Vikan - 15.03.1999, Síða 46

Smásaga
B r é f t i l TYl 0 T
Það er ekki á
hverjum degi
sem maður fær
bréf merkt Til
morðingja míns.
Dag einn kom
ritari Lennarts
og rétti honum
umslag. Það
stóð ekkert um
hver sendand-
inn væri.
Kæri Lennart,
Þegar þú lest þetta bréf
verð ég þegar dáin. Það ætti
nú ekki koma sem sorgar-
frétt þar sem þú hefur lengi
reynt að ráða mig af dög-
um. En hvernig sem þú
bregst við fréttunum af
dauða mínum átt þú eftir að
lenda í vandræðum þegar
lögreglan finnur líkið.
Ég sé fyrir mér andlit þitt
þegar fallegi, langleggjaði
einkaritarinn gengur hik-
andi að þér og afhendir þér
bréfið. Hikandi, vegna þess
að á bleika umslaginu
stendur: „Trúnaðarmál“,
það angar af ilmvatnslykt
en það stendur ekkert um
það hver sendandinn sé.
Fyrstu viðbrögð þín verða
þau að fleygja því óopnuðu
í ruslakörfuna eins og um
óspennandi auglýsingabæk-
ling væri að ræða. En um
leið og dyrnar lokast á eftir
henni flýtir þú þér að taka
það upp úr körfunni. Hætt-
an á að bréfið komist í
rangar hendur er of mikil.
Hugsaðu þér bara ef eigin-
kona þín fengi minnsta grun
um ástarsamband okkar
meðan ég vann hjá fyrirtæk-
inu þínu! Þú neyðist til að
lesa bréfið, hvort sem þér
líkar betur eða verr.
Það liggur við að ég vor-
kenni þér. Ein af mörgum
tilraunum þínum til þess að
koma mér fyrir kattarnef
gekk upp en samt sem áður
kemur þú til með að líta á
þungan dóminn yfir þér sem
réttarmorð.
Auðvitað hugsaði ég mig
vel og rækilega um áður en
ég skrifaði þetta bréf. Það
væri heimskulegt af mér að
senda bréf sem lögmenn
þínir gætu lagt fram í réttin-
um með þeim rökum að að-
eins kolbrjáluð kona gæti
fundið upp á svona vitleysu.
Þegar hér er komið sögu
ímynda ég mér að þú munir
hringja í tvo af fjölmörgum
áhrifamiklum vinum þínum,
varalögreglustjórann og rík-
islögmanninn, og biðja þá
að líta við á skrifstofunni
þinni. Ahyggjufullir munið
þið velta fyrir ykkur bréfinu
og þeir munu koma með til-
lögur um hvernig hægt væri
að koma þér út úr þessari
klípu.
Ég heyri þig í anda segja:
„Nú er hún alveg búin að
missa vitið!“ Ég þekki
nefnilega viðbrögð þín og
varnarhætti út og inn. „Gott
og vel, hún vann hérna í fyr-
irtækinu í eitt ár, ég man
ekki svo nákvæmlega hvaða
ár það var. Hún var alltaf
mjög djarflega klædd og gaf
ýmislegt til kynna með
framkomu sinni. Þið skiljið
hvað ég meina. Það vildi
svo til að á sama tíma voru
miklir erfiðleikar í hjóna-
bandinu mínu og í stuttu
máli féll ég fyrir freisting-
unni. Það er nú varla í
fyrsta sinn í sögunni sem
það gerist. Við karlmennirn-
ir eigum nú okkar leyndar-
mál, eins og þið hljótið að
kannast við af eigin
reynslu."
Og þú útskýrir fyrir þeim
að þú hafir neyðst til þess
að segja mér upp vinnunni
vegna þess að í fyrsta lagi
hafi ég ekki reynst starfinu
vaxin og í öðru lagi hafi
starfsfólkið verið farið að
gruna ýmislegt. Þú gafst
mér fín meðmæli, miklu
betri en ég átti skilið.
„Aumingja stelpan," segir
þú við þá að lokum. Hún
tók uppsögninni illa og nú
er hún að reyna að hefna
sín á mér með því að láta
líta svo út að ég hafi myrt
hana.
Það er ekki nokkur vafi á
því að þeir munu bíta á agn-
ið jafn auðveldlega og þeir
bíta endana af dýru vindl-
unum sínum. En svo einfalt
er þetta nú ekki kæri Lenn-
art. Þú getur gleymt því að
leggja bréfið fram sem ein-
hvers konar sönnun þess að
ég hafi misst vitið því nú
komum við að því sem þig
grunaði ekki að ég hafi
komist að meðan ég var
einkaritarinn þinn. Ég er
nefnilega ekki eins heimsk
og þú heldur. Það varst nú
einu sinni þú sem fórst fram
á það að ég klæddist öllum
þessu þröngu fötum til þess
að heilla viðskiptavinina
þegar þú reyndir að krækja
þér í stóra samninga og það
varst þú sem féllst kylliflat-
ur fyrir mér. Sammála?
Þú hefur alla tíð verið
ánægður með þig og það er
svo sem skiljanlegt. Þú hefur
ótrúlega hæfileika til þess að
græða peninga! Og það er
auðvitað alveg sérstakur
hæfileiki að geta svindað '
eins mikið undan skatti og
þú hefur gert í gegnum árin.
Meðfylgjandi er listi (fylgi-
skjal 1) sem mun koma
varalögreglustjóranum væg-
ast sagt óþægilega á óvart.
Ég er ansi hrædd um að það
eigi eftir að hrikta í stoðum
vináttu ykkar eftir lesturinn!
Meðfylgjandi eru einnig
ljósrit af nokkrum ástar-
bréfum sem þú sendir mér.
(Fylgiskjal 2.) Ég hefði get-
46 Vikan