Vikan


Vikan - 05.03.1992, Blaðsíða 21

Vikan - 05.03.1992, Blaðsíða 21
Bragi Skúlason sjúkrahúsprestur: „Sjálfsvíg er dæmigert fyrir skyndidauða. Það gefst enginn tími til undirbúnings. Áfallið skellur á manni fyrirvaralaust." ■ y vinnu. Þar er heill hópur sem getur veitt stuön- ing við aö yfirstíga þetta erfiða skref aö koma aftur út á meðal fólks. Hópurinn sem heild get- ur fundiö sér farveg til að taka á móti viðkom- andi eða einstaklingarnir gert það hver um sig. Ef ekkert er gert á vinnustaðnum til að koma til móts við syrgjandann þá hefur það mjög nei- kvæð áhrif á samskipti og samstarf um alla framtíð. Þetta verður tómur vandræðagangur og þögnin mjög erfiö fyrir syrgjandann." Þegar upp er staðið er það kannski bara nánasti vinahópurinn eða fjölskyldan sem veit- ir stuðning. Innan fjölskyldunnar, þar sem sársaukinn er svo mikill hjá öllum, gengur ein- staklingunum oft illa að styðja hvern annan. Það er ekki sjálfgefið að foreldrar, sem nýlega hafa misst barn, geti stutt hin sem eftir lifa. Afi og amma geta heldur ekki axlað byrðar allra annarra í fjölskyldunni. „Við þessar kringumstæður reynir á hvort vinir geta borið og veitt þennan stuðning. í mörgum tilvikum geta þeir það ekki því vinátt- an er byggð á allt öðrum grunni. Það er um- hugsunarvert á hverju fólk byggir vináttusam- bönd sín. Eru það bara sameiginleg áhuga- mál, saumaklúbbur eða golf eða rúma þau til- finningalegar umræður?" spyr séra Bragi Skúlason. HVAÐ ER HÆGT AÐ GERA TIL AÐ HJÁLPA? Hvað finnst sjúkrahúsprestinum hægt að gera til að hjálpa fjölskyldum sem skyndilega verða fyrir ástvinamissi? „Mér finnst stór spurning hvort við eigum alltaf að ætla fjölskyldunni að hafa frumkvæði að því að leita sér hjálpar. Fjölskylduböndin hafa svo mikið rofnað og það eru svo miklu færri sem halda utan um hvern einstakling en áður var. Fyrir vikið situr þessi nánasta fjöl- skylda uppi með svo stór sár, eins og hún beri alla ábyrgðina. Það er vert umhugsunar hvort við getum ekki komið með beinum hætti til fólksins og boðið því þjónustu. Mér hefur líka dottið í hug hvort ekki sé hægt að setja upp athvarf sem fólk í sorg getur leitað til eftir áföll, líkt og kon- urnar hafa gert með Kvennaathvarfinu þar sem þær leita stuðnings og hjálpar þegar á bjátar," segir séra Bragi Skúlason sjúkrahús- prestur að lokum. □ 5.TBL. 1992 VIKAN 21
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.