Vikan - 26.07.1990, Síða 24

AGATHA CHRISTIE
TÝNCA,
ERFEASKRAIN
% M andamálið, sem ungfrú Violet
\ m Marsh lagði fyrir okkur, var fremur
\ í skemmtileg tilbreyting frá þessum
\m venjulegu störfum. Poirot hafði
w fengið stuttaralegt og formlegt bréf frá
stúlkunni, þar sem hún bað hann um viðtal, og
í svarbréfinu hafði hann sagt henni að koma til
sín klukkan ellefu daginn eftir.
Hún mætti stundvíslega - og reyndist vera
há, lagleg ung kona, látlaus en snyrtileg í
klæðaburði, djarfleg og viðskiptamannsleg í
framkomu. Sýnilega kona sem ætlaði sér að
komast áfram í veröldinni. Ég er ekkert hrifinn
af þessum svokölluðu nútimakonum og þó
hún væri svona snotur var ég henni ekkert
hlynntur svona fyrirfram.
- Mál mitt er fremur óvenjulegs eðlis, mon-
sieur Poirot, hóf hún máls þegar hún hafði tek-
ið sér sæti. - Það er best að byrja á byrjuninni
og segja yður alla málavexti.
- Gjörið svo vel, mademoiselle.
- Ég er foreldralaus. Faðir minn var annar
af tveimur sonum sjálfseignarbónda á lítilli jörð
í Devonshire. Jöröin var léleg og eldri bróðir-
inn, Andrew, fluttist til Ástralíu. Þar gekk hon-
um mjög vel og hann varð ríkur maður á land-
sölu. Roger, yngri bróðirinn, var ekkert hneigð-
ur fyrir búskap. Honum tókst að afla sér ofur-
lítillar menntunar og fékk skrifstofustöðu hjá
litlu fyrirtæki. Hann kvæntist dálítið upp fyrir
sig; móðir mín var dóttir fátæks listamanns.
Faðir minn dó þegar ég var sex ára gömul. Og
þegar ég var fjórtán ára fylgdi móðir mín á eftir
honum í gröfina. Einasti ættingi minn á lífi var
Andrew frændi, sem þá var nýkominn frá
Ástralíu og hafði keypt litla jörð, Crabtree
Manor, í heimalandi sínu. Hann var foreldra-
lausu barni bróður síns ákaflega góður, tók
mig til sín og fór á allan hátt með mig sem sína
eigin dóttur.
Þrátt fyrir nafnið er Crabtree Manor ekkert
höfuðból, aðeins gamall sveitabær. Búskapur
var frænda í blóð borinn og hann hafði ákaf-
lega mikinn áhuga á ýmsum nýjum tilraunum í
búskaparháttum. Þó hann væri elskulegheitin
24 VIKAN 15TBL. 1990