Vikan - 13.06.2000, Síða 23

Scrsaiiinaoiir song-
konukjóll úr smióju
nicislaranna. Fyrir-
sætan lieitir Sigrún
Daníclsdóttir Fló-
venz og cr tcngda-
dóttir Þórlaugar.
Hún cr í söngnámi
og þarf því á alvöru
söngkonukjól að
halda við niargvíslcg
tækifæri.
settu
erlend merki í flíkurnar ef
þær voru saumaðar hér á
landi. I dag er þetta aftur að
breytast. Þeir sem komast
upp á lag með að láta sauma
á sig koma aftur og aftur.“
Lilja: „Fólk gerir sér nú bet-
ur grein fyrir því hversu mik-
il vinna liggur á bak við flík-
urnar og er tilbúið að greiða
fyrir það. A undanförnum
árum hefur líka íslenskri
hönnun fleygt verulega fram
og nýtur nú rneiri virðingar en
áður. Maður sér líka hvað
stelpurnar í Spakmannsspjör-
um hafa gert, það er þeim
mikið að þakka hvernig við-
horfin eru að breytast."
Þær stöllur eru sammála
urn að þessi iðngrein sé nán-
ast hugsjónastarf og þeir sem
vilji fá að starfa á þessum vett-
vangi verði að sætta sig við
þá staðreynd.
Þær brúðir sem eru ekki
ennþá búnar að finna rétta
brúðarkjólinn eiga núna góða
möguleika á að gifta sig í
draumakjólnum og geta svo
skilað honum aftur. Það sama
gildir um samkvæmiskjóla því
ætlunin er að koma upp sér-
saumuðum kjólum á leigunni.
Konur í kjólaleit ættu að hafa
samband við Þórlaugu og
Lilju sem eru ávallt tilbúnar
að verða við öllum hugsan-
legum óskum í sambandi við
brúðar- og samkvæmisfatn-
aðinn.
ar hönnunar og handverks.
Þórlaug: „Fyrir fimmtíu
árum þótti það fínt og merki
um velmegun að vera í klæð-
skerasaumuðum fötum. Þetta
var það flottasta sem þú gast
klæðst. Fyrir tuttugu árum
var fátt eins púkalegt og að
vera í fötum saumuðum á Is-
landi. Mörg íslensk fyrirtæki
Sigrún er cnnþá í
fyrirsætuhlutverk-
inu og er hér koin-
in í gullfallegan
brúðarkjól sem cr
til leigu. Kjólinn cr
keyptur í Ameríku
og cr einfaldur og
glæsilcgur.
Vikan
23