Vikan - 14.12.1989, Qupperneq 24

LÍKAN
GALLA
TEXTI: VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
JÚLÍUS S. HEIÐARSSON OG
SIGRÍÐUR ÞÓRÐARDÓTTIR
Olbeldi meðal barna og ungl-
inga hefur verið mikið til um-
ræðu undanfarnar vikur, en
hefiir andlegt og líkamlegt of-
beldi verið að aukast að undanförnu í
barna- og unglingaskólum borgarinnar? Til
þess að leita svara við þessari spurningu
og öðrum er varða þetta mál fóru þrír
nemendur á fjölmiðlabraut við Fjölbrauta-
skólann í Breiðholti á fiind lögreglumanns
í Reykjavík, yflrkennara og skólastjóra í
grunnskólum í borginni. Einnig var talað
við nokkra unglinga og kannað hvort þeir
þekktu til þessa ofbeldis sem verið er að
ræða um.
Á fiindunum með þeim fiillorðnu — lög-
reglu, yflrkennara og skólastjóra — var
fyrst spurt hvort ofbeldishneigðin hefði
breyst og hvort hnífurn væri beitt.
Lögregla: Ofbeldi er mjög misjafht eftir
aldurshópum. Ofbeldi yngra fóiksins bygg-
ist mest á stríðni og einelti. Eftir því sem
krakkamir eldast færist þetta meira út í
átök; átök sem við köllum í daglegu tali
„miðbæinn". Þau ofbeldisverk eru venju-
lega framin undir áhrifiim áfengis eða ann-
arra vímuefna. Annars hefiir þetta ekki
breyst stórkostlega. Það er kannski sam-
fara breytingunni í þjóðfélaginu að ofbeld-
ið er orðið tillgangslausara. Ekki hefur
borið mikið á hnífiim og öðrum vopnum,
þó finnst alltaf eitthvað annað slagið.
Skólastjóri: Það ber ekki mikið á hnífiim.
Aðallega eru þetta slagsmál.
Yfirkennari: Við höfiim ekki orðið varir
við hnífa hér.
Eru ofbeldisverk unglinga í grunn-
skólum kærð til lögreglu?
Skólastjóri: Til allrar hamingju höfiim
við yfirleitt ekki verið með svo erfið mál
að það hafi komið til.
24 VIKAN' 25.TBL. 1989.