Menntamál - 01.12.1960, Side 53

MENNTAMAL
219
í áðurnefndri greinargerð felast þó bendingar, sem gefa
nokkuð til kynna. Stafliður 1 er innan tilvitnunarmerkja.
Hér er efnislega vitnað í greinargerð, sem Félag gagn-
fræðaskólakennara í Reykjavík sendi með tillögum sín-
um til Skólamálanefndar ríkisins á sínum tíma. Það er
rétt, að orðalagið um greindarvísitöluna í greinargerð-
inni er meinlega gallað. En þetta eru mistök mín, en ekki
hættulegar skoðanir kennara. Greindarvísitala er því að-
eins stöðug, að greindin vaxi í réttu hlutfalli við aldur
og mælist rétt hverju sinni. Hvort tveggja getur brugð-
izt.
Um staflið 2 er það að segja, að ég hef aldrei heyrt það
álit, sem í honum felst, af vörum nokkurs kennara. Um
samsvörun hef ég heyrt talað, en fulla samsvörun ekki.
Ég get ekki heldur séð, að mistök hafi átt sér stað í áður-
nefndri greinargerð hvað þetta atriði snertir.
Því miður kemst ég ekki hjá því að álíta, að dr. Broddi
hafi lesið áðurnefnda greinargerð heldur lauslega. Annars
hefði hann hlotið að koma auga á, hvað lagt er til og um
beðið. Þar er bent á, að nota bæði greindar- og þekkingar-
próf, ekki til að ákveða stöðu og nám eins eða neins í eitt
skipti fyrir öll, heldur til að gæta þess, svo sem auðið er,
að hver og einn eigi kost þess náms, sem óskir, hæfni og
framlag hans sjálfs gefa tilefni til á hverjum tíma. Upp-
eldisöryggi nemandans er samt ekki talið borgið með
þessu. Það er beðið um ráðleggingarstarfsemi um náms
og atvinnuval fyrir unglinga, sérstakar uppeldisráðstaf-
anir fyrir þá, sem af ýmsum ástæðum er um megn að
stunda almennt skólanám, og það er beðið um sérfræði-
lega aðstoð. Varað er við að færa almennt nám á unglinga-
stigi í spennitreyju þess undirbúningsnáms, sem lands-
próf miðskóla útheimtir og bent á hugsanlega leið til að
lengja þann undirbúningstíma fyrir þá, sem þess óska
og þurfa. Allt er þetta að gefnu tilefni. T. d. má benda á, að
tala þeirra unglinga, sem falla í mið- og gagnfræðaskól-