þá gerðust þeirra flestir kennarar min
ir. Bestu kennararnir reyndust vera
rútu og leigubilstjórar enda um-
gekkst ég þá mikið i starfi minu sem
fararstjóii. Eg efaðist aldrei sekúndu-
brot þegar Kostas, Nikos, Jannis og
Jorgos, allt heiðursmenn og góðir bíl
stjórar, tjáðu mér hversu merkileg
griskan væri, elsta tungumál Evrópu
með orðaforða yfir allt sem til væri i
heimi hér. Þar sem leigubilar eru
almenningsvagnar i Grikklandi fór
ekki hjá þvi að ég notaði þá allmikið.
Eg býst við að ég hafi fengið yfir sum-
crið að meðaltali tvær 40 minútna
kennslustundir á viku á leiðinni milli
Vouliagmeni (þar sem ég bjó) og
Aþenu. Ég tróð mér oftast i framsæt
32 Vikan 2. tbl.