Vikan - 10.11.1988, Qupperneq 67

LYSILYSI
l iKlifMaöa kjurntfita moqjunvcrðar B Undirstaöa kjamgpös motguntcrflar
Kakjhamsart
ÞORSKALVSI
Kakihamsað
ÞORSKALVSI
RITSTJORAR VIKUNNAR
„Var óttalegt basl og
barátta við auraleysi“
Frh. af bls. 29
1988. Það voru þrír mætir menn, þeir
Gísli Halldórsson verkfræðingur, Jóhannes
Nordal bankastjóri og Jóhann Hannesson
prófessor, sem voru fengnir til að spá fyrir
um þróun ýmissa mála á þessu tímabili.
Þarna var líka viðtal við meistara Kjarval
og litmyndasyrpa af honum að störfum úti
í Hafharfjarðarhrauni. Lengi vel taldi
Kjarval öll tormerki á því að fara með okk-
ur út í hraun en lét loks tilleiðast. Þegar
við Kristján Magnússon ljósmyndari sótt-
um hann voru komnar á hann einhverjar
vöflur og setti hann fyrir sig hvað ljós-
myndarinn væri ljótur, það væri ekki fysi-
legt að fara út í hraun með svo ljótum
manni. Af stað fórum við bó oe á miðri
leið var Kjarval hættur við, en samt var nú
haldið áfram. Meðan Kristján, sem líklega
þykir frekar ffíður en ljótur, var að sniglast
kringum listamanninn til að mynda hann,
hevrðist sífellt þetta sama taut um ljóta
ljósmyndarann. En myndirnar eru nokkuð
merkilegar fyrir það að ekki eru margar lit-
myndir til af Kjarval við trönurnar.
Þáttaskil hjá Vikunni urðu er faðir
Hilmars, Axel Kristjánsson, tók yfir rekstur
blaðsins árið 1966, að mig minnir. Eftir
það var ekki eins skemmtilegt að vinna við
blaðið þótt fjárhagsstaðan hafi ugglaust
batnað. Þessi breyting átti sinn þátt í að ég
hætti ári síðar, og líka það að ég var búinn
að missa áhugann á því efni sem varð að
mestum hlúta í blaðinu. En það var af-
þreyingarefni og efhi tengt heimilishaldi,
tísku og slíku.
Þegar ég lít til baka þá var þessi tími,
þrátt fyrir skemmtilegheitin, óttalegt basl
og barátta við auraleysi. Ég man hvað við
fúndum til þess að hafa ekki sams konar
tækni og útlendu vikublöðin sem við vor-
um að skoða og höfðum sem fyrirmynd.
Þau voru þá öll oflsetprentuð. En fýrir
okkur hljómaði offset aðeins sem ljúf
ffamtíðarmúsík."
heilsunnar vegna
ARGUS/SÍA