Vikan


Vikan - 28.09.1999, Blaðsíða 10

Vikan - 28.09.1999, Blaðsíða 10
Einelti er algengt vandamál í íslenskum skólum. Það er sennilega einnig það vandamál sem einna erfiðast er að leysa. Mikil umræða hefur verið um einelti i samfélaginu undanfarið og nokkrir fullorðnir einstaklingar sem þurftu að þola einelti í æsku hafa stigið fram á ritvöllinn og sagt frá því hversu hræðilegt það var að þurfa að þola ofbeldi. í Ijósi þessa er undarlegt hversu mikill vandræða- gangur virðist oft einkenna viðbrögð fullorðinna við eineltisvandamálum. Rauði Krossinn hélt á dögunum ráðstefnu um börn og áföll og þar flutti banda- rískur sálfræðingur, Teri Elliot, erindi um hvernig foreldrar og skólakerfið geti unnið saman að því að hjálpa börnum sem þurfa að þola ofbeldi. ESv’ Eitt af umkvört- unarefnum þeirra sem verða fyrir ein- elti er að yfir- gangsseggurinn (bully) fái alla athyglina og allt sé gert til að leysa hans vanda með- an þolandinn verður út und- an. Er eðlilegt að svo sé? „Þetta er að hluta rétt," segir Teri. „Einhverjir yfir- gangsseggir búa við erfiðar aðstæður en síðan eru aðrir sem hafa lært að ofbeldi hjálpi þeim til að ná sínu fram og þeir einfaldlega nota það sem skilar árangri. Þeim þarf að kenna að beita öðrum aðferðum í samskipt- um sínum við annað fólk. Þú talar um að þegar börn eru annars vegar sé eins og vandræðagangurinn verði meiri en þegar fullorðnir eiga í hlut. Ég tel að það sé alveg rétt. í Bandaríkjunum notum við gjarnan orðatil- tækið að strákar séu og verði strákar. Við yppum því öxlum þegar þeir fljúgast á og hugsurn með sjálfum okkur, jú vissulega slást þeir en þeir vaxa upp úr því. Ég tel það ekki heilbrigt við- horf því drengir þurfa ekki að vera ofbeldishneigðir. Við höfum tilhneigingu til að halda að svo lengi sem við leiðum óþægindin hjá okkur hverfi þau af sjálfu sér." Mikilvægt að bregðast snemma við Einelti getur farið leynt til að byrja með. Oftast byrjar þetta með stríðni og þá er ákaflega algengt að þoland- anum og hegðun hans sé kennt um ástandið. Ofbeldið fer stigvaxandi og þegar það orðið svo augljóst að erfitt er að loka augunum fyrir því hvað gengur á er eins og illa
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.