Vikan - 13.06.2000, Page 25
Þart þurt'ti ckki inik-
ió til aó ■‘k-ója liaim
líerji|>ór Pálsson
siiiij>vara |iej>ar
liann var liarn. (.ler
kúla nr apótekinn
var allt seni |)iirl'ti.
„Lítið er ungs manns gaman' er málsháttur sem á vel við Berg-
öór Pálsson söngvara. Málshátturinn merkir að ekki hurfi mikið
tíl að gleðja barnshjartað. Lítil börn geta nefnílega verið himinlif-
andi yfir gjöfum sem heím eldri finnast kannski ómerkilegar og
lítíls vírðí. Berghór Pálsson man vel eftir lítilli gjöf sem hann fékk
í apóteki begar hann var lítil drengur og gladdi hann mjög.
„Auövitað hef ég fengið margar góðar gjafir
um ævina en án þess að hugsa mig of lengi um
man ég fyrst eftir lítilli gjöf sem ég fékk þeg-
ar ég var fimm ára. Ég fór með mömmu minni
í apótek í Fischersundi og þar sá ég litla gler-
kúlu með karli ofan á sem mér fannst ofsa-
lega flott. Ég hef sennilega látið aðdáun mína
á gripnum í Ijós því konan í apótekinu rétti
mér kúluna og sagði að ég mætti eiga hana þar
sem að hún væri aðeins gölluð.
Ég var svo glaður og hissa að ég bara gapti.
Mér fannst þetta ákaflega góð gjöf og kann
þessari konu bestu þakkir fyrir glerkúluna,"
segir Bergþór hlæjandi.
Bergþór segist aldrei hafa fengið gjafir sem
hann hafi verið svekktur yfir eða óánægður
með, enda hafi hann sennilega ekki haft nein-
ar sérstakar væntingar eða kröfur varðandi
gjafir.
,,Ég hugsa að kröfurnar séu meiri í dag en
þær voru þegar ég var barn og unglingur. Ég
man til dæmis að stærsta fermingargjöfin mín
var skrifborð sem ég var mjög ánægður með
og svo fékk ég líka góða ermahnappa sem ég
nota stundum ennþá þegar ég er að syngja."
Heimatilbúnar gjafir
Bergþór segist ekki eiga í neinum vandræð-
um með að kaupa gjafir handa vinum og
vandamönnum og er hann því sennilega ekki
einn af þeim karlmönnum sem hlaupa örvænt-
ingarfullir á milli verslana í leit að hinni einu
réttu gjöf réttfyrir hádegi á aðfangadag.
Aðspurður um hvort hann muni eftir einhverri
sérstakri gjöf sem hann hefur gefið og vakti
mikla lukku hjá þiggjandanum segir Bergþór:
„Ég man að minnsta kosti eftir einum jólum
þegar ég var námsmaður í útlöndum þá tók-
um við okkur til og bjuggum til allar jólagjafir
handa fjölskyldunni sjálf upp úr einhverri
danskri handverksbók sem við keyptum.
Við bjuggum til lyklastatíf og myndir, svo eitt-
hvað sé nefnt. Það var ákaflega gaman að gefa
þessar gjaf ir og ég held að viðtakendunum hafi
þótt gaman að fá þær.“
Bergþór segist eiga við það vandamál að stríða
að hann muni aldrei hvað hann langi í þegar
fólk sé að spyrja hann að því hvers hann óski
sér í afmælisgjöf eða jólagjöf.
„Ég er yfirleitt alltaf alveg tómur þegar líður
að afmælinu mínu eða jólunum og ég erspurð-
ur að því í hvað mig langi. Samt veit ég vel að
það er ýmislegt sem mig langar í en ég man
það bara ekki á slíkum stundum. Þess vegna
held ég að það sé mjög sniðugt að eiga litla
minnisblokk einhvers staðar ofan í skúffu þar
sem maður getur skrifað niður yfir allt árið ef
maður man eftir einhverju eða sér eitthvað sem
mann vantar eða langar í.“ Sennilega er þetta
mjög gott ráð hjá Bergþóri sem getur komið í
veg fyrir óþarfa „gjafahausverk" hjá mörgum
karlmönnum og sumum konum á örlaga-
stundu.
Vikan
25