Vikan - 14.06.1990, Page 40

Einn af matreiðslu-
meisturunum við
hlaðið borð af
gómsætum réttum.
Þú leggur ekki af á
þessu veislufæði!
-iQaturinn eins og hann gerist
iBfistur á fínustu veitingahús-
um. Fyrst var morgunhana-
kaffi klukkan hálfsjö og var
manni fært það í rúmið ef ósk-
að var. Þetta var ekki bara
molakaffi heldur allar hugsan-
legar tegundir af meðlaeti. Þá
kom morgunmatur sem hófst
kl. níu. Ef fólk var orðið svangt
fljótlega eftir morgunmatinn
eða hafði misst af honum var
morgunverðarhlaðborð ann-
ars staðar til hádegis. I slíku
tilfelli var einnig hægt að fara á
grillstaðinn, sem áður var
minnst á, og fá sér pítsu eða
aðra ítalska rétti, hamborgara
og pylsur með öllu meðlæti,
kaffi, tertur, pönnukökur með
sveitasírópi, kökur, allar gerðir
af ís og íssósum ásamt öllum
mögulegum tegundum af óá-
fengum drykkjum.
Hádegisverður var snæddur
í aðalmatsalnum eins og
morgunverðurinn. Við höfðum
þrjá þjóna sem þjónuöu okkur
allan tímann. Aðalþjónninn tók
niður pantanir og framreiddi
aðalréttina, vínþjónn sá um
vínið og enn einn sá um aðra
drykki, salat og annað meðlæti
sem á boðstólum var. Þeir
þjónuðu okkur við aðalmáltíð-
irnar, morgunverð, hádegis-
verð og kvöldverð.
Hægt var að panta vín með
kvöldmatnum með tilliti til
þeirra rétta sem á boðstólum
voru. Þetta var gert á sérstök-
um stað og gat fólkið þá
smakkað á hinum ýmsu teg-
undum og valið það sem því
þótti við hæfi.
Þegar hádegismatnum var
lokið var hægt að fara aftur á
dekk og fá sér mat á grillstaðn-
um. Um miðjan daginn var
kaffi ásamt mörgum tegundum
af tertum og kökum. Því næst
var að nýju boðið upp á mat-
seðil grillstaðarins aftast á
skipinu, ef fólk var farið að
svengja fyrir kvöldverðinn.
Kvöldverðarborðið var tví-
setið. Þeir sem voru í seinni
hópnum byrjuðu að borða kl.
hálfátta og máltíðinni lauk kl.
tíu. Hvert kvöld var tileinkað
ákveðnu landi og var maturinn
í samræmi við það, ítalskur,
mexíkanskur, breskur, banda-
rískur, norskur og svo fram-
vegis. Þjónarnir voru þá
klæddir í fatnað einkennandi
fyrir þessi lönd og gengu
nokkrir þeirra í hóp um salinn
og spiluöu og sungu lög
þaðan. Það var einnig venja
hjá þeim, ef vitnaðist að fólk
ætti afmæli, brúðkaupsafmæli
eða væri nýgift, að raða sér í
kringum borð viðkomandi og
syngja afmælissöng eða ann-
Þegar greinarhöfundur kafaði
úti fyrir einni eyjunni fannst
honum sem hann færi um risa-
stórt gullfiskabúr. Slík var
fegurðin.
að það sem átti við í hvert
sinn. Afhent var gjöf frá áhöfn-
inni og farþegar hylltu viðkom-
andi.
Um miðnætti var boðið upp
á stórt og glæsilegt hlaðborð,
það glæsilegasta sem undirrit-
aður hefur séð. Þetta hlaðborð
stóð fólki til boða til klukkan
tvö um nóttina. Matartegund-
irnar á þessu hlaðborði voru
aldrei þær sömu kvöld eftir
kvöld og er með ólíkindum sú
vinna sem lögð var í að búa til
matarskreytingarnar sem svo
hurfu í maga matargesta
ásamt ísstyttum sem höggnar
voru af starfsmönnum eld-
hússins og prýddu matborðin.
