Vikan - 09.05.2000, Side 2

Texti: Steingerður Steinarsdó11 i r
Myndir: Gunnar Gunnarsson
- -v-r-
Tungl-
hús uar yfirskrift sýning-
ar Sigríðar Önnu E. Nikulásdóttur í ^
W Gallerí Foid á dögunum. Þetta sérstæða 1
heiti er bæði Ijóðrænt og áleitið, líkt og
myndirnar sem sýna bögul hús að næturheli.
Listakonan var spurð hver hefði verið kveikjan að
hessu einstaka nafniP
»
Tunglhús var heit-
ið á lokaverkefni
mínu í Myndalista-
og handíðaskólan-
um,“ segir Sigríður
Anna. „Þemað sem ég ákvað
að vinna út frá var hús. Mynd-
irnar hafa yfir sér einhvern
dularfullan blæ og í þeim er
svolítill drungi. Blár litur er
áberandi og mig langaði að
finna nafn sem passaði þess-
um anda. Ég fékk góða dóma
fyrir verkefnið frá prófdóm-
urum en mér fannst ég samt
ekki búin að fullvinna þessa
hugmynd. Sýningin er því
eins konar framhald af loka-
verkefninu. Ljóðið Björt
kvöld eftir Hannes Pétursson
var mér einnig innblástur og
mér finnst ljóð hans
smellpassa við það sem ég er
að segja með sýningunni.“
Sigríður Anna útskrifaðist
úr grafíkdeild Myndlista- og
handíðaskólans árið 1992.
Myndir hennar eru unnar
með blandaðri tækni, þ.e.
grafíkmynd er handmáluð
eftir að hún hefur verið
þrykkt, þannig að í raun eru
engar tvær myndir eins. Sig-
ríður Anna segir þetta til þess
gert að fá útrás fyrir löngun
sína til að mála.
„Þegar ég fór í Myndlista-
skólann var ég lengi að gera
upp við mig hvort ég ætti að
fara í málaradeild eða graf-
íkdeild. Ég ákvað að lokum
að grafíktækni væri það flók-
in að ég gæti ekki lært hana
upp á eigin spýtur en það er
auðveldara að tileinka sér þá
tækni sem notuð er við að
mála. Ég sé ekki eftir þessari
ákvörðun því þetta er
skemmtileg tækni og gaman
að vinna með hana.“
Pabbi Sigríðar Önnu, Niku-
lás Sigfússon læknir, málar og
hefur haldið sýningar á verk-
um sínum. Er myndlistará-
huginn ef til vill í genunum?
„Ég er alin upp við það að
fara á málverkasýningar og
ég horfði oft á pabba þegar
hann sat á kvöldin við að
mála. Ein systra minna er út-
skrifuð úr keramíkdeild
Myndlista- og handíðaskól-
ans og tvær aðrar hafa stund-
að nám í Myndlistaskólanum
í Reykjavík. Mamma hefur
ekki síður áhuga á myndlist
og hefur sótt mörg námskeið
í listasögu í Háskólanum.
Auðvitað fer ekki hjá því að
maður smitist af svo miklum
áhuga.“
Þetta er önnur einkasýning
Sigríðar Önnu en áður hefur
hún sýnt í Stöðlakoti og þá
voru fuglar meginviðfangs-
efni hennar.
„Sýningin hét Furðufuglar
og í það skiptið voru það ljóð
Snorra Hjartarsonar sem ég
sótti mikið í. Hann var mikill
fuglavinur og orti mörg ljóð
um fugla. Á sýningunni voru
alls konar fuglar svo heitið
Furðufuglar átti vel við. Það
er mjög gott fyrir listamann
að halda sýningar og undir-
búningsvinnan krefst mikils
aga. Maður fyllist gjarnan af
hugmyndum, bæði á meðan
verið er að undirbúa þær og
meðan á þeim stendur. Svo
er líka hollt að fá gagnrýni á
verk sín.“
í báðum sýningum Sigríð-
ar Önnu fram að þessu hafa
ljóð komið mikið við sögu. Er
hún ljóðaunnandi?
„Ég viðurkenni að ég les
ekki oft ljóð. En þegar ég er
að vinna að sýningu er hún að
veltast í kollinum á mér í
marga mánuði. Þá leita ég
gjarnan í ljóð til að fá hug-
myndir. Stundum er það líka
svo að ég fæ hugmynd sem ég
vil vinna út frá og þá leita ég
að ljóðum sem falla að þeirri
hugmynd, eins og þegar ég
ákvað að vinna sýningu um
fugla þá leitaði ég að ljóðum
um þá og sömuleiðis var því
þannig farið með húsin. Ljóð
eru svo einstaklega myndræn
að það er mjög auðvelt að búa
til mynd úr ljóði.“
Sigríður Anna er ung og á
tímann fyrir sér í myndlist-
inni. Það verður áhugavert að
sjá hvert verður þema næstu
sýningar hennar og í smiðju
hvaða ljóðskálds hún kýs þá
að leita eftir frekari inn-
blæstri.
E
Vikan