Vikan - 26.02.1987, Blaðsíða 30

NAFN VIKUNNAR: JÓN HJALTALÍN MAGNÚSSON
Jón cóa séra Jón?
Maður er nefndur Jón Hjaltalín Magnússon.
Hann þarf vart að kynna fyrir lesendum, alla-
vega ekki þeim sem fylgjast með íþróttum, svo
mjög sem nafn hans hefur borið á góma varð-
andi starfsemi Handknattleikssambands íslands.
Maðurinn er samt ekkert sérlega áberandi úti í
þjóðfélaginu þó hann hafi fengið orð á sig fyrir
að vera „einræðisherra, kraftaverkamaður og
fallbyssa". Sjálfur brosir hann bara og hristir
höfuðið yftr slíkum stóryrðum; segist einungis
sinna sínum störfum af áhuga og auðvitað góð-
um skanrmti af samviskusemi.
Fyrir utan starfið hjá HSÍ er Jón, sem er raf-
magnsverkfræðingur að mennt, stundakennari
við Háskóla íslands en þar að auki rekur hann
eigið fyrirtæki. - Hvernig gengur að skipta sér á
milli svo margra starfa sem öll hljóta að vera
tímafrek?
„Stjórnarstörf hjá HSI er_u áhugamál þeirra
sem þar eru. Starfsemi HSÍ fer mikið fram í
nefndum sem starfa sjálfstætt og i þessum nefnd-
um eru bæði stjórnarmenn og aðrir áhugamenn.
Þrír fastráðnir starfsmenn sjá um allan daglegan
rekstur. Stjórnin hittist vikulega og ræðir malin
svo mér finnst ekki ýkja mikill tími fara i þetla
áhugamál mitt núna en það tók meiri tíma þeg-
ar verið var að endurskipuleggja starfsemi HSI.
Utanlandsferðir gela vissulega tekið nokkurn
tíma en þær geta stöku sitinum komið til góða
við eflingu viðskiptasambanda fyrir mig sjálfan
og þá aðila sem ég starfa fyrir.
Stundakennslan við verkfræðideild Háskólans
er á sviði vöruþróunar þar sem nemendur lokaár-
gangs í rafmagnsverkfræðideild fást við þróun á
nýjum vörum á sviði tölvutækni. Það er mjög
ánægjulegl að starfa með nemendunum og einn-
ig þarf maður að kynna sér ýmislegt í sambandi
við þessa kennslu sem kemur að gagni í verk-
fræði- og viðskiptastörfum mínum. Þannig tná
segja að ég hafi tækifæri til að „halda mér við".
Ég er og einn af stofnendum áhugahóps hérlend-
is um verkefnastjórnun og í honum eru nú á
þriðja hundrað manns úr flestum starfsgreinum.
Allt þetta hefur að sjálfsögðu tekið verulegan
tíma frá uppbyggingu þess fyrirtækis sem ég er
að vinna að og komið er vel áleiðis, en ég sé
samt ekki eftir þeim tíma. Sennilega hefur mér
tekist að skipuleggja tíma minn þokkalega vel."
Hvers eðlis er þetta fyrirtæki þitt?
„Ég tek að mér ýmis verkefni á sviði verk-
fræði- og viðskiptaþjónustu og ofl i samstarfi
við aðra aðila. Til dæmis sá ég um að skipu-
leggja uppsetningu tölvukerfisins fyrir Lotló
5/32. Þá hef ég tekið að mér ýmsa áætlanagerð
fyrir atvmnumálanefnd Reykjavíkurborgar og
Háskóla íslands í sambandi við eflingu svokall-
aðs hátækniiðnaðar; eins og rafeinda- og líf-
tækniiðnaðar. Starf mitt hefur einkum falist í
forathugun á möguleikum þessara atvinnugreina
og tillögugerð um eflingu þeirra en einnig vinnu
við framkvæmd á tillögunum. Mér finnst
ánægjulegt að margt af því sem ég hef lagt til
hefur verið framkvæmt og á vonandi eftir að
skila góðum árangri í framtíðinni. Þá er ég að
starfa að nokkrum þróunarverkefnum með inn-
lendum fyrirtækjum sem ég tel að geti orðið
mjög áhugaverð. Þessi verkefni eru til dæmis
notkun iðnróbóta í framleiðsluiðnaði og notkun
raforkuknúinna varmadælna í hitaveitum og
fiskeldisstöðvum."
