Vikan - 09.11.1999, Blaðsíða 6

Texti: Margrét V. Helgadóttir
Myndir: Sigurjón Ragnar
„Eg er i goðri að-
stöðu til að scgja
þetta ntina af sann
færingu: Þaö eru
forréttindi að vera
íþróttaniaöur í
freinstu rcið í góð-
Þeir sem hafa fyigst
með Herdísi í gegnum
tíðina vita að þar er
engin kveif á ferð. Hún
er harðjaxl sem berst til síðasta
blóðdropa. Beinbrot, bólgur og
skurðir hafa ekki hamlað henni
frá keppni. Herdfs hefur spilað
með Stjörnunni í Garðabæ frá því
hún var barn og því óhætt að
segja að hún hafi verið einn
stærsti burðarásinn í langri sigur-
göngu Stjörnustúlkna á undan-
förnum árum. Liðið hefur komist f
úrslitakeppni á hverju ári og ávallt
hreppt eitt af efstu sætunum í
keppninni um íslandsmeistaratitil-
inn. Auk þess að vera sigursæl
með Stjörnunni þá hefur Herdís
spilað nær sjötíu landsleiki fyrir
íslands hönd.
Herdís gengur hölt á móti
blaðamanni þegar við hittumst á
fallegu heimili hennar í Garða-
bænum. Líf þessarar atorkusömu
konu hefur verið kúvent á
nokkrum mánuðum. Konan sem
aldrei var heima og sá ekki fram
úr verkefnum dagsins situr heima
allan daginn. Allt í einu er kyrr-
staða orðin einkennandi fyrir líf
hennar og hún kann þvf illa.
Hvernig hófst nú þinn sigursæli
handboltaferill?
„Foreldrar mínir, Guðrún
Hauksdóttir og Sigurbergur Sig-
steinsson, voru bæði landsliðs-
ro ao harka
Handknattleikskonan Herdís Sigurbergs-
dóttir var á toppnum á bandboltaferli sín-
um begar hún sleit hásin í landsleik í jan-
úar á hessu ári. Allt leit eðlilega út til að
byrja með og sérfræðingar töldu að hún
myndí jafna sig á nokkrum vikum og geta
hlaupið inn á völlinn innan tíðar. Herdís
hefur háð margar erfiðar viðureignir á
yeHinum i gegnum tíðína en núna glímir
hun víð ba erfíðustu til Dessa, Að geta
menn í handbolta, pabbi var
reyndar líka í landsliðinu fótbolta.
Ég var því dregin með á æfingar
frá því ég man eftir mér. Ég byrj-
aði fyrst í fimleikum og dröslaðist
líka með pabba þar sem hann
var með íþróttaskóia. Við fluttum
til Garðabæjar þegar ég var níu
ára og þá byrjaði ég að æfa
handbolta með Stjörnunni. Ég
6 Vikan
aldrei framar leikið handknattleik.