Kom einn slíkur íshögglista-
maður niður að sundlauginni
og leyfði fólki að fylgjast með
er hann breytti ísklumpi í
fallegasta listaverk. Mörgum
varð að orði hve leitt það væri
að varanleiki listaverksins
væri ekki meiri en raun bar
vitni, þar sem það byrjaði aö
bráðna meðan á verkinu stóð.
Þetta listaverk prýddi matborð-
ið um kvöldið.
Þegar farþegar sneru til ká-
etu sinnar síðla nætur var búið
að taka þar til, hrein og strokin
föt úr hreinsuninni héngu í
fataskápnum, búið að búa um
rúmið og draga gardínur fyrir
glugga. Blaö meö nýjustu frétt-
um utan úr heimi, skipsfréttum
ásamt dagskrá næsta dags lá
á skrifborðinu. Á koddanum lá
lítill glaðningur, konfekt eða
annað góðgæti. Þess má geta
að ef fólk vildi halda í línurnar
voru alltaf á matseðlinum réttir
sem áttu að vera lítið fitandi.
SKEMMTIATRIÐI
Mikið af skemmtiatriðum stóð
til boöa, jafnframt því sem
staðir eins og diskótek og
danssalir buðu upp á allan
tímann sem skipið var á sigl-
ingu. Til dæmis var veð-
hlaupabraut sett upp við sund-
laugina. Þarstjórnaði einn aðili
veöreiðunum sem fóru fram á
þann hátt að kastað var upp
teningi og með því ráðið hraða
hvers hests. Áhorfendur veðj-
uðu á þann hest sem þeim
þótti líklegastur til vinnings.
Þetta var aðeins ein af uppá-
komum sem stóðu til boða yfir
daginn.
Stór grímudansleikur var
haldinn og farþegar útbjuggu
sjálfir grímubúningana sem
þeir klæddust. Valdir voru þeir
búningar er þóttu bera af eins
og tíðkast við slík tækifæri og
þeir farþegar heiðraðir er þá
báru.
Hæfileikakeppni meðal far-
þega var einnig háð. Þeir spil-
uðu á hljóðfæri, sungu, sýndu
töfrabrögð, sögðu frá skondn-
um atburðum af mikilli orð-
snilld og gerðu margt annaö
sem kom manni verulega á
óvart. í Ijós kom að margir
listamenn leyndust á meðal
farþeganna.
Þeir sem fóru ekki á þessar
stóru uppákomur gátu brugðið
sér í bíó, farið í spilavítið, á
pöbb, útsýnisbarinn, diskótek-
ið eða eitthvað annað. Ekki
var heldur dónalegt að bregða
sér í tunglskinsgöngu um þil-
farið eða sitja við upplýsta
sundlaugina og fá sér einn
léttan drykk þar sem maður sá
hvernig tunglsljósið glitraði á
hvítfyssandi öldunum.
SKOÐUNARFERÐIR
Viðkomustaðir skipsins, eftir
að það lét úr höfn í Miami,
voru Labadee á Haiti, San
Juan á Puerto Rico, St.
Tomas, sem er eyja i Jómfrú-
eyjaklasanum, Ocho Rios á
Jamaica, Grand Cayman, sem
er eyja út af vesturströnd Mex-
íkó, Playa del Carmen og
Cosumel, sem eru strandbæir
á austurströnd Mexíkó og
þaðan siglt aftur til Miami. Á
þessari leið er siglt I þónokk-
urn tíma meðfram ströndum
Kúbu og sést landslag eyjar-
innar mjög vel úr skipinu.
Stoppað var að meöaltali einn
dag á hverjum stað og stund-
um yfir nótt þannig aö farþeg-
um gafst tækifæri á að skoða
næturlíf.
Ýmsar skipulagðar skoðun-
arferðir stóðu farþegum til
boöa og var ferðinni jafnan
heitið til þeirra staða er þóttu
athyglisverðastir á hverjum
stað. Einnig varfarið í verslun-