Menntamál - 01.02.1970, Blaðsíða 32

öllum þeim óþægindum, sem þess háttar
samvinnu fylgja.
4. Bilið milli kennara og sálfræðinga í skól-
um verður að mjókka. Báðir verða að
læra að vinna saman á akrinum, skipta
með sér verkum. Sérfræðilegt starf kenn-
ara er framsetning námsefnis, sérfræði-
legt hlutverk sálfræðings, sem vinnur í
skóla, varðar skilyrði náms í víðri merk-
ingu. Stórir teigar á starfsakrinum eru
báðum sameiginlegir.
5. Skólasálfræðingar í barnaskólum, sál-
fræðiráðgjafar í framhaldsskólum og
skólaráðgjafar eigi kost náms í sérgrein-
um sínum, traustri starfsþjálfun, reynslu
og nánum kynnum af skólastarfi. Krafan
um menntun þessara sérfræðinga vex
með aukinni fagmenntun kennara.
6. Marka þarf stenfu um verkaskiptingu og
samstarf sálfræðistöðva skóla við aðrar
sérfræðistofnanir á sviði félags- og heil-
brigðismála. Hér er átt við stofnanir, sem
annast barnavernd, framfærslu, fjöl-
skyldu- og ellimál, einnig mál öryrkja og
loks geðverndardeildir og sjúkrahús fyrir
geðsjúka. Verkaskipting og samstarf
þessara aðila er afar mikilvægt, einkum
í Reykjavík, þar sem mest reynir á í þessu
efni.
7. Rannsóknarmál skóla og menntamála eru
enn í deiglu. Sálfræðistöðvar skóla, hinar
stærri, gætu sinnt afmörkuðum verk-
efnum á þessu sviði. Það mundi auðga
hagnýtt starf þeirra og styrkja fagmennt-
un starfsfólks. Móta þarf skynsamlega
stefnu í þessu efni. Fyrsta skrefið er
stofnun tilraunaráðs í skóla- og mennta-
málum.
8. í málflutningi um sálfræðiþjónustu hér
að framan, gengur sem rauður þráður,
að hún sé samofin starfi skólans, áhrif
hennar öðru fremur háð þróunarstigi
hans og samstarfsvilja kennara. Kennara-
menntunin leggur grunn að starfhæfi
kennara. — Samstarf sálfræðistöðva við
höfuðstöðvar kennaramenntunar er eðli-
legt og raunsætt. Sem fyrr kemur þetta
aðallega til greina í Reykjavík og ná-
grenni. Má þá einnig nefna samstarf Kenn-
araskólans, borgarinnar og nágranna-
byggða vegna kennsluæfinga kennara-
nema. Viðhaldsmenntun kennara er annað
atriði. Virk sálfræðiþjónusta í skólum er
sennilega háðari þeim skilyrðum, sem
hér er tæpt á, en nokkrum öðrum.
9. Kennurum barna- og gagnfræðaskóla
verði veitt menntun á háskólastigi. Þekk-
ing í almennri sálfræði byrjenda, en eink-
um á sviði menntunarsálfræði og í
kennslufræðum verði aukin mjög frá því
sem nú er. Kjarni fagmenntunar kennara
er traust þekking í þessum greinum sam-
ofin starfsþjálfun við kennsluæfingar.
10. Kennarar, sem stefna að störfum við
stjórn skóla eða óska að gegna öðrum
ábyrgðarstöðum við stjórn menntamála,
verða að eiga kost á framhaldsnámi í
menntunarsálfræði, uppeldisfræði og
skyldum greinum. Þannig þarf að efla
mjög hér heima menntun í sálfræði og
félagsvísindum og tengja hana náms-
gráðum erlendis. Stóraukin og bætt
menntun stjórnunarmanna menntastofn-
ana er frumatriði og undirstaða allra
framfara í skólamálum.
11. Endurskipulagður Kennaraskóli íslands
verði gerður að höfuðstöðvum fyrir kenn-
aramenntun í barna- og framhaldsskólum
af því er snertir starfsþjálfun og fræði-
lega fagmenntun í sálfræði og kennslu-
fræðum. Kennarskóli íslands verði sjálf-
stæð stofnun, en starfslega og stjórn-
unarlega í nánum og samningsbundnum
tengslum við Háskóla íslands (Affiliated
institution).
12. Sálfræðiþjónusta skóla í þeim skilningi,
sem reynt er að túlka að framan, hlýtur
að vera nátengd þróunarstigi skólastarfs.
MENNTAMÁL
26