Vikan - 11.06.1992, Blaðsíða 50

JÓNA RÚNA KVARAN SKRIFAR
JÓNA RÚNA
ingar sem áður hafa komið fram i svari mínu og
reynst hafa ótal mörgum vel sem betur fer.
VERNDARENGLAR
Þau ráð sem væru líka athugandi eru að þú til dæm-
is hættir að neyta áfengis. Það veldur þér bersýni-
lega vandræðum sem er óæskilegt að kalla ótil-
neyddur yfir sig, jafnvel þó í stuttan tíma sé. Við vit-
um aldrei fyrir, þegar við erum að nota efni eða vín-
anda sem sviptir okkur eðlilegum viljastyrk og dóm-
greind, hvað getur hlotist af sliku sem veldur okkur
annaðhvort skaða eða tímabundnum vanda vand-
ræða og vesens.
Eins eru bænir ákaflega mikilvægar okkur öllum
og ekki síst þeim sem eru myrkfælnir. Þú getur beð-
ið góðan Guð um að vernda þig fyrir öllu sem skelfir
þig og þegar þú finnur fyrir fælninni getur þú sagt í
þuganum: „Ég finn fyrir einhverju og það gerir mig
óöruggan og þess vegna ætla ég að nota viljann og
biðja um vernd fyrir mig. Ef einhver framliðinn er
hugsanlega nálægur mér ætla ég líka að biðja fyrir
honum og fara fram á að honum verði leitt fyrir sjón-
ir að hann eigi ekki að hanga niðri við jörðina öðrum
til angurs. Heldur á viðkomandi að finna sér staþ í
ríki Guðs þar sem það hæfir betur þegar við erum
komin yfir móðuna miklu og laus frá jarðvistinni
fremur en að bindast jörðinni um of.“
Eins er að þó sumir eigi bágt með að trúa þvi þá
er það staðreynd að hver manneskja á sér sinn
verndarengil sem vakir yfir viðkomandi dag og nótt.
Fyrir sínum verndarengli þurfa allir að finna. Við eig-
um í bænahaldi okkar að tala meðal annars til
þessa verndarengils og biðja hann að yfirskyggja
okkur með kærleika sínum þannig að við finnum til
öryggis og vellíðanar, en ekki annars. Kirkjufaðirinn
Lúther trúði eins og ég á tilvist og mikilvægi vernd-
arengla og hvatti reyndar alla foreldra til að benda
börnum sínum á þennan dásamlega öryggismögu-
leika sem við eigum öll nálægan okkur, ef við viljum
bara sættast á að trúa því og gefa þessari stað-
reynd gaum.
MIKILVÆGI KERTALJÓSS OG
BÆNAHALDS
Eins er ágætt að fara með bænina Faðir vor þegar
óttinn verður óþægilegur og hugsanlega kveikja á
kerti til verndar. Það er sennilega engin tilviljun að i
trúarlegum efnum hefur kertaljós býsna mikilvægu
hlutverki að gegna og það er til dæmis notað ennþá
til að vernda þá sem koma saman, til dæmis í
kirkjum, fyrir myrkri og óæskilegum áhrifum þess
sem er neikvætt og hefur óþægileg áhrif.
Það loga alltaf kerti á altari í kirkjum þegar mess-
að er og hefur gert frá aldaöðli. Þú skalt líka íhuga
alvarlega að ganga með kristskross um hálsinn og
reyna jafnframt að temja þér sem jákvæðasta og
göfugasta lífssýn. Þannig verndar þú þig, auk alls
sem ég hef þegar bent á að gæti komið að gagni til
að losa myrkfælnina frá þér.
JARÐBUNDNAR VERUR OG BEISKAR
Hvað varðar það sem heyrist oftast þegar myrkfælni
er rædd, að látnir séu að ónáða okkur, er rétt að
benda á að mér hefur ekki fundist svo vera nema í
algjörum undantekningartilvikum. Hitt er annað mál
að það hafa alltaf verið til látnar jarðbundnar verur
sem sækja ótæpilega niður til okkar sem vistuð
erum á jörðinni. Sjaldan er það þó til að valda
óskunda, fremur vegna þráar til að vera samvistum
við ástvini sína þrátt fyrir líkamsdauðann.
Hitt er líka til í dæminu að óþroskaðar verur, sem
dáið hafa mjög beiskar eða undir áhrifum víns, eiga
það til að vera ákaflega jarðbundnar. Þær geta aftur
á móti ekki truflað líf neinna nema sér líkra vegna
þess að til þess að geta komið sér fyrir í orkusviðinu
eða árunni verður sá sem lifir og blikið á að vera i
svipuðu ásigkomulagi og sá sem sækir á hinum
megin frá. Annars missir heimsókn þess látna
marks. Vonandi er í þessum svörum mínum eitt-
hvað sem gæti gagnað þér ef betur er að gáð.
Eða eins og unglingsstrákurinn óöryggi sagði eitt
sinni í góðra vina hópi af eðlilega gefnu tilefni:
„Elskurnar mínar, elns og þið sjáið er ég með
ótrúlegan frið og ró innra með mér. Málið er
nefniiega að ég fer alltaf með bænirnar mínar
kvölds og morgna og bæðl þakka Guðl fyrir mig
og bið um vernd fyrir mig og mína þann sólar-
hringlnn. Eins veit ég aö ég á verndarengil sem
er mér hliðhollur. Ef ég finn mig óöruggan og
hræddan sest ég bara niður og bið um vernd og
finn að ég er alltaf bænheyrður. Enda líður mér
vel. Ef við nefnilega eigum að rækta líkamann
þá liggur í augum uppi að við verðum að rækta
sálina jafnframt, annars er eitt og annað sem
getur valdið okkur vandræðum. Finnst ykkur ég
ekki vera svolítill spekingur eöa þannig?"
