Vikan - 29.05.1986, Blaðsíða 28

Múla, fæddist. Jón gamli í Múla átti einn son
og þrjár dætur. Elst var Sólveig og hún var
fyrsta kona á Islandi sem kosin var í bæjar-
stjórn. Það var á Seyðisfirði, 1908. Áður hafði
hún gifst Jóni Filippseyjakappa svokölluðum,
en hann hafði barist með könum á Filippseyjum
í frelsisstríðinu á móti Spánverjum. Jón hafði
drepið nokkra eyjarskeggja og það þótti slík
hetjudáð að hann hét eftir það Filippseyja-
kappi hér á landi. Sólveig og hann fóru til
Ameríku og ekki þótti nógu gott að heita Stef-
ánsson þar í landi og elsti sonur Filippseyja-
kappans var því skírður Jón Múli. Hann fórst
ungur í slysi og þá var nafninu skellt á mig.
Kanar kalla mig reyndar alltaf mister Mule
- einkum Louis Armstrong og svoleiðis snill-
ingar- og þeir hafa leyfi til þess þar sem nafnið
er amerískt.“
- Hverjir eru uppáhaldsdjassistarnir þínir?
„Þessari spurningu er ekki hægt að svara.
Ég verð alltaf jafngáttaður þegar ég stend
frammi fyrir þeim sem ég kalla fína, bæði ung-
um og gömlum.
Negrar eiga ekki margra kosta völ svo öll
svarta músíktalentan í Bandaríkjunum fer út
í djassmúsík - þeir hafa hingað til ekki verið
ráðnir til að spila i sinfóníuhljómsveitum eða
kammersveitum en þykja liðtækir í djassbönd-
um. En það mun raskast með tímanum því
samkvæmt mínum útreikningum þá eru ekki
nema 150 ár þangað til Bandaríkjamenn verða
allir orðnir negrar - „coloured“, því allir eru
„coloured" sem hafa einhvern negrablóðdropa
í æðum.
Hér heima hefur margt skemmtilegt gerst í
djassmúsík og á þeim slóðum á undanförnum
árum og margt gott dægurlagið og dansinn
hafa sungið sig inn í brjóst landsmanna. Sumum
er það betur gefið en öðrum að búa til lög - til
dæmis mönnum eins og Sigfúsi Halldórssyni,
Magnúsi Eiríkssyni og Gunnari Þórðarsyni.
Þetta eru strákar með sérgáfu á þessu sviði og
þeir þurfa ekkert að hugsa, þetta bunar bara
út úr þeim. Eyþór Gunnarsson er helvíti góður
- hann er sonur Ragnheiðar svo ég þekki hann
vel - hann hefur þessa sérgáfu lika. Ég veit
reyndar ekki hvað þessi gáfa er. Mamma Ell-
ingtons hélt því fram að þetta væri náðargáfa
og guðsgjöf og sagði að strákurinn sinn væri
„blessed". Mín kenning er sú - bara til að sleppa
við frekari spekúlasjónir - að í upphafi, þegar
Guð skapaði himin og jörð, hafi hann skapað
allt hitt í leiðinni. Alla músík og allt sem við
höfúm. Svo þegar hann er að velta fyrir sér
hvað hann eigi að gera við þetta þá verða fyrir
honum piltar eins og Schubert eða Prokoféff
eða Fúsi Halldórs. Þarna er sniðugur strákur,
best að láta hann hafa þetta, hugsar Guð - og
þá fá þeir þessi lög sem eru vísast miklu meira
virði en allt annað.“ ■
28 VIKAN 22 TBL