Vikan - 29.05.1986, Blaðsíða 34

HARALDUR BJARNASON
Haraldur er núverandi formaður Fé-
lags makalausra og þar af leiðandi...
alveg makalaus og kann því dæmalaust
vel. Hann er jámsmiður í hvíld og starf-
ar nú í Hljóðrita í Hafnarfírði. Tuttugu
og fimm ára gömlum fannst honum
kominn tími til að prófa það lífsform
sem hjónaband er, dvaldi þar í sex ár
en er nú kominn hringinn, eins og hann
kallar það, orðinn einstæður aftur.
Hann á tíu ára tvíburasyni úr hjóna-
bandinu og fimmtán ára dóttur frá fyrri
tíð.
Skilnaður hlýtur að sjálfsögðu alltaf
að vera erfiður, misjafnlega samt.
Hvernig upplifði Haraldur þann tíma
sem fór í hönd?
„Allar breytingar, sem verða hjá
manni við skilnað, eru auðvitað geysi-
lega miklar. Maður missir að mestu
sambandið við þann einstakling sem
maður mat mikils, því þó við höfum
kannski ekki getað búið saman þá var
hjónabandið dásamlegur tími á sinn
hátt. Maður missir líka nánasta sam-
bandið við börnin, sem alltaf hafa gefið
mér mjög mikið. Strákarnir urðu eftir
hjá mömmu sinni enda útilokað að
aðskilja tvíbura. Ég er reyndar mót-
fallinn því að stía systkinum í sundur
yfirleitt, skilnaður foreldranna er nóg
álag á börnin. Við höfum annars haft
mjög góð samskipti að öllu leyti og
samkomulagið er fínt í sambandi við
strákana. Þeir eru alltaf hjá mér aðra
hverja helgi og ef eitthvað kemur upp
á þess á milli, til dæmis ef ég vil fá þá
með í veiðitúr eða slíkt, þá er það ekk-
ert mál. Við höfum reynt að láta
skilnaðinn bitna eins lítið á þeim og
mögulegt er.
En í sannleika sagt fannst mér lífið
fyrst á eftir algjör horror. Ég vissi ekki
hvort ég ætti að fara á kaf í brennivín-
ið eða eitthvað annað, algjör uppgjöf.
En svo settist ég niður og ákvað hingað
og ekki lengra, engan vesaldóm, borg-
aði konunni út hennar hlut í íbúð sem
við áttum og keypti mér sjálfur íbúð,
sem ég gerði í stand, til að hafa al-
mennilegt heimili fyrir syni mína þegar
þeir væru hjá mér. Skellti mér svo í
botnlausa vinnu.“
- Finnst þér almennt litið öðruvísi á
fráskilda karlmenn en konur?
„Það finnst mér persónulega alveg
út í hött að gera og ef það er til stafar
það líklega af einhverjum gömlum
kreddum og íhaldssemi og þá helst frá
fólki sem er í sambúð eða gift. Það eru
enn margir sem einblína á hjónaband
sem hið eina rétta munstur. Kona, jafnt
sem karlmaður, á rétt á að velja sinn
lífsstíl sjálf, hvort sem það verður svo
til frambúðar eða ekki. Það er mjög
hæpið að rjúka beint í aðra sambúð
eftir skilnað, vegna tilfinningalegra
hræringa. Fólk verður að fá tíma til
að átta sig á hlutunum.“
- Hverjir finnst þér vera kostir og
gallar þess að búa einn?
„Kostirnir eru náttúrlega þeir að
maður er kóngur í eigin ríki og ræður
sér sjálfur. Maður getur gefið sig allan
að áhugamálum sínum án þess að það
gangi út yfir manns nánustu. En ef
maður getur svo tekið börnin inn í það
dæmi þá er það stórkostlegt. Nú, svo
er maður laus við hversdagslegt þras
og því um líkt, en getur í staðinn umlað
við sjálfan sig að vild.
Gallarnir eru auðvitað líka ótal-
margir. Mér dettur nú fyrst í hug þetta
klassíska, maður er manns gaman. Og
að búa með manneskju, sem manni
þykir vænt um og yfirstíga ýmsa erfið-
leika saman, er mikils virði. En ef það
er ekki lengur hægt í góðu er gamanið
búið.“
- Hvernig er svo markaðurinn svo-
kallaði?
„Hann er sjálfsagt allavega. En eins
og staðan er hjá mér í dag gefur
skemmtanalífið mér mjög lítið, skilur
lítið eftir sig. Oft hef ég verið lagður
af stað eitthvað út á lífið en snúið við
á miðri Breiðholtsbraut og ákveðið að
skynsamlegra væri að fara snemma að
sofa, hringja í félagana og fá þá með í
veiði - stangveiði - næsta morgun.
Þannig breytast oftast ballferðir mínar
í umræður um flugur og fisk, það er
markaður sem ég kann að meta.“
- Hefur félagsskapur makalausra ver-
ið þér mikils virði?
„Já, geysilega mikils virði, ég hef
mjög gaman af félagsmálum og að
kynnast margvíslegu fólki. Þarna er
ákaflega fjölbreyttur hópur fólks hvað
varðar aldur, líf og störf. Ég hef eign-
ast marga góða vini og kunningja í
þessum félagsskap."
- Geturðu hugsað þér sambúð aftur
eða hjónaband á næstunni?
„I dag gæti ég ekki hugsað mér það,
það er svo ótal margt sem ég á eftir að
gera. En það er ekki þar með sagt að
ég gangi ekki í það heilaga á morgun
- ef svo ber undir. Annars svaraði ég
því til einhvern tíma, þegar ég var
spurður, að ég myndi gifta mig um leið
og páfinn.
34 VIKAN 22 TBL