Guð gefi að þú verði sem fyrst öruggur með þig
og myrkfælnin hverfi þér með auknum skilningi á
eðli vandans.
Með vinsemd,
Jóna Rúna.
LAUSN SlÐUSTU GÁTU
+ + + + + + + + Æ + + H + s F + + L
+ + + + + + P A Ð + K E M u R + E I
+ + + + + + 0 F U R + K A M E S I Ð
+ + + + + + L t R A + L i T R I N N
+ + + + + + A S + F L A S + A T L A
+ '+ + + + + N A F L I + + A + T E +
+ 0 T F A L L + L ö D R u N G H I N
+ R A N G L E G A G L Æ s T + V K A
+ + F Y L + G A G N E L L I L A U N
+ V A K I + U S A + G E I G A Ð R A
+ E R + + K R + R A U Ð + N L + + +
A R L E G A + F I R R A s I L U N G
+ S A L E R N I + D + + I + A P A R
F L U S + S Ý S L U M A N N + P + t
G U S T U K + K A n A + N 0 A + S S
+ N T + N U S A R + L 0 T + P o K K
+ A + P A R I + F A T T + F I R R A
+ R Ý R Ð + T R A F A L I + + + A +
+ F L A U S T U R + + A + + ó T T A
+ E I G R A + S + 0 L G A + F ö T T
+ R R + + F A L A + I I + M A S I R
E Ð + E G I L + F 0 N + F L A K + I
+ + T I L + 0 T L A N D A + B U R Ð
S K A Ð A S T + A D I + T j ó N •+ I
+ S K I S S A + T I R i A + A N i S
P R A U T A T E N D I N G 1 + S I Ð A
INNS/E ISNEISTAR
Biturð
Hvers kyns sammannleg
reynsla getur um tíma
valdiö okkur sárindum
sem auðveldlega geta, ef við
gaetum ekki að okkur, vaxið og
dafnað og orðið að neikvæðu
umfangi sem verður plássfrekt
í huga okkar. Við getum að
lokum orðið hvöss og beisk
þannig að við verðum bæði
viðskotaill og ókurteis við okk-
ar nánustu og aðra.
Það er einhvern veginn svo
að hver manneskja verður að
takast einhvern tíma tilvistar
sinnar á við tilfinningar og að-
stæður sem bjóða upp á
óþægindi. Eins er að sum okk-
ar tapa vinnu eða verða um
tíma veik og þannig ástand
hentar fröken biturð vel til að
dafna. Hún þrífst og nærist á
hvers kyns vonbrigðum og
skekkjum í daglegu lífi okkar.
Það að vera til dæmis hvað
eftir annað hafnað eða særður
gróflega og þá oftast af engu
tilefni er afleitt og við megum
vera í meira en meðallagi ör-
ugg með okkur ef við eigum
ekki að fyllast biturð við þannig
kenndir.
Við sem höfum kynnst sjálf-
um okkur römmum viljum
sjaldnast upplifa okkur þannig
aftur vegna þess að slík tilfinn-
ing hefur mjög óþægilegar af-
leiðingar. Auðvitað erum við
ekki fullkomin og lífsbaráttan
getur á stundum orðið þaö
þrautafull og örðug að það er
kannski ekkert skrýtið þó við
verðum af og til verulega stúr-
in og okkur finnist að öll sund
séu okkur lokuð og að allar
verstu og sársaukafyllstu af-
laganir veraldarinnar eins og
settar í fang okkar til að vinna
úr eða takast á við. Málið er
bara að enginn verður óbarinn
biskup og mótdrægir þættir til-
vistar okkar geta, þegar betur
er að gáð og víðar er skoðað
eftir á séð, orðið okkur til auk-
A Það er
einhvern
veginn svo
að hver
manneskja
ve'rður að
takast ein-
hvern tíma
tilvistar
sinnar á við
tilfinningar
og aðstæð-
ur sem
bjóða upp á
óþægindi.
ins andlegs þroska þó fátt eða
nánast ekkert gefi von um slíkt
á meðan á stormi vandamála
og vesens stendur.
Það er kannski óvitlaust að
íhuga meðlæti líka því það má
segja að þegar þannig sólskin
er í gangi í kringum okkur sé
nauðsynlegt að við séum
býsna burðug í almennum
kostum til að við verðum betri
en ekki verri manneskjur af
skjótfengnu og kannski tiltölu-
lega miklum almennum ávinn-
ingi. Það er nokkuð algengt að
þau okkar sem telja sig vera
lukkunnar pamfíla eigi því
miður til að fyllast oflæti vegna
velgengni. Við getum með
þannig framkomu orðið til að
gera aðra og óverulegri i okk-
ar augum að beiskum, bros-
lausum og vonlitlum sálum.
Ekki er verið með þessari hug-
mynd að taka ábyrgðina af
þeim beiska og skella skuld á
aðra heldur benda á að af öllu
má of mikið gera.
Það er því mikil og góð
ástæða til að haga háttum sín-
um og hegðun þannig gagn-
vart samferðarfólki sínu aö við
séum í sem flestum tilvikum
meðvituö um að mögulega má
særa og skapa líkur á óþægi-
legum viðbrögðum annarra
með kuldalegri framkomu og
röngum athöfnum. Byggjum
því upp betri líðan hið innra
hvert með öðru og njótum
þess. Látum aftur á móti alla
hegðun sem aflagar lönd og
leið. Þannig drögum við bæði
úr sjálfs okkar líkum á biturð
og annarra og hana nú. □
50 VIKAN 12. TBL. 1992