Menntamál - 01.09.1941, Blaðsíða 29

MENNTAMÁL
75
af nógu að taka og miklu meira en svo, að hægt sé að
gera því full skil í stuttu erindi.
Eru hér fyrst nokkrar klausur, teknar hér og hvar úr
bókinni, og munu missmíðin þar augljós hverjum leik-
manni, sem nokkurn smekk hefur fyrir rituðu máli:
„Hópur af þorpurum, dulbúnum, sem þeim betri menn,
hafa tekið til fanga göfugan Englending, Sjóðrík hinn
saxneska, ásamt Róvenu, sem hann er fjárhaldsmaður
fyrir.“ Hópur .... hafa tekið til fanga .... er rangt mál.
Venjulegra og fegurra mál er að tala um fjárhaldsmann
einhvers, en fjárhaldsmann fyrir einhvern. En þótt allt
þetta væri lagfært, nægði það ekki til að gera málsgreinina
prenthæfa.
„Fylgdarmenn þeirra, sem töfðust af farangrinum og
skelfdust af afdrifum húsbænda sinna, ullu ekki árásar-
mönnum neinum erfiðleikum, og þá ekki konurnar, sem
voru í miðjum hópnum og Gyðingurinn, sem var aftast, og
voru þau öll handtekin.“ Klaufalegt er að tala um að tefj-
ast af farangrinum í stað við farangurinn eða vegna far-
angursins, og bent hefur verið á það áður hér í útvarpinu,
að réttara væri að nota ollu í stað ullu (ft. þt. af sögninni
að valda). Setningin .... og þá ekki konurnar, er vægast
sagt af vanefnum gerð, ósmekkleg og illa komið fyrir i
málsgrein. Hér skal ekki fengizt um, þótt kommu vanti á
eftir næstsíðustu tilvísunarsetningunni, en meinlega get-
ur það breytt seinni hluta málsgreinarinnar.
„Minnstu nú þíns eigin grobbs í salnum í Rauðuskógum,
og veðmáli þínu með gullkeðjuna gegn leifaskríni mínu, að
þú skyldir berjast við ívar Hlújárn og endurheimta týndan
heiður.“ .... þíns eigin grobbs er ærið dönskuskotið og
minnstu .... veðmáli þínu .... í stað veðmáls þfns er
rangt fall og því alger málleysa. Menn minnast veðmáls
um einhvern hlut, t. d. gullkeðju, en ekki með gullkeðju í
þessum skilningi, sem hér verður að leggja í orðin. Leifa-
skrfn merkir hér skrín, sem geymir helgan dóm, helgiskrín.