Menntamál - 01.12.1960, Blaðsíða 69

MENNTAMAL
235
Ef barn með óreglulegar heilasveiflur (hjernesving-
ningerne i uorden) er greindarprófað eða lestrarpófað,
álítur Chr. A. Volf, að um mjög ótryggar eða vafasamar
niðurstöður verði að ræða um hið raunverulega ástand
barnsins í þeim efnum, því að ekki sé hægt að mynda sér
skoðun um andlegt ástand barns eða fullorðins og þá um
leið hæfileika viðkomandi til þess að tileinka sér menntun
eða nema, fyrr en gengið hafi verið úr skugga um, að hann
sé likamlega heilbrigður. Ef vitað sé, að um heilaskemmd-
ir eða röskun á kirtlastarfsemi er að ræða, liggi orsökin til
orðblindunnar þar, því að misræmi í kirtlastarfsemi valdi
heyrnar- og sjóntruflunum.
Þegar tónkvísl og hlustunartæki sé notað til þess að
greina eða prófa, gerist eftirfarandi: Hljóð titrandi tón-
kvíslar, sem lögð er við stærstu bein líkamans, berast eftir
vökvakerfi líkamans að innra eyranu, ef manneskjan er
heilbrigð. Öll frávik eru notuð við greininguna. Noti mað-
ur t. d. tónkvísl með 256 sveiflum og leggi hana hægra
megin á hnakkann, heyrist ómur í vinstra eyra, sé mað-
urinn heilbrigður. Sé tónkvíslin lögð á hvirfilinn, berst
hljóðið jafnt til beggja eyrna.
Vökvar líkamans eru rafsegulmagnaðir og þess vegna
hægt að hafa áhrif á þá í gegnum líkamann — með titr-
ingi — eða eins og hér er lýst, með hljóðsveiflum tón-
kvíslar.
Með tónkvíslinni er hægt að finna, hvort skilningar-
vitin eru heilbrigð.
Greina má milli þriggja tegunda orðblindu:
1. Alvarleg orðblinda, sem helzt alla ævi, ef ekki er
að gert.
2. Vægari orðblinda, sem getur lagast af sjálfu sér, t.
d. á kynþroskaskeiðinu. Þó er það of seint, því að þá hef-
ur barnið þegar tapað 7 mikilvægum árum við nám.
3. Lestrarörðugleikar, sem stafa af skorti á hæfileika
til þess að einbeita sér, og telur Chr. A. Volf þá ekkert