Vorið - 01.12.1966, Blaðsíða 18

fóJk gangandi eftir Lrakandi snjónum.
Gamlir og ungir söfnuðust saman í litlu
kapelluna, þar sem Jjósin á jólatrénu
tindruðu frá altarinu.
Oli var þarna líka. Hann sat við hlið-
ina á mömmu sinni. Að vísu var hann
dálítið fölur, og svo hafði hann stóran
plástur á enninu. En gleðin Ijómaði úr
augum hans, hvort sem hann horfði á
móður sína, sem var í fallegum, rauð-
köflóttum „anorak,“ eða hann horfði á
græna jólatréð, þar sem jólaljósin sendu
frá sér birtu og yl frá altarinu, eins og
litlar sólir.
Og þó plásturinn væri til dálítilla ó-
þæginda, þegar hann hreyfði vöðvana
í andlitinu, söng liann með af fullu'1
rómi:
„í Betlehem er barn oss fætt,
því fagni gjörvöll Adams ætt.
Hallelúja.“
Það voru komin jól ■— fagnaðarhátíð
fyrir allt fólk á jörðinni. Ekki sízt fyrú'
þá, sem bjuggu á nyrztu slóðum.
E. Sig. [>ýddi.
160 VORIÐ