Vikan


Vikan - 11.06.1992, Blaðsíða 44

Vikan - 11.06.1992, Blaðsíða 44
hafa bulio á hljóðhimnum þeirra og nethimnum svo vik- um skiptir. Þorri íbúa fylkisins er búinn að sjá þetta illræmda myndband - af fjórum hvítum lögregluþjónum að berja blökkumanninn Rodney King til óbóta - svo oft að þeir skipta sjálfkrafa um sjónvarps- rás í hvert sinn sem það birtist á skjánum. Leit er að einhverj- um sem telur að sýkna komi til greina. Nær undantekninga- laust hafa menn lýst viðbjóði sínum á aðgerðum lögreglu- mannanna og bíða eingöngu eftir að heyra hversu harðan dóm sökudólgarnir muni hljóta af hendi kviðdóms og dómara. Þó er því ekki að leyna að þeir sem hafa fylgst grannt með þessum réttarhöldum hafa undrast ýmislegt sem fyr- ir augu og eyru hefur borið. I kviðdómnum ertil dæmis eng- inn svertingi. Réttarhöldin eru haldin í útkjálkahverfi, svo- kölluðum Simidal, sem fæstir höfðu heyrt nefndan áður en réttarhöldin hófust. Eftir því sem sjónvarpsáhorfendur hafa kynnst betur íbúum þessa dalverpis hefur ýmislegt áhugavert komið á daginn, svo sem eins og það að þar býr hátt hlutfall af fyrrverandi lögregluþjónum á eftirlaunum. Þá er ekki laust við að manni hafi fundist saksóknari fylkis- ins halda slælega á sókninni sem virðist einkum hafa byggst á því að sýna þetta sögulega myndband nógu oft i ▲ Lög- reglustjór- inn er talinn eiga nokkra sök á þvi hvernig komið er. Hann hefur sýnt hör- undsdökku fólki algjöra lítilsvirð- ingu. réttarsalnum. Engu að síður eru þetta lítið annað en hefð- bundnar aðfinnslur hinna óþreyjufullu sem bíða þess eins að réttlætinu verið full- nægt áður en sumarfrí og strandferðir hefjast fyrir alvöru. Nokkrum klukkutímum síð- ar heyrir maður úrskurðinn. Lögreglumennirnir fjórir hafa verið sýknaðir. Maður þarf ekki að vera svertingi til að leggja það frá sér sem haft var fyrir stafni, hvað sem það er, og gefa sér tíma til að huga að eigin geðheilsu. Hef ég eitt- hvað misskilið þetta allt? Er þetta eitthvert hrekkjabragð sem brellumeistarar Holly- wood hafa soðið saman eina ferðina enn? Hefur Rannsókn- arréttur miðalda verið endur- vakinn? BORGIN BRENNUR Þvílíkur úrskurður! Á einni svipstundu breytast fordómar í hatur og hatur í ofbeldi. Svartir sem hvítir sem gulir æða út á göturnar og lýsa fyrirlitningu sinni á úrskurðinum. Enn einu sinni hefur kerfið neytt þá hóf- sömu til að viðurkenna fullyrö- ingar hinna öfgafyllstu: Það er ekkert réttlæti til. Eins og alltaf þegar einhver þjóðfélagshóp- ur hættir að trúa því eitt andar- tak að sanngirnin eigi upp á pallborðið brýst út ofbeldi. Eftir þetta gerast hlutirnir hratt. Lömuð lögregla, sem veit upp á sig sökina og MIÐVIKUDAGURINN 29. APRÍL íbúar Los Angeles búa sig undir daginn sem við fyrstu sýn lítur út fyrir aö verða sól- ríkur og bjartur, ósköp venju- legur dagur. Þeir sem fylgjast með fréttum þennan morgun sjá að úrskurður í svonefndu „Rodney King“ máli er vænt- anlegur á hverri stundu. Enda þótt fjölmiðlum finnist slíkt tíð- indi eru flestir orðnir leiðir á þessum réttarhöldum sem Um allan heim má finna gnægð lýðskrumara sem telja sig hafa ráð undir rifi hverju til að leysa kynþáttavandamál Ameríkana. Nær undantekn- ingalaust eru ráð þessara kaffihúsaspekinga einskis nýt þegar á hólminn er komið. Þegar betur er að gáð eru þessi vandamál svo marg- slungin og rótgróin að furðu sætir að ástandið skuli ekki vera verra en það er. Fyrir það fyrsta eiga þessi átök sér ræt- ur í mannránsferðum þræla- haldaranna sem fluttu negr- ana svo hundruðum þúsunda skipti í járnum frá heima- byggðum sínum í Afríku til hins nýja heims. Því miður verða þau blóðugu öfugspor ekki aftur tekin. Þau eru og verða órjúfanlegur hluti af menningararfi Ameríkana og eins og máltækið segir „lengi býr að fyrstu gerð“. skömmina, koðnar niður frammi fyrir réttlátri reiði fjöld- ans og bætir þar með gráu ofan á svart. Áður en varir eru ofbeldismenn teknir að lim- lesta saklaust fólk, hús venju- legra borgara, sem engan hlut eiga að máli, fuðra upp eins og eldspýtustokkar. Ruplarar og ránsmenn eru farnir að brjóta rúður og herskarar hnuplara mættir á vettvang með trukka og sendibíla til að fylla hvert autt pláss af varningi. Múgur- inn hefur völdin. En hvers vegna? spyr fólk sig i hvívetna. Hvers vegna þetta bil milli svartra og hvítra? Hvers vegna rán, mannslát, brunarústir, mannfyrirlitning, ofbeldi og eyðilegging? „Þetta er spurning um að vera mann- eskja ekki ófreskja," segir það og lokar hjá sér dyrunum og bíður... meðan útgöngu- bannið rennur sitt skeið á enda. ÓVINSÆLL LÖGREGLUSTJÓRI Lögreglustjóri Los Angeles, Daryll F. Gates, getur vart haft góða samvisku þegar hann kveður embætti sitt nú í júní. Meiri hroki er vandfundinn í einni mannssál nema á hvíta tjaldinu. Þessi sérkennilegi lögreglustjóri á mikla sök á því hvernig komið er. Hann hefur farið sínar eigin leiðir í algjörri lítilsviröingu á hörundsdökku fólki. í nýútkominni bók hefur hann sjálfan sig til skýjanna á kostnað flestra annarra og er ómyrkur í aðfinnslum um afrek margra ágætra manna og kvenna sem lagt hafa mann- réttindabaráttu blökkumanna lið. Sumir ganga svo langt að halda því fram að hann sé sjálfur meginorsök óeirðanna enda hafi öll hans vinnubrögð I gegnum árin sannað og sýnt að þar var ekki mannúð höfð að leiðarljósi heldur aðrar og ómerkari viðmiðanir. Einkum og sér í lagi hefur hann látið fá tækifæri ónotuð til þess að egna litað fólk hvenær sem hann hefur því við komið. Er nú svo komið að í þann mund sem dagar hans i embætti eru taldir líta jafnt svertingjar sem kynblendingar sem spánsk- ættaðir á hann sem tákn um fordóma þeirrar kynslóðar sem nú er aö fara frá völdum. Er raunar með ólíkindum að hinir fremur seinþreyttu til vandræða og hógværu Kali- forníubúar skyldu umbera Darryll F. Gates jafnlengi og raun ber vitni. 44 VIKAN 12. TBL. 1992
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.