Vikan - 26.02.1987, Blaðsíða 58

Rvmpa nslar til á Vikuimi
Rympa brosir sínu bliöasta eftir aö hafa „skoðað" pönnuna.
Hún er ekki öll þar sem hún er séð, hún Rympa. Menn
skyldu gæta vel að eigum sinum þessa dagana því hún er
skæð með að hirða það sem hún sér liggja á glámbekk.
Reyndar segist hún að mestu halda til á ruslahaugum og
láta sér góssið þar lynda, en það hefur sést til hennar snigl-
ast um borg og bý. Til dæmis gómuðum við hana hér á
Vikunni um daginn við að stinga á sig forláta pönnu úr eld-
húsinu. En hún brosti sínu blíðasta og sagðist bara hafa
verið að bera hana saman við sína eigin. Öðrum til vamað-
ar látum við þó fylgja mynd af kellu og eins og sjá má er
hún svosem nógu sæt og fin - enda segir hún að úr nógu sé
að moða á haugunum...
En eiginlega er hún Rympa persóna í nýju bamaleikriti
eftir Herdísi Egilsdóttur, sem nú er sýnt á fjölum Þjóðleik-
hússins. Rympa á ruslahaugnum heitir stykkið og það er
einmitt á slíkum stað sem þessi ófyrirleitna kerling fær einn
og annan hlutinn til að vakna til lífs. Tvö böm hitta kellu
og lenda með henni í ýmsum óvæntum ævintýmm. Þetta
er fjörlegur ævintýraleikur, fullur af söngvum, dansi og þul-
um. Leikstjóri er Kristbjörg Kjeld, leikmynd og búninga
gerði Messíana Tómasdóttir, Jóhann G. Jóhannsson stjómar
hljómsveitinni og útsetti lög Herdísar og Lára Stefánsdóttir
samdi dansa.
Faðir, dóttir og
dótturdótti r
Það er fremur óvenjuleg
þrenning sem tekur þátt í sýn-
ingunni. Sigríður Þorvalds-
dóttir leikur Rympu en dóttir
hennar, Hjördís Elín Lárus-
dóttir, niu ára, leikur Rympu
sem barn og ekki nóg með
það heldur er faðir Sigríðar,
Þorvaldur Steingrímsson,
einn af hljóðfæraleikurunum
i sýningunni. Þannig standa
þrjár kynslóðir að ruslakerl-
ingunni henni Rympu.
Hvernig skyldi samstarfið
hafa gengið? Nokkrar fjöl-
skylduerjur?
Sigríður: „Nei, þvert á
móti, það hefur verið mikið
fjör hjá okkur. Það er óskap-
lega gaman að hafa þau bæði
með í sýningunni."
- Hvers konar fyrirbæri er
hún Rympa?
„Rympa er svolítið ófyrir-
leitin kerling, persónugerv-
ingur hins óæskilega
félagsskapar. Hún er nokkuð
vandmeðfarin, er allan tím-
ann inni á sviði og ef hún er
alltaf jafnsvakaleg þá verður
hún leiðinleg. Þess vegna þarf
að reyna að fara milliveginn,
gera hana líka skemmtilega
og skrýtna en án þess að
börnunum finnist hún æskileg
persóna til eftirbreytni."
- Hjördís, hefur þú leikið
með inömmu áður?
„Rympa litla var ekkl svo vond innst inni.“
58 VIKAN 9. TBL