Vikan - 28.09.1999, Blaðsíða 47

Kaiser. Við þurfum að tala
saman.
Hann fór með þeim inn í
garðinn og var orðið alveg
sama hvort einhver kæmi
auga á þau eða ekki. Hann
fór með börnin inn í eldhús
til frú Minstrell. Fáið ykkur
sæti, sagði hann. Ég ætla að
hringja heim til ykkar og
láta vita hvar þið eruð.
Hann gekk að símanum.
Hvað er símanúmerið?
spurði hann Hildy og valdi
svo númerið. Elise svaraði í
símann.
Komdu sæl, sagði hann.
Þetta er Kaiser. Ég hitti
Hildy og Christian í garðin-
um og bað þau að koma og
sækja fiskana hans Christi-
ans. Ég vildi bara láta ykkur
vita hvar þau væru.
Julian tók símann og Kaiser
endurtók það sem hann
hafði sagt. Ég bauð þeim
upp á djúsglas og ég mun
fylgja þeim heim eftir
klukkutíma eða svo.
Börnin horfðu þögul á hann
meðan hann hellti í glösin.
Jæja, sagði hann og fékk sér
sæti. Viljið þið ræða það
sem gerðist eða viljið þið
frekar gleyma því?
Mamma hatar Julian, sagði
Christian og Julian hatar
mig.
Mamma vill skilja en Julian
vill ekki skilja við hana,
sagði Hildy og brast í grát.
Ég vildi óska þess að þetta
hefði bara verið vondur
draumur.
Við fullorðna fólkið segjum
oft hluti sem við sjáum eftir
síðar, sagði Kaiser. Þau eru
ekki reið út í ykkur. Þau eru
reið út í hvort annað.
Hildy snökti. Hvað heldur
þú að leyndarmálið sé? Það
sem mamma vill ekki að
Julian segi frá.
Kaiser hafði ekki minnstu
hugmynd um það en hann
gerði sér grein fyrir því að
þetta hafði verið eitthvað
annað og meira en venjulegt
rifrildi milli hjóna. Þetta var
einhvers konar kúgun. Ef
þið þurfið á hjálp að halda,
sagði hann, og ef þið þarfn-
ist einhvers til þess að tala
við, þá verðið þið að lofa
mér því að koma til mín.
Þú ert svo góður við okkur
Kaiser, sagði Christian.
Mér þykir svo vænt um þig,
sagði Hildy.
Hvert er Julian að fara?
spurði Hildy skyndilega.
Til London. Þú átt víst að
fara með honum.
Hildy fölnaði upp og Christ-
ian sagði hræddur: Þú mátt
ekki fara Hildy! Þú heyrðir
hvað mamma sagði. Elise
gefur henni pillur. Þess
vegna er hún alltaf veik þeg-
ar þið eruð að heiman.
En mamma veit það núna,
Christian. Hún bað Julian
að skipa Elise að hætta því
og í þetta sinn verður hún
ekki veik.
Christian róaðist við þetta
en Hildy var ennþá miður
sín. Heldur þú að Julian taki
mig með sér bara til þess að
koma í veg fyrir að mamma
yfirgefi hann? spurði hún.
Kaiser leitaði réttu orðanna.
Ég er viss um að hann
meinti ekki það sem hann
sagði, sagði hann svo. Fólk
segir svo margt í reiði. Allir
geta séð hvað hann er stolt-
ur af þér og þess vegna
finnst honum gaman að hafa
þig með. Það hefur ekkert
með þetta rifrildi að gera.
Hildy reyndi að brosa.
Þakka þér fyrir Kaiser. Þú
ert góður maður.
Ég er kannski ekki svo
slæmur, en ég er ekki svo
viss um hvort ég sé skyn-
samur maður.