Menntamál - 01.12.1960, Side 52

218
MENNTAMAL
FRIÐBJÖRN BENÓNÍSSON:
Athugasemd
í 3. hefti XXXII. árg. Menntamála er örstutt grein eftir
ritstjórann: „Er greindarvísitala sama barns óbreytileg?“
Greinin hefst þannig: „Ég á bágt með að verjast þeirri
hugsun, að eftirfarandi álit sé að verða einrátt meðal
íslenzkra kennara, er þar um hugsa:
1. „Greindarvísitala barna er stöðug, þ. e. hún breytist
ekki með aldri.“
2. Vænta ber fullrar samsvörunar greindarvísitölu og
námsárangurs.
Þessi skilningur er rangur og því einnig hættulegur.“
Illt, ef satt er.
Mætti nú einn heiðinn maður vitna í helga bók og segja
með Abímelek: „Drottinn, munt þú einnig vilja deyða
saklaust fólk?“
Ef skillítill maður ætti hlut að máli, hefði ég sennilega
látið sem ekki væri. En nú er það ekki. Þarna heldur á
penna góður og gegn maður, lærifaðir kennara og ritstjóri
Menntamála. Samt hef ég reynt að gleyma þessu, en
mistekizt.
Auðvitað getur það verið einkamál manna, hverjum
hugsunum þeir geta ekki varizt. En þegar búið er að birta
þær, og í ljós kemur grunur um hættulegar skoðanir, þá
eru hugsanirnar ekki einkamál lengur, og ég veit, að
ritstjórinn er mér sammála um, að sanngjarnt sé að
gera grein fyrir því, á hverju svo ásæknar hugsanir byggj-
ast.