Menntamál - 01.10.1952, Qupperneq 25

menntamál
95
HELGI TRYGGVASON kennari:
Skólar og skuggamyndir.
Svo segja fróðir menn, að sá sem sjónina missir, hafi
misst þrjá fjórðu af þeim skynjunum, sem berast manni
að jafnaði daglega. Ef við sjáum hlutina, þekkjum við
þá betur en af sögusögn einni, því að sjón er sögu ríkari.
Kennarar ættu því að starfsetja augu nemenda eins og
bezt verður við komið. Með orðum og letri á blaðsíðum
bókanna hyggjumst við að sýna nemandanum svart á
hvítu, hvernig hverju einu er varið. En langt er frá, að
letrið tryggi það, að hugmyndirnar, sem komast á kreik
við lesturinn, séu nokkuð nærri lagi. Góð mynd með
nokkrum útskýringarorðum getur hins vegar flutt furðu
rétta hugmynd inn í vitund nemandans.
Tækni síðustu ára hefur gert alls konar myndir tiltæk-
ari en áður var. Það er skuggamyndin og kvikmyndin,
sem ég ætla að ræða hér stuttlega. Kyikmyndin er oft tal-
in fullkomnust allra mynda til kennslu, og vissulega hef-
ur hún margt sér til ágætis. En samt telja margir slcugga-
myndina meira kennslutæki, þegar á allt er litið. Skugga-
myndin er líka á sigurför víða erlendis. Sýningarvélar eru
orðnar mjög handhægar og gefa mjög skýrar myndir,
jafnvel þó að gluggar séu lítið byrgðir eða ekki, sérstak-
lega þegar um svartar og hvítar myndir er að ræða. Lit-
filman er vandlátari um sýningarskilyrði. Einnig myndir
á pappír, sem sýndar eru með endurkasti ljóssins.
Lesendum Menntamála til athugunar geri ég stuttan
samanburð á þessum tveimur kennslutækjum. Kvikmynda-
vélin segir mjög heillega sögu og lifandi, endursegir
sjálfa tímaárásina, heila atburði, fellir ekkert undan.