Hvert er helsta markmið þitt sem formanns
HSI - hvað er á góðri leið og livað mætti betur
fara?
„Ég lít á það sem meginmarkmið HSI að efla
áhuga unglinga á íþróttum og í okkar tilfelli
handknattleiksíþróttinni. Til að geta það þurfum
við verulegt fjármagn til að standa straum af
aukinni fræðslustarfsemi og til að bæta aðstöðu
handknattleiksdeilda um allt land. Einnig þurf-
um við fjármagn til að halda áfram að vera
meðal bestu þjóða í heimi i handknattleik og
vinna landsliðinu rétt til þátltöku í A-heims-
meistarakeppni og ólympíuleikum því það vekur
mikinn áhuga unglinga á íþróttum.
Það hefur gengið framar vonum að útvega fjár-
magn hingað til. Helstu fjáröflunarleiðir okkar
liafa verið happdrætti og nokkrir stórir auglýs-
ingasamningar við islensk stórfyrirtæki. Þá
höfum við stuðning frá Ólympíunefnd íslands
vegna undirbúnings landsliðsins fyrir leikana í
Seoul 1988 og einnig höfum við fengið sluðning
frá ríkisstjórninni. Þess má líka geta að við höf-
um gert mjög góðan samstarfssamning við
Ríkisútvarpið um sjónvarpssendingar frá land-
sleikjum okkar. Það staðfestir einmitt markaðs-
gildi íþróttarinnar í sjónvarpi og áhuga
þjóðarinnar, cins og reyndar kom berlega i Ijós
meðan á heimsmeistarakeppninni í Sviss stóð.
En ánægjulegaslur af öllu er þó stuðningur
áhorfenda okkar og þær tekjur sem inn koma
af landsleikjunum sjálfum.
Eitt helsta vandamálið, sem HSÍ og hin félögin
eiga við að stríða í sambandi við eflingu iþrótta
í landinu, er skortur á íþróttahúsum til æfinga.
Þó hefur mikið átak verið gert á undanförnum
árum í uppbyggingu íþróttamannvirkja. Eti yngri
flokkar, og þá sérstaklega stúlkna- og kvenna-
flokkar, hafa langt í frá nægilega marga æfinga-
tíma í hverri viku til að ná goðum árangri þvi
að meistaraflokkar karla í öllum félögum liafa
forgang að æfingatimum, eins og gefur að skilja.
Þó er ekki ástæða til annars en bjartsýni því
mörg bæjarfélög stefna að byggingu nýrra
íþróttahúsa á næstu árum."
Hvaða skýringu hefurðu á því að einn dag-
inn sigrar landsliðið sterkt liö en næsta dag tapar
það fyrir veiku liði? Er liðið mistækt?
„í þessu sambandi er rétt að taka frarn að
ekki má bera saman markatölu í handknattleik
og knattspyrnu. Eins marks tap i knattspyrnu
er sambærilegt við minnst 3-4 mörk í hand-
bolta. Landsliðið okkar hefur undanfarið verið
allstöðugt en hefur þó lapað stórt í einstöku leikj-
um á stórmótum; eins og 9 marka tapið gegn
S-Kóreu í Sviss, 15 marka tapið gegn Rússum á
Eystrasaltsmótinu í fyrra og 9 rnarka lapið gegn
V-Þjóðverjum á sama móti í janúar sl. En þetla
getur hent önnur sterk liö líka. Danir unnu til
dæmis S-Kóreumenn með 9 mörkum i Sviss en
síðan unnum við Dani þar með sama marka-
fjölda. Þarna gelur margl liaft áhrif. ekki hvað
síst markvarslan sem stundum getur verið alveg
ótrúleg hjá bestu markvörðunum. Ég tel víst að
Bogdan þjálfari eigi eflir að lagfæra ýmislegt í
leik landsliðsins okkar þannig að það verði stöð-
ugra í frartitíðinni - og auðvitað á ólympíulejk-
unum í Seoul á næsta ári."
