Vikan - 04.11.1993, Síða 64

FERÐALOG
stangli: „Velkominn, tvo daga,
Santa Fe.“ Við svo búið vor-
um við lagðir í’ann með þrum-
andi argentínska sveitatónlist
og héldum út á áðurnefndar
grassléttur sem munu vera
heimkynni heimsins bestu
nautgripa.
Um sólsetur fannst bílstjóra
nóg komið af glæfralegri þjóð-
vegaglímu enda ekki að furða
þar sem aldraður flutningabíll-
inn var hlaðinn langt um getu
fram og átti því til að rása
miklu meira en eðlilegt getur
talist. Þvf varð úr að hann tók
stuttan afleggjara inn á gras-
sléttu og niður að nautgripa-
búgarði og var augljóst á mót-
tökunum að þarna hafði hann
oft gert stans. Svokallaðir
Gaucho-hestamenn voru
þarna í miklum meirihluta,
stoltir og um margt sérstakir
4 Á einu
af mörg-
um steik-
húsum í
Santa Fe.
Ungur og
óreyndur
skrúbbar
gólf meö-
an gamall
og full-
reyndur
spáir í
gang
mála.
▼ Bónda-
kona og
feiminn
sonur
hennarí
blóm-
skrúói
skammt
frá vín-
ræktar-
borginni
Mendoza í
Argentínu.
hörkukappar sem létu sig ekki
muna um að bjóða okkur í
safaríka argentínska risasteik,
grillaða og glóðaða yfir opn-
um eldi ( kyrru og stjörnu-
björtu kvöldmyrkrinu. Ekki má
heldur gleyma ómissandi
Robust-víninu enda var ekki
laust við að menn liðu Ijúft inn
í draumalandið eftir að hafa
kýlt sig út á keti og vfni. í
húminu fóru Gaucho-menn
fimum fingrum um strengi og
rödduðu einhverja léttsvífandi
argentínska laglínu.
Við glaðlegi trukkstjórinn
tókum saman teppi okkar rétt
fyrir sólaruppkomu og eftir að
hafa þegið með þökkum þétt-
fullan kassa af ferskum ávöxt-
um var sett í gang og stefnan
tekin á aðra fjölmennustu
borg Argentínu, Cordoba.
Þangað var fimm tíma djarf-
legur akstur og við gerðum
stuttan stans í eldsneytis- og
drykkjarerindum þvf ætlunin
var að ná sem lengst áleiðis
til Santa Fe fyrir myrkur. Þrátt
fyrir sex sólbakaðar keyrslu-
stundir í viðbót fyrir myrkur
var, að því er mér skildist, enn
þriggja stunda ferð til Santa
Fe og því ekki um annað að
ræða en faðma víðáttuna í leit
að hvíldarstað.
NÆTURGESTIR
Í ÆTISLEIT
Mér varð reyndar ekki svefn-
samt sökum þess að hvar
sem maður plantaði tuskum
og teppum þustu að sand-
bjöllur og maurar og ollu veru-
legu ónæði. Það reyndist ill-
gerlegt að festa svefn með
slíka næturgesti skríðandi og
bítandi hvar sem verða vildi.
Þessi plága kemur upp úr
sandinum í skjóli myrkurs til
að leita sér ætis og sækir í
hitann - í þessu tilfelli líkams-
hitann. Það var svo ekki fyrr
en seinnipart nætur, eftir að
hafa nokkrum sinnum neyðst
til að rífa af mér hverja spjör,
að úr varð að ég klifraði upp á
mokdrullugt bílþakið og lagði
mig þar fram í sólaruppkomu
en bílstjórinn hraut vært f
framsætunum.
Seinnipart þessa sama
dags var allsherjar bað að baki
og þá um leið búið að skrúbba
gallann og hengja til þerris. Ég
hafði orðið mér úti um léttan
klæðnað hjá götusölumönnum
og labbaði í mestu makindum
um miðbæ Santa Fe f leit að
hinu eina sanna argentínska
steikhúsi. Eftir duglegan næt-
ursvefn og rúmlega það hélt
ég sfðan á fund félaga míns
og komst að því að hann hafði
verið fenginn til að flytja varn-
64 VIKAN 22. TBL. 1993