Vikan - 28.09.1999, Blaðsíða 19

troðninga ísnarbröttum
fjallshlíðum þó að ég þyrfti
ekki líka að sitja uppi á rút-
unni og ríghalda mér í far-
angursgrindina. Ég var því í
hópnum sem reyndi að tala
um fyrir umsjónarmanni og
miðaverði rútunnar. Eftir
dálítið fjas var hliðrað til og
við fengum sæti, enda höfð-
um við keypt miðana á
margföldu verði á við inn-
fædda. Við fengum að vísu
ekki eitt sæti á mann heldur
tróðum okkur á aftasta
bekkinn ásamt nokkrum
Nepalbúum. Þeir ætluðu
ekki jafnlangt og við og ég
hugsaði með mér að þessi
þrengsli væru þolanleg í dá-
lítinn tíma. En ég komst
fljótlega að því að Nepalir
hafa sínar hugmyndir um
það hvenær rúta er fullsetin.
Þéttskiptuð rútan mjakað-
ist af stað og skrölti í fullar
fimm mínútur. Þá var
numið staðar og fleira fólk
kom inn. Þetta endurtók sig
á fimm mínútna fresti allan
daginn meðan við klifum
jafnt og þétt upp brattar
fjallshlíðar og römbuðum á
barmi hyldýpis þegar við
tókum háskalegar sveigjur
framhjá vegagerðarmönnum
sem víða voru að gera við
mjóa malarvegina. Það
virtust engin takmörk fyrir
því hvað hægt var að troða í
rútuna. Fyrst fjölgaði enn á
aftasta bekk og svo fylltist
gangurinn. Þakið var orðið
þéttsetið og margir hengu
utan á rútunni. Umsjónar-
maðurinn sinnti því starfi af
stakri samviskusemi að
rukka alla sem komu nálægt
rútunni. Hann sýndi mikla
hugdirfsku þegar hann
klifraði meðfram rútunni ut-
anverðri á ferð til að ná í
pottorma sem hengu aftan á
og vildu ekki borga eða þeg-
ar hann teygði sig upp á þak
og gómaði sökudólg sem
hafði laumast þangað án
þess að gjalda umsjónar-
manni það sem umsjónar-
manni bar.
Hurðir voru opnar og inn
barst ryk frá gatnaviðgerð-
um og koltvísýringur frá
öðrum rútum. Mér fannst
ökulagið glannalegt og það
jók ekki traust mitt á hæfni
nepalskra ökumanna að
tvisvar ókum við framhjá
rútum sem höfðu kollsteypst
og lágu í vegarkantinum
með dekkin upp. Farþegar
þeirra voru þó líklega
heppnari en margir aðrir því
að þessar rútur höfðu ekki
steypst niður í hyldjúp gilin
sem ginu við okkur nær alla
leiðina. Við bruddum rykið
sem fyllti öll vit, krímug,
þyrst og illa lyktandi því að
sólin skein skært á blikkdós-
ina sem við sátum í.
Eftir tíu tíma hrósaði ég
happi að hafa yfirleitt náð
einhverjum stað til að tylla
mér á þar sem ég húkti á
hálfu sæti og ríghélt í litla
telpu sem einhver hafði
þrýst í kjöltu mér. Þá heyrði
ég lágvært, gaggandi hljóð
og fannst eins og eihver væri
að pota eða klóra laust í
ökklann á mér. Mér tókst
að beygja mig og líta niður
og sá þá við fætur mér
hænsnahóp sem var spyrrtur
saman og lá í hrúgu á gólf-
inu. Nokkrar þeirra styttu
sér stundir við að gogga í
nærstadda.
Það tók okkur sextán tíma
að aka þessa 206 km.
Skömmu eftir að hænsnin
bættust í hópinn var
nokkrum litlum kiðlingum í
bandi skellt inn í rútuna en
þá var ég orðin svo dösuð að
ég hefði ekki kippt mér upp
við það þó að þeir hefðu
verið settir í fangið á mér.
AUKTU LIFSORKU ÞINA
Víðtækar rannsóknir hafa sýnt fram á mjög áhugaverðar
niðurstöðurfyrir notendur hins einstaka fæðubótarefnis
PROLOGIC
Tilbod
50%
afsiáttui
PROLOGIC
+ Fjölnota
blandari
k:
Fæst í flestum apótekum og
lyfjaverslunum um land allt.
Framleiðandi: DCV BioNutritions
a DuPont Company. Innflytjandi:
Pharmaœ hf.