Þú sagðir áðan að fjáröflun gengi vel hjá
HSÍ. Teltirðu happdrætti ogauglýsingasamninga
heppilegustu leiðina eða ætti að ríkið að leggja
meira af mörkum? Og hvað um hlutfall þess fjár-
magns sem rennur lil íþrótta í samanburði við
það_ sem listir og menning fá?
„Ég tel að það sé mikill skyldleiki milli þessara
greina, enda ,tilheyra þær báðar menntamála-
ráðuneytinu. íþróttir. listir og menningu þarf að
kynna unglingum og hvelja þá til þátttöku.
Stuðningur fólks og rikis við þessar greinar er
að mínu mali mjög mikilvægur fyrir litla og fá-
menna þjóð og mestur hluti þessa stuðnings
virðist koma frá áhugaaðilum um hinar ýmsu
íþrótta- og listagreinar sem ég tel gott. Til dæm-
is koma aðeins, um 10% af fjáröflun HSÍ frá
rikinu, gegnum ISI og Olympíunefnd, afgangsins
er aflað á annan hált. Það fer sennilega mikið
eftir áhuga fólks hvað það vill styðja og hvernig
það verðleggur þessi áhugamál sín. Við eigum
marga listamenn og íþróttamenn sem njóta al-
þjóðlegrar viðurkenningar fyrir hæfileika sína
og eru þeir að minu áliti mikil og góð land-
kynning. Stuðningur við þessa aðila er sennilega
einhver ódýrasta kynning á landi og þjóð sem
völ er á og vekur óbeint athygli á okkar útflutn-
ingsvörum. Ég tel að á menningarsviðinu sé að
verða veruleg breyting og að lislamenn séu dug-
legri en áður að kynna og selja verk sín og góða
hæfileika. Engu að síður er þó mikilvægl að
bæjarfélög og ríkisvald taki verulegan þátt i ;ið
skapa þessum þáttum nauðsynleg starfsskilyrði.
til dæmis með byggingu íþróttamannvirkja fyrir
íþróttahreyfinguna og viðeigandi húsnæðis fyrir
aðila í lista- og menningarlífinu. Það er ljóst að
fjáröfiun íþrótlahreyfingarinnar batnar verulega
á riæstu árum með lilkomu Lottósins. Sennilega
fær hún 1.5 milljarða í tekjur á næstu tiu árum
til að efia sína starfsemi. Lista- og menningar-
hreyfingin þarf að finna sér einhverja svipaða
tekjulind til að efia sína starfsemi."
En hver er hin hliðin á Jóni, þegar hann er
ekki að stjórna HSÍ. kenna eða reka fyrirtæki?
„Viö hjonin eigum þrjú ung börn og að sjálf-
sögðu reyni ég að gefa mér góðan tíma að ræða
og leika viö þau, til dæmis eiga strákarnir okkar
tölvur sem eru þeirn mikið áhugamál. Þá reyni
ég að hjálpa til við heimilisstörfin þó ekki geti
ég hælt mér mikið af dugnaði við það. A sumrin
förum við oft um helgar út úr bænum. Nú erum
við að ljúka byggingu einbýlishúss og eins og
allir vita lekur það sinn tíma. En allur minn
aukatími fer i samveru með fjölskyldunni og svo
lestur. þá einkum viðskipta- og tæknirita."
Ein nærgöngul að lokum er „einræðis-
herrann", verkfræði- og viðskiptájöfurinn enn
bara Jón eða kannski orðinn séra Jón?
„Ég líl bara á mig sem Jón og hef ekki orðið
var við að fólk líti á mig sem einhvern séra
Jón." sagði Jón og kimdi.
Viðtal: Guðrún Alfreðsdóttir
Mynd: Valdis Óskarsdóttir
30 VIKAN 9. TBL