Vikan - 14.05.1992, Qupperneq 4

14. MAI 1992
10. TBL. 54. ÁRG.
VERÐ KR. 388
í áskrift kostar VIKAN kr. 295
eintakið ef greitt er með gíró en kr.
252 ef greitt er með VISA, EURO
eða SAMKORTI. Áskriftargjaldið er
innheimt fjórum sinnum á ári, sex
blöð í senn. Athygli skal vakin á því
að greiða má áskriftina með EURO,
VISA eða SAMKORTI og er það
raunar æskilegasti greiðslumátinn.
Tekið er á móti áskriftarbeiðnum í
síma 91-813122.
Útgefandi:
Samútgáfan Korpus hf.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Þórarinn Jón Magnússon
Ritstjórnarfulltrúi:
Hjalti Jón Sveinsson
Framkvæmdastjóri:
Jóhann Sveinsson
Markaðsstjóri:
Helgi Agnarsson
Innheimtu- og dreifingarstjóri:
Sigurður Fossan Þorleifsson
Framleiðslustjóri:
Sigurður Bjarnason
Sölustjóri:
Pétur Steinn Guðmundsson
Auglýsingastjóri:
Helga Benediktsdóttir
Aðsetur:
Ármúli 20-22, 108 Reykjavík
Sími: 813122
Útlitsteikning:
Hildur Inga Björnsdóttir
Setning, umbrot, litgreiningar
og filmuskeyting:
Samútgáfan Korpus hf.
Prentun og bókband:
Oddi hf.
Höfundar efnis í þessu tölublaði:
Loftur Atli Eiríksson
Hjalti Jón Sveinsson
Anna S. Björnsdóttir
Þórarinn Jón Magnússon
Líney Laxdal
Jóna Rúna Kvaran
Jóhann Guðni Reynisson
Bryndís Jónsdóttir
Dóra Magnúsdóttir
Gísli Ólafsson
Guðjón Baldvinsson
Sigtryggur Jónsson
Gunnar H. Ársælsson
Lína Rut Karlsdóttir
Egill Egilsson
Þórdís Bachmann
Hallgeröur Hádal
Christof Wehmeier
Sigríður Margrét Vigfúsdóttir
Jónas Jónasson
Myndir í þessu tölublaði:
Bragi Þ. Jósefsson
Gísli Egill Hrafnsson
Egill Egilsson
Loftur Atli Eiríksson
Magnús Hjörleifsson
Þórarinn Jón Magnússon
Hjalti Jón Sveinsson
Jóhann Guðni Reynisson
Dóra Magnúsdóttir
Gústaf Guðmundsson
Sigríður Margrét Vigfúsdóttir
Binni o.m.fl.
Forsíðumyndina
tók Gísli Hrafn Egilsson
af sýningarstúlkunni
Bryndísi Gísladóttur
í jakkafötum frá Arnaud
Et Therry Gillier í París.
Toppurinn er frá Capucine
Puerari. Skórnir eru úr svörtu
rúskinni og framleiddir af
Robert Clergerie.
Sjá fleiri Parísarmyndir
á bls. 26 til 39.
Þaö mætti halda aö gatn-
amálastjórinn [ Reykj-
avík og kertiö hans
haldi aö ísland sé í Reykjavík.
Um miðjan apríl byrjaði
hann aö minna bílstjóra á að
sumarið væri í nánd og nú
væri tími kominn fyrir sumar-
dekk í Reykjavík. Þaö ku vera
einhver reglugerö sem segir
aö ekki megi aka á negldum
hjólbörðum eftir miðjan apríl.
Ég á ekki bíl en fékk lánað-
an bíl því þrátt fyrir þessa
reglugerö þurfti ég aö skreppa
til Akureyrar á vondum degi;
það var hvergi flogið á landinu,
ófært um Kjalarnes og vara-
samt í Hvalfirði. Ég tók Akra-
borgina upp á Skaga og fauk
því ekkert til fyrr en undir
Hafnarfjalli, komst norður í
Skagafjörð, lagði á Öxnadals-
heiði, sannfærður um að
sumarið, sem var komið á
skrifstofu gatnamálastjóra,
hlyti að ná norður til Akureyrar.
Löglegur á sumardekkjum var
ég allt í einu kominn upp á
heiði i alblindum skafrenningi
sem fór í bland við frostið og
varð þess valdandi að þegar
ég í blindu stoppaði í dauðans
ofboði til að fara ekki fram af,
þar sem vegurinn liggur hæst,
komst ég ekki af stað aftur
heldur byrjaði bíllinn að fjúka
til hliðar því það var ofsarok.
Yfir heiðina komst ég en
það er ekki gatnamálastjóran-
um í Reykjavík að þakka held-
ur ungum hetjum sem kalla
ekki allt ömmu sína, fóru úr bíl
sínum í fokinu og skafrenn-
ingnum, spyrntu við fót og ýttu
mér af stað aftur og aftur þar til
ég komst í Bakkaselsbrekk-
una, fegnari en orð fá lýst en
ævareiður við gatnamálastjór-
ann í Reykjavík sem auglýsti
sumarhjólbarða og hafði aldrei
heyrt um þau líkindi að sumar-
ið kæmi ekki um allt, þó að
hann segði að samkvæmt
reglugerð væri það komið í
Reykjavík.
Þess vegna segi ég það;
hann heldur að ísland sé í
Reykjavík.
Það er æði langt síðan ég
var ungur og fagnaði sumar-
komunni, fylgdist með skrúð-
göngu, fánum og veifum,
prúðbúnu fólki sem gladdist
því vetur stóð á þröskuldinum
á leið út en sumarið söng við
gluggann með farfuglana í
lófanum. Það er eins og mig
minni, að við værum oft
dúðuð, með trefla og húfu og
vettlinga, sultardropar á hverju
nefi og hætta á blöðrubólgu
því stelpur þess tíma voru ekki
í síðbuxum. Það var ekki búið
að finna upp neglda hjólbarða,
þá var l’sland ekki í Reykjavík,
það snjóaði fyrir norðan um
mitt sumar. Ég man að í sveit-
inni minni gerðist það 9. júní
að við urðum að fara út að
bjarga fé í hús, draga rollur og
lömb upp úr blautum sköflum
og þökkuðum fyrir að vel tókst
til.
Gatnamálastjórinn í Reykja-
vík auglýsir sumar, áminnir
um að ekki megi skemma
göturnar í Reykjavík meira en
orðið er en hann hefur engar
áhyggjur af Öxnadalsheiðinni,
því þótt island sé í Reykjavík
hefur gleymst að flokka Öxna-
dalsheiðina þar meö. Hún er
gleymdur vegur og enginn
heilvita maður á að vera að
flakka þar um fyrr en með
haustinu, þegar veturinn er far-
inn fyrir víst. Þá er kannski
kominn tími til að huga að
negldum snjódekkjum, það er
að segja ef þú hefur ekki
klesst bílinn þinn utan vegar í
Giljareitunum.
Mikið vildi ég að Reykjavík
væri ekki svona stór. □
BYRJAR SUMARIÐ
Á SKRIFSTOFU
GATNAMÁLASTJÓRA?
4 VIKAN 10. TBL.1992