Vikan - 11.07.1991, Blaðsíða 47

SÆ ISNE
Við getum engan
veginn ætlast til að
aðrir trúi á augljósa
hæfileika okkar ef við
erum sjálf efins og
óörugg um þá.
HÆFILEGUR METNAÐUR ARIÐANDIAFL
Ótæpilegur metnaöur
einstaklinga, sem
skortir vit og hæfni til
ákveðinna verka, er vissulega
óæskilegur og veldur oftar en
ekki skaða í einhverjum
myndum. Aftur á móti er
ávinningur í metnaði þeirra
sem augljóslega hafa kosti og
hæfni á ýmsum sviðum, eigin-
leika og eðlisþætti sem eru
mögulega mikils virði fyrir þá
sjálfa að rækta og hlúða að.
Oft er það svo að þeir sem
eru virkilega hæfileikaríkir,
duglegir og samviskusamir
eru ekki að sama skapi fúsir til
að fylgja þessum eiginleikum
sínum eftir. Eru kannski of
hlédrægir og vanmáttugir þrátt
fyrir sjáanlega kosti. Sorgleg
staðreynd en nokkuð algeng.
Það er ákaflega mikilvægt
að hafa heilbrigðan metnað
fyrir sjálfs sín hönd og ekki
síst þegar um er að ræða vilja
og löngun til ákveðinna tæki-
færa eða framkvæmda. Það er
því áríðandi að efla með sér
sterka sjálfsvitund, heilbrigt
sjálfsmat og skýra stefnu þeg-
ar kemur að vali á líklegum
tækifærum til framkvæmda.
Þá er ekki bara átt við starfs-
lega heldur ekki síður tilfinn-
inga- og félagslega. Metnaður,
sem er [ samræmi við vilja, vit
og hæfileika, er því ákaflega
mikilsverður okkur sem viljum
áfram í sem flestum tilvikum.
Það er ekki skemmtileg til-
hugsun, ef við óskum einhvers
starfa, að uppgötva að við höf-
um sjálf með rangri afstöðu til
eigin persónu dregið úr mögu-
leikum okkar og tækifærum.
Gott er að íhuga af kostgæfni
hvað í okkur sjálfum veldur, í
stað þess að fyllast kannski
biturð og vonbrigðum.
Við getum engan veginn
ætlast til að aðrir trúi á aug-
Ijósa hæfileika okkar ef við
erum sjálf efins og óörugg um
þá. Það að hafa metnað liggur
í því að þegar við óskum ein-
hvers okkur til handa, sem í
eðli sínu er jákvætt og mögu-
lega happadrjúgt, þá verðum
við að örva trú okkar á hæfni
okKar og nota viljann til að ýta
á eftir tækifærunum. Við get-
um auöveldlega náð fram
auknum möguleikum okkur til
handa með skipulögðum að-
gerðum til þess arna, ef við
trúum, viljum, framkvæmum
og ýtum á eftir því sem við
þráum og óskum að krækja í.
Metnaðarlaus persóna er
óvirk á vissan hátt. Það er
engan veginn nóg að fá fyrir-
taks hugmyndir um möguleg
tækifæri. Það þarf að byrja á
innri skipulagningu til að auka
lífmöguleika þeirra svo um
munar. Metnaður í hæfilegu
hófi er því áríðandi afl sem
kveikir oft líf í hugmyndum
sem tengjast því sem við vilj-
um fá fram sjálfum okkur til
framdráttar og hana nú.
JÓNA RÚNA KVARAN
14. TBL. 1991 VIKAN 47