Vikan - 05.03.1992, Blaðsíða 6

TEXTI: EINAR ÖRN STEFÁNSSON / LJÓSMYND: BRAGI Þ. JÓSEFSSON
í FRAMSÓKNARFLOKKNUM
- SEGIR HALLDÓR ÁSGRÍMSSON
í VIKUVIÐTALI
Mér finnst stundum fulllangt
gengið, þegar fólk er komið
inn í fataskápa og næstum
því upp I hjónarúm hjá ráð-
herrurn," sagði Halldór Ás-
grímsson alþingismaður þegar við vorum að
setja okkur í viðræðustellingar í skrifstofu hans
í Þórshamri og opinská og berorð viðtöl við
frammámenn í þjóðfélaginu bar á góma. Maður
er orðinn svo vanur því að Halldór sé ráðherra,
aö það virkar allt aö því einkennilega að setjast
inn á skrifstofu hans sem óbreytts þingmanns á
Alþingi Islendinga.
Það voru að sjálfsögðu mikil viðbrigði, segir
hann um þessi umskipti í lífinu. Ég var búinn að
vera ráðherra í átta ár og oft og tíðum mæddi
nú allmikið á mér og fjölskyldunni. Auðvitað
gerði ég mér alltaf grein fyrir því, meðan ég var
ráðherra, að þar gæti orðið breyting á. Og við
reyndum alltaf að haga lífi okkar með þeim
hætti, að umskiptin hefðu ekki mikil áhrif á okk-
ur persónulega. Að sjálfsögðu er ég í stjórn-
málum til þess að hafa þar áhrif og ég hef miklu
meiri áhrif í ríkisstjórn en í stjórnarandstöðu.
En ég tel það líka þýðingarmikið hlutskipti
stjórnmálamanna að vera í stjórnarandstöðu.
Ég hef ekki verið í því hlutverki áður og þar af
leiðandi fæ ég nýja reynslu með þeim hætti.
- Þú varst þekktur fyrir það í ráðherratíð
þinni að mæta snemma til vinnu og vera mikill
vinnuhestur. Hefurðu sama vinnuaga nú, þegar
þú ert óbreyttur þingmaður í stjórnarandstöðu?
Ég verð nú að játa það, að ég er stundum lat-
ur á morgnana. En ég vakna yfirleitt alltaf
klukkan sjö, ásamt öðrum fjölskyldumeðlimum,
og mér fannst þægilegt að mæta til vinnu upp
úr klukkan átta. Ég held nú sama sið og þá, en
hitt er svo annað mál að vinnan dregst oft
býsna langt fram á kvöldin og um helgar, og á
ferðalögum um landið vill vinnudagurinn oft
verða langur. Og það eru miklar vegalengdir
sem ég þarf aö keyra. Undanfarið hef ég verið
á fundaferðum og áður en varði tók ég eftir því
að ég var búinn að aka 4000 km á nokkrum
dögum!
LÍNURNAR Á ÞINGI SKARPARI
EN ÁÐUR
Þingið í vetur hefur einkennst nokkuð af ýmis-
konar upphlaupum og utandagskrárumræðum.
Er þetta fyrst og fremst „fjölmiðlaþing"?
Þetta er nú ekki í fyrsta skipti sem mikið er
um utandagskrárumræður á þingi. En ef eitt-
hvað er, þá hafa þær styst. Hér áður fyrr var ó-
takmarkaður tími í utandagskrárumræðu, en
það hefur vart komið fyrir í vetur að leyfð hafi
verið slík umræða, þar sem menn geta talað
eins lengi og þeir kjósa. Á þessu þingi hafa ver-
ið mikil átök, en ég tel þau hafa verið málefna-
leg, fyrst og fremst. Mér finnst línurnar á þing-
inu vera skarpari en oft áður. Það urðu mikil
átök í upphafi um kosningu í trúnaðarstöður og
það myndaðist allmikil harka í kringum þetta.
Það var því vitað mál, að meiri átök yrðu um
þingstörfin en áður. Stjórnarandstaðan ber afar
litla ábyrgð á störfum þingsins núna, miðað við
það sem áður hefur tíðkast. Ég er þeirrar
skoðunar að það sé afar óskynsamlegt fyrir
ríkisstjórnarflokka á hverjum tíma að halda
svona á málum. Stjórnarandstaðan á að bera
ábyrgð á þingstörfunum og þinghaldinu. Það er
mikilvægt fyrir þá sem stýra ríkisstjórn að deila
þessari ábyrgð að allmiklu leyti með stjórnar-
andstöðunni. Menn hafa talaö mikið um
reynsluleysi á Alþingi I vetur. Mér finnst þetta
bera vott um hugsun, þar sem ekki er byggt á
reynslunni.
- Verður ríkisstjórnin langlíf?
Ég hef gert ráö fyrir því að ríkisstjórnin sitji út
þetta kjörtímabil. En mérfinnst hún hafa undir-
búið málin ótrúlega illa. Það var alveg Ijóst I
minum huga, þegar fyrri stjórn fór frá, að það
þyrfti að skera niður I ríkisfjárlögum og afla
tekna til að ná fram meiri jöfnuði. Þetta viður-
kenndu flestir. Mér fannst núverandi ríkisstjórn
ekki fara nógu skipulega I þetta mál I upphafi,
en síðan lenda þeir I þeim vandræðum, að
vinna þetta meira og minna eftir að fjárlaga-
frumvarpið er lagt fram. Þar af leiðandi var svo
mikið af villum í þessum frumvörpum þeirra, að
ég hef sjaldan séð annað eins. Þar að auki voru
málin lítt eða ekkert kynnt. Þau höfðu lítið verið
rædd innan stjórnarflokkanna og nánast
undantekningalaust ekki rædd við hagsmuna-
aðila úti í þjóðfélaginu. Og þegar svona er
staðið að þessu, þá má segja að þetta sé besta
leiðin til þess að klúðra málum. Ég tel að ríkis-
stjórnin hafi verið alveg ótrúlega seinheppín í
þessu sambandi, eins og umræðan (þjóðfélag-
inu ber Ijósan vott um.
HEF ALDREI BEÐIÐ JÓN BALDVIN
AFSÖKUNAR
- Hefði verið unnt að leysa vandann að lokinni
þjóðarsátt, ef fyrri stjórn hefði setið áfram, án
Borgaraflokksins auðvitað?
Alþýðuflokkurinn treysti ekki fyrrum sam-
starfsaðilum sínum í ríkisstjórn til þess. Sér-
staklega tók Jón Baldvin Hannibalsson fram að
hann treysti ekki Alþýðubandalaginu í því
sambandi. Ég held nú reyndar að þetta hafi
verið fyrirsláttur hjá Jóni Baldvin. Hann var ein-
faldlega búinn að ákveða það fyrir kosningar,
að Alþýðuflokkurinn myndaði stjórn með Sjálf-
stæðisflokknum. Og hann ætlaði sér ekkert
annað.
- Hefurðu eitthvað fyrir þér i því?
Það sem ég hef fyrir mér í því eru samtöl
sem áttu sér stað eftir kosningar. Ég ræddi við
Jón Baldvin og hann kom því m.a. á framfæri,
að ég hefði beðið hann afsökunar vegna fram-
göngu Framsóknarflokksins í kosningabarátt-
unni. Þetta er ekki rétt, ég hef aldrei beðið Jón
Baldvin afsökunar á einu né neinu og ekki talið
mig þurfa að gera það. Ég komst að raun um
6 VIKAN 5. TBL